Public Domain
Все книги издательства Public DomainAnioł
Skąd się biorą anioły? Czy w raju rosną kwiaty?Odpowiedzi na takie i inne pytania znajdziecie w tej nostalgicznej opowieści o podróży chłopięcej duszy do nieba.Na baśniach Hansa Christiana Andersena wychowały się całe pokolenia, a przecież niewiele brakowało, by wcale nie powstały. Marzeniem młodego Andersena była kariera aktorska, próbował też sił jako autor sztuk teatralnych, jednak na szczęście dla świata fantazji, nie osiągnął zbyt spektakularnych sukcesów. Wykształcenie zdobył dzięki stypendium królewskiemu. Był niespokojnym duchem, wiele podróżował, utrzymywał kontakty m.in. z Kierkegaardem i Dickensem. Baśnie, których uzbierało się kilka tomów, nie są jego jedynym dziełem, choć z pewnością najbardziej znanym. Sam podkreślał, że są przeznaczone zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
Motylek
Motylek to baśń J. Ch. Andersena, w której tytułowy bohater intensywnie poszukuje żony wśród kwiatów.Motylek jednak długo nie potrafi się zdecydować, który kwiatek wybrać na żonę. Nie otrzymuje także żadnych porad. Baśń w żartobliwy sposób zwraca uwagę na problem, jakim jest niezdecydowanie, nieumiejętność wyboru oraz stawianie zbyt wysokich wymagań, zamiast doceniania tego, co inni sobą reprezentują.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.
Matka
Baśń J. Ch. Andersena Matka opowiada historię kobiety, której ukochane małe dziecko bardzo ciężko zachorowało.Matka opiekowała się nim i otaczała miłością, a pewnego dnia, gdy dziecko zasnęło, ugościła w domu tajemniczego zmarzniętego starca. Była to śmierć, która zabrała maleństwo. Zrozpaczona matka wyruszyła za nim, by nie dopuścić, aby ukochane dziecko zmarzło. Utwór porusza trudną tematykę straty najbliższej osoby, a także ukazuje, jak wielką jest miłość matki i jak wiele jest ona w stanie wycierpieć za swoje potomstwo. Ukazuje również, jak trudne jest pogodzenie się z losem i stawia pytanie, kiedy warto z nim walczyć.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.
Odkrycie
Bohater zakochuje się w pięknej Angielce, choć bariera językowa uniemożliwia im jakąkolwiek komunikację. Pomimo to dochodzi do ślubu, a potem… Potem zaczynają się problemy.Dziś pewnie powiedzielibyśmy, że opowiadanie to jest seksistowskie. Ten do bólu stereotypowy obraz relacji męsko-damskich dziś wydaje się po prostu nieznośny, a żart, na którym oparto tę satyrę – niespecjalnie śmieszny. Guy de Maupassant uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy naturalistycznych. Jego nowele cechuje oszczędność stylu, precyzyjne prowadzenie opowieści osadzonych w życiu zwykłych ludzi oraz głęboki fatalizm.
Oczekiwanie
Umierająca kobieta stara się zamknąć wszystkie niepodomykane życiowe sprawy. Jej marzeniem jest odnalezienie niewidzianego od lat syna.Jedna z mniej udanych nowel Maupassanta. Syn porzucił dom rodzinny, kiedy odkrył, że jego matka ma kochanka, a co gorsza – ów kochanek jest żonaty. Po wielu latach matka w swojej ostatniej woli prosi o odnalezienie tak nieroztropnie utraconego dziecka. Moralitet oparty na sztampowym rozwiązaniu narracyjnym i na dodatek niezbyt przekonujący. Guy de Maupassant uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy naturalistycznych. Jego nowele cechuje oszczędność stylu, precyzyjne prowadzenie opowieści osadzonych w życiu zwykłych ludzi oraz głęboki fatalizm.
Rozsądny
Kolejna z noweli Maupassanta, w której autor ironicznie przygląda się życiu seksualnemu swoich rodaków. On, ona i jej kochanek – szczęśliwi w harmonijnym związku.Każde pokolenie znajduje swoje sposoby na wyrażanie starych prawd. Dziś niektórzy twierdzą że „hipokryzja jest ukłonem, jaki występek składa cnocie”, inni zaś wolą dywagować o poliamorii. Nihil novi. XIX-wieczni pisarze dobrze wiedzieli, że ménage à trois może być całkiem stabilnym, choć jak widać, niekoniecznie społecznie akceptowanym układem. Guy de Maupassant uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy naturalistycznych. Jego nowele cechuje oszczędność stylu, precyzyjne prowadzenie opowieści osadzonych w życiu zwykłych ludzi oraz głęboki fatalizm
Horla
Klasyczne opowiadanie grozy – pamiętnik młodego człowieka, który skrupulatnie notuje kolejne niewytłumaczalne zjawiska towarzyszące mu w codziennych czynnościach.Maupassant pisał to opowiadanie trzykrotnie, za każdym razem zmieniając sposób prowadzenia narracji. Pierwsza wersja miała formę listu, druga – relacji lekarza-psychiatry, finalna – pamiętnika. Tytułowa Horla to niewidzialny demon prześladujący bohatera utworu. Mistrzowskie budowanie napięcia i nieoczekiwane zakończenie powodują, że jest to jeden ze skarbów tego popularnego w XIX wieku gatunku literackiego. Ponoć był bezpośrednią inspiracją H.P. Lovecrafta do napisania legendarnej książki Zew Cthulhu.
Ojciec
Do wiejskiej posiadłości zamożnego szlachcica raz do roku przybywa Cyganka ze swoim dzieckiem, aby wspólnie z nim zjeść kolację. Zawsze towarzyszy jej mężczyzna, ale za każdym razem inny.Krótkie opowiadanie o losie samotnej matki i nietypowych decyzjach życiowych. Główny bohater mimowolnie stał się „ojcem chrzestnym” dziecka, kiedy z woli przypadku musiał przyjąć trudny poród na wiejskiej drodze. Więź, która połączyła go z matką i jej dzieckiem, okazała się trwalsza, niż można by się spodziewać. Guy de Maupassant uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy naturalistycznych. Jego nowele cechuje oszczędność stylu, precyzyjne prowadzenie opowieści osadzonych w życiu zwykłych ludzi oraz głęboki fatalizm.
Dekameron
Dekameron znaczy „dziesięć dni”. Dzieło Giovanniego Boccaccia tak właśnie zostało podzielone: na dziesięć dni, podczas których dziesięcioro mieszkańców Florencji (siedem dam i trzech kawalerów), którzy z obawy przed szerzącą się zarazą opuścili miasto, przedstawia kolejno swoje opowieści na zadany temat. Wszystko razem tworzy zbiór stu nowel, a kompozycja całości przypomina Baśnie z tysiąca i jednej nocy. Cudowności i baśniowych motywów jest tu jednakże niewiele, wiele za to mówią te historie o kulturze i obyczajach renesansowych Włoch.Dominującym tematem jest miłość we wszelkich swych odcieniach – od najwyższej wzniosłości do najbardziej cielesnego erotyzmu, niegardzącego niekiedy sprośnymi akcentami buffo. Autor ze swobodą krytykuje nadużycia kleru, nawiązuje też do ostrych podziałów na stronnictwa propapieskich gwelfów i procesarskich gibelinów, które antagonizowały poszczególne miasta i regiony włoskie przez kilka stuleci, począwszy od XII w. Nic dziwnego, że wydane w 1470 roku dzieło (znane wcześniej prawdopodobnie w odpisach i we fragmentach), w XVI w. znalazło się na indeksie ksiąg zakazanych.W czasach Boccaccia, znajomego Petrarki i przyjaciela Dantego, twórczość prozatorska była niżej ceniona niż poetycka, jednak dziś autor Dekameronu ceniony jest przede wszystkim jako twórca modelu nowożytnej noweli i obrońca głęboko humanistycznej zasady, by ludzkie rzeczy mierzyć ludzką miarą.
Dwie
Utwór z nieukończonego przez autorkę cyklu opowiadań Poranne blaski, traktującego o nędzy, krzywdzie i poniżeniu.Zapolska kontrastuje sytuację życiową młodej mężatki, rozpieszczanej przez rodzinę Michasi Furkowskiej oraz biednej służącej Hanki, której życie to nieustanna praca od świtu do nocy.