Андрей Тихомиров
Список книг автора Андрей ТихомировPhrygian cap and other elements of Indo-European culture
The Phrygian cap is a cone-shaped headdress with the top thrown forward. Initially, the cap was worn by the Indo-European tribes of the Phrygians in Asia Minor, and the Greeks borrowed it from them. During the French bourgeois revolution of the 18th century, the Phrygian cap became a detail of the Jacobins' clothing, and in the 20th century, Red Army soldiers wore a type of Budyonovka cap. The pagan beliefs of the ancient Indo-Europeans were very diverse. In many Aryan settlements, the head of the divine pantheon at that time was the sunny-faced Mithras, the owner of wide pastures. In the old days in Rus', the barnyard was called a mitria. Mitra is a headdress in Orthodox and Catholic churches. Along with Mitra, the ancient Aryans revered Vertragna, the god of war and victory, a changeable whirlwind that can be both kind, quiet and warm, and destructive, sweeping away everything in its path.
Horns as a symbol of the deity
Initially, ancient hunters wore animal skins, as well as other disguises, in order to get closer to them and catch them. In addition, horned animals symbolized the crescent "sacred" of the moon. The Moon and the Sun, as well as the sky itself, where supposedly “celestials” live, by analogy with earthly life, became sacred concepts, it was necessary to resemble horned animals, which is why they wore horns, hooves, and a tail.
Le développement de la culture des anciens Indo-Européens
Dans le sud de l'Oural, une famille de peuples indo-européens se forme, qui se désintègre progressivement et se précipite dans des vagues de migration dans diverses directions, les plus grandes vagues de migration étaient vers l'Europe et à travers le territoire de l'Asie centrale jusqu'à l'Hindoustan. Les archéologues trouvent des stéréotypes culturels des anciens Indo-Européens partout dans ces territoires.
The development of the culture of the ancient Indo-Europeans
In the Southern Urals, an Indo-European family of peoples is being formed, which gradually disintegrates and rushes in migration waves in various directions, the largest migration waves were to Europe and through the territory of Central Asia to Hindustan. Archaeologists find cultural stereotypes of the ancient Indo-Europeans everywhere in these territories.
Cornes comme symbole de la divinité
Initialement, les anciens chasseurs portaient des peaux d'animaux, ainsi que d'autres déguisements, afin de se rapprocher d'eux et de les attraper. De plus, les animaux à cornes symbolisaient le croissant "sacré" de la lune. La Lune et le Soleil, ainsi que le ciel lui-même, où vivent des soi-disant «célestes», par analogie avec la vie terrestre, sont devenus des concepts sacrés, il fallait ressembler à des animaux à cornes, c'est pourquoi ils portaient des cornes, des sabots et une queue.
Bonnet phrygien et autres éléments de la culture indo-européenne
Le bonnet phrygien est une coiffe en forme de cône avec le haut projeté vers l'avant. Initialement, la casquette était portée par les tribus indo-européennes des Phrygiens en Asie Mineure, et les Grecs la leur ont empruntée. Pendant la révolution bourgeoise française du XVIIIe siècle, le bonnet phrygien est devenu un détail de l'habillement des Jacobins et, au XXe siècle, les soldats de l'Armée rouge portaient un type de bonnet Budyonovka. Les croyances païennes des anciens Indo-Européens étaient très diverses. Dans de nombreuses colonies aryennes, le chef du panthéon divin à cette époque était Mithra au visage ensoleillé, propriétaire de vastes pâturages. Autrefois en Rus', la basse-cour s'appelait une mitria. Mitra est une coiffe dans les églises orthodoxes et catholiques.
Рога как символ божества
Изначально древние охотники одевали шкуры животных, а также другие маскировки, чтобы ближе к ним подобраться и поймать. Кроме того, рогатые животные символизировали серп «священный» Луны. Луна и Солнце, а также само небо, где живут якобы «небожители», по аналогии с земной жизнью, стали сакральными понятиями, на рогатых животных необходимо было походить, поэтому и носили рога, копыта, хвост.
Развитие культуры древних индоевропейцев
На Южном Урале формируется индоевропейская семья народов, которая постепенно распадается и миграционными волнами устремляется в различных направлениях, наиболее крупными стали миграционные волны в Европу и через территорию Средней Азии в Индостан. Культурные стереотипы древних индоевропейцев археологи находят повсеместно на этих территориях.
دین زرتشت
دین زرتشتی دینی است که در قلمرو اورال جنوبی در به اصطلاح ورها سرچشمه گرفته است، جایی که هندواروپایی‌های آینده فلز را «پخت» می‌کردند. ویژگی های بارز این دین عبارت بود از: ایده مبارزه در جهان دو اصل – خیر و شر، بزرگداشت آتش، محکومیت قربانی های خونین دسته جمعی، ممنوعیت دفن اجساد (به آنها داده شد. توسط حیوانات خورده شود). دین زرتشت در آموزه پایان جهان، زندگی پس از مرگ، رستاخیز مردگان، منجی آینده که از یک باکره متولد شده است، و آخرین داوری ذاتی است که بر ودیسم – برهمانیسم – هندوئیسم، بودیسم، یهودیت، مسیحیت و اسلام تأثیر گذاشته است.
הדת הזורואסטרית
הזורואסטריאניזם היא דת שמקורה בדרום אוראל במה שנקרא Vorkh, שם ההודו-אירופים העתידיים "ירו" מתכת. המאפיינים האופייניים של דת זו היו: הרעיון של מאבק בעולם של שני עקרונות – טוב ורע, חגיגת האש, גינוי של קורבנות דמים המוניים, האיסור לקבור גופות (הם ניתנו. נאכלו על ידי בעלי חיים). דת הזורואסטריזם טבועה בתורת סוף העולם, החיים שאחרי המוות, תחיית המתים, המושיע העתידי שנולד מבתולית, ופסק הדין האחרון שהשפיע על הוודיזם-ברהמניזם-הינדואיזם, בודהיזם, יהדות, נצרות ואיסלאם.