ӨДӨР ӨДӨР. Инээдэмтэй үнэн. СтаВл Зосимов Прэмудрословски

хүндэтгэл үзүүлсэн. Халзан нь энэ анхааралд баярлаж, өөх тос идэж эхлэв.

      Нэг хүйтэн жавартай өглөө сэрлээ. Цас цонхны гадна унаж байв. Ердийнхөөрөө босох нь залхуурал байсан тул мөнгө худалдаж авах төлөвлөгөө гараагүй, ялангуяа өчигдрөөс хойш миний толгой зогсов. Халзан хүн ердийнх шиг, зүгээр л доод уруулаараа хөдлөн бодлоо нэг юм уншиж байв. Финландын үндэстэй хуучин далан настай корморант-рецидивист, далайчин, холын зайн далайчин, тэтгэвэр авагч, гэр оронгүй Модиусын дүр төрх гарахгүй бол энэ бүхэн үргэлжлэх байсан. Энэ тохиолдолд ялтнууд ихэвчлэн жүжигчидтэй харилцдаг гэдгийг тэмдэглэхийг хүсч байна. Тэрээр Финлянд хэлээр ярихаас илүү Кавказтай илүү их ярьсан.

      – За, паразитууд, бид амьсгал боогддог уу? тэр мөрнөөс нь эхлэв. Би эргэж харан Бальд номоо хаяв. Нэг минут өнгөрөв.

      – Хуучин чинь юу хэрэгтэй вэ? гэж Балдан асуугаад роман дээрээ оршуулав.

      – Тооцоолохоо болиод, алтан зоос, өөрөөр хэлбэл намайг аваад, бөөнөөрөө яв. Дөрвөн жилийн турш би тэтгэвэр авсан.

      Түүний энэ үгийг хэлэхэд хоёр минут орчим өнгөрч, хөлд маань цасан ширүүн ширүүн харанхуйлав. Алсын зайд Гүржийн нэгэн төрлийн нойрмог дэлгүүр байсан. Бид үүнд орж, хоёр зуун захиалав. Мориус болон шарсан талхаар:

      – Татарууд хосгүй амьдардаггүй! – бид өөр зууныг захиалав. Дараа нь, хуучин шарсан талх идсэний дараа:

      – Бурхан гурвалд хайртай! – бид бас эдгээр нүдний шилийг шавхсан. Дараа нь бид чимээгүйхэн ярилцаж, бүгд өөртэйгөө, зөвхөн Модиви чимээгүй болоогүй бөгөөд боломжтой байсан таван нэр томъёоны эхний нэр томъёог хэрхэн хүлээж авсан тухайгаа өөртөө хэлэв. Бид чөлөөт сонсогчид биш байсан.

      – Манай хөлөг онгоц Кюуби дагуулав. Би ахынхаа тосгонд очсон. Бид долоо хоногийн турш уусан. Тиймээс өглөө бид тангараггүй бодисын дараа гэрийн үйлчлэгчтэй цуг цуглан хуримын байшингийн хажуугаар өнгөрөв. Би тэдэнд баяр хүргэж, тэд надад гурван захиа ирүүлэв… Би эргэн тойрноо хараад овоо тоосго байгааг хараад ах маань сарны гэрэл, сүхээр явж байхад би овоохой дахь бүх чулууг авав, шарх байсан, тийм ээ, сүйт бүсгүй шууд духан дээр нь байв. Үүний дараа тэр цонхоор буудаж эхлэв. Намайг гурван жилийн турш шоронд хийчихсэн байхад овоо эцэслэх цаг байсангүй. Та өөр юу уух вэ? – тэр дуусгаад өргөн хэрэглээний барааны баарны лангуун дээр очив.

      Бид маш их ууж, удаан хугацаанд зууш идсэн. Орой нь Лисигийн дээвэр нурж, бусад руу гүйж эхлэв. Би энэ bespontovoe хичээлийг үзээд согтуу сидикикийг овоохой руу хөтлөв. Энэ үед Модифиус Лисигээс санамсаргүй байдлаар хүлээж байснаа шалан дээр зогсоод ширээн дээр унтаж байв.

      Өглөө би бүдүүн дуу, Балдын ууртай үймээнээр сэрлээ. Түүнийг унтаж байх үед ууртай Модиус өрөөнд орж ирэн, унтаж байгаа Лёкаг шууд духан дээр нь цохих нь тэр. Тэр орон дээр үсрэн босоод шалан дээр уначихаад шалны дэвсгэртэй босоод хуучныг нь цоолчихов. Дараа нь би салангуутаа хоорондоо хэрэлдэж байснаа санаж байна. Намайг Лисигийн салон дээрээс авч явахад согтуу Модиус ухаан алдаж унасан нь тодорхой