ӨДӨР ӨДӨР. Инээдэмтэй үнэн. СтаВл Зосимов Прэмудрословски

болчихоод хос руу явлаа.

      – Өөх тостой, магадгүй, царайлаг Zyoma найз, чи түүнийг Лаз шиг харсан байх… Гэхдээ би цагдаа нарыг өөртөө авлаа, тэд намайг татав уу?

      – Чи хэн бэ? – айсан залуугаас асуув.

      – Би чамтай адилхан, чимхэх… сайн уу, хуваалцах уу?

      – Бид захынхаа талаар хэн, хэн, хэн болохыг… сүйтгэнэ. Тэр залууг дэмжиж, Бистро руу орохыг санал болгов. Бид орж ирээд хагас өдөр суув. Тэд Сестрорецкийн Нудист далайн эрэг рүү нисэв. Нар, дуу чимээ, нугас, нудистуудыг нууранд оруулахыг шаарддаг, яагаад гэвэл далайн эрэг дээр хориотой байдаг уу? Гэхдээ энэ бол онцгой түүх.

      Өглөө нь дахиад мөнгө хэрэгтэй болж, би архитектур руу гүн орлоо. Би шар айраг ууж, шүдээ хавиран, хөөс нулимж, урт тамхи хийвэл дөчин гурван рубль зардаг бөгөөд нэг шил архи хоёр дахин үнэтэй байдаг. Богинохон утаа босч, салхинд хийсэж…

      тэмдэглэл 10

      Мөн гэр оронгүй хүмүүс үдэшлэг дээр цуглардаг

      Би паспортын дагуу тодорхой оршин суух газаргүй, идэвхтэй загвар зохион бүтээгч найз охинтойгоо хамт барууны ертөнц болох Бутурлиновка дахь тайгын тосгонд очсон… Ин!.. Хүн бүхэн мөнгө хардаггүй, хагас унтдаг унтдаг хаант улс.

      Өглөө босоод хашаандаа мөлхөж, чамайг санаж байна. Эзэгтэй нь өмнө нь Mash-ийг эмчилжээ. Баска өвдөж, хашаанд жимсээ асгав. Нэг тахианы мах тэднийг идээд амьгүй болжээ. Тэнэг мунхаг эзэн гэрийн эзэгтэйн дэргэд өд авч аваад, цавчих нь хэтэрхий оройтсон гэж бодов, өөрөө үхэж, толгойгоо чулуулалгүйгээр мах нь хатуурч байв.

      Энэ хооронд тахиа сэрээд өд өөд өөд өөд өөдөөс нь дайрч, хаа сайгүй шувуу дүүжлэв гэж хэлээд халзан хажуу тийшээ гүйв.

      – Хоёулаа тосгоноор зугаалж үзье. – санал болгов, миний дараа араас нь мөлхөж байсан нэг найз, мацо-сопрано

      – Эсвэл бид мөлхөж магадгүй юмуу? – үүдний дараагийн алхамаас мөлхөж байгаа гэж би сушкимаар хариулав. Өсгийт нь овоохойны босго давалтаас хоцорч, толгой руу цус урссан нь өвдөлтийг улам бүр хүчтэй болгов. Нэгэн найз босож, хамар дээрээ наалдаж, үнэтэй гутал өмсөөд хашаанаас гарав. Би хөлөө гишгэж, өгзөгийг нь архи ууж байгаад дэлгүүр рүүгээ гүйгээд ирэхэд нь би алга болов.

      – Мөн азоттой юу? Гэж асуухад нь худалдаж авсан архины шилнээс уусган авчихав.

      – Тэр эмээ нь Нюрка, ээж нь даршилж, давс их хийдэг болохоор компанид нь хазахад хангалттай байдаг.

      Дуусч, бид хүнсний эрх чөлөө, хөдөлгөөнөөс чөлөөлөгдсөн газраас саяхан чөлөөлөгдсөн хамаатан садандаа орон нутгийн захиргааны байгууллагад хандлаа. Түүний овоохой олон хүнд таалагдсангүй. Бид доод нуруун дээр нь нугалан босч, үүдэнд оров. Ширээн дээр бэлхүүс урттай, урагдсан, бүгд шивээс хийлгэсэн, Харя гэдэг хочтой туранхай хүн сууж байв. Түүний бие дээрх булчингаас зөвхөн яснууд л харагдаж байв.

      – Их Харьяа. – Эзэндээ тэвчихгүйгээр мэндчилэв. Тааз нь хобби, одой хүмүүст зориулагдсан байсан бололтой.

      – Сайн байна, хэрвээ чи тоглоогүй юм бол гэж урьд нь ял эдэлж байсан ялтан шүдгүй тембрээр хариулав. Би яг л найз шигээ тэвчихгүй, хаалганы дэргэд зогсоод урилга хүлээж байв. –