Listy zza grobu. Remigiusz Mróz

lat staram się wychować córki na przykładne homoseksualistki.

      Konsternacja na twarzy Kai jeszcze się pogłębiła.

      – Żadnych facetów, żadnych problemów – dodał.

      – Z tym akurat nie będę się kłócić, ale…

      – Ale jak mam zamiar to osiągnąć? W całkiem prosty sposób. Puszczam im filmy Kasi Adamik, z których wprawdzie nic nie rozumieją, ale zakodują sobie, że to porządna postać. Każę im też oglądać wywiady z Biedroniem, bo mądrze gada. I filmy z Jackiem Poniedziałkiem, przynajmniej większość. A jak ostatnio oglądaliśmy Top Guna, rzuciłem niby mimochodem, że ta pani od Mavericka woli inne panie.

      Burzyńska milczała.

      – Wychowywać trzeba od kołyski – dodał Zaorski. – W najgorszym wypadku wyrosną tylko na aktywistki LGBTQIA… plus kilka innych liter, biorąc pod uwagę upływ czasu. W najlepszym nigdy nie będę musiał martwić się, że jakiś facet zaciągnie je do łóżka.

      Cisza, która zaległa, zdawała się potwierdzać, że Seweryn powinien czym prędzej zmienić temat.

      – Tak czy inaczej, nie mogłem spać, więc zacząłem przeglądać graty, które zostawiliście. Ozzy mówił, że zabraliście wszystko, co miało jakiekolwiek znaczenie, ale…

      – I co znalazłeś?

      – Kartę biblioteczną – odparł, wskazując na budynek, przy którym stali.

      W nocy napisał jej tylko tyle, że wytłumaczy wszystko, jak się spotkają, a ona od razu się zgodziła. Przypuszczał, że nie chciała ciągnąć tej wymiany wiadomości, bo mąż spał obok.

      – I? – spytała.

      – To mało?

      – Ojciec raczej nie korzystał z biblioteki.

      – Wiem, mówiłaś, że zawsze kupował książki – odparł. – Tym bardziej zastanowiła mnie ta karta.

      Wsunęła obydwie dłonie we włosy i odgarnęła je do tyłu. Od razu wróciły na swoje miejsce, ale Kaja nie zwróciła na to uwagi. Mrużyła oczy, patrząc na wejście do biblioteki.

      – Sądzisz więc…

      – Że wskazał nam te dwa wersy w Międzymorzu nie bez powodu. I że nie chodzi o obojętnie którą książkę, ale o ten konkretny egzemplarz, który znajduje się w tej bibliotece. Może wetknął w niego jakąś wiadomość, może znalazł inny sposób, żeby przekazać ci kolejną informację. Tak czy inaczej, powinniśmy to sprawdzić.