Nasze małe kłamstwa. Sue Watson

To kolejne wymaganie, jakie sobie stawiam, więcej presji, aby stać się ideałem, nie potknąć się, nie spaść i nie rozbić o kamienie na dnie. Simon często wspomina, jaką wspaniałą żoną i matką była Nicole, i wiem, że nie dorastam jej nawet do pięt. Jak bym mogła? Przecież była chodzącym ideałem. Nicole ma teraz anielskie skrzydła, podczas gdy ja jestem nadal zwykłą śmiertelniczką ze wszystkimi przywarami, o czym Simon często i nader gorliwie mi przypomina. Dlatego w mojej pogoni za osiągnięciem statusu „najlepszej żony”, poza herkulesowymi wyczynami kulinarnymi, nie podnoszę głosu, nie zadaję trudnych pytań i nie rzucam żadnych szalonych oskarżeń. Nieustannie szoruję wszystkie powierzchnie płynem przeciwbakteryjnym, piorę suchym szamponem wszystkie dywany i porządnie sprzątam każdy pokój w domu. Czasami nawet wstaję po północy, żeby wymyć podłogę w kuchni tak, by nikt na nią nie wszedł. Siedzę potem w półmroku, podziwiając doskonałość ciszy wczesnego poranka i powierzchni nieskażonych dotykiem ludzkich nóg i rąk. Wszystko jest idealne, ale nic nie trwa wiecznie i wkrótce na podłogach pojawiają się brudne ślady stóp, niwecząc nieskazitelny połysk, wdzierając się w perfekcję – a ja zdaję się prowadzić wieczną walkę o utrzymanie tego wszystkiego pod kontrolą.

      Dzisiaj chłopcy mają po szkole lekcję francuskiego, a Sophie uczy się w swoim pokoju, powtarzając przed egzaminami. Boi się matury, a zmiana szkoły w tym roku z pewnością jej nie pomogła. Simon obiecał jej samochód, jeśli dostanie trzy oceny szóstkowe, chociaż ja przypomniałam mu, że musiałaby najpierw zdać test na prawo jazdy. Oba egzaminy są dość poważną sprawą i mam wrażenie, że Sophie jest pod zbyt dużą presją. Zasugerowałam, żeby zrobiła sobie małą przerwę, może rok wakacji przed rozpoczęciem nauki na uniwersytecie, ale Simon w ogóle nie chciał o tym słyszeć. Twierdzi, że rok „laby” jest dla „zepsutych gówniarzy” i że Sophie będzie musiała się przyłożyć. Zapewne to właściwa rada, ale czasem, kiedy widzę jej ściągniętą twarz i zmarszczone czoło, zastanawiam się, czy zmuszanie jej do podjęcia nauki na uniwersytecie w wieku osiemnastu lat tylko dlatego, że „tak wypada”, jest słuszne.

      1

      Jeden z popularnych odzieżowych sklepów internetowych w Anglii (wszystkie przypisy pochodzą od tłumaczki).

      2

      Ang. Parental Guidance, klasyfikacja filmów pełnometrażowych, oznaczająca sugerowany nadzór rodzicielski.

      3

      Ang. joy oznacza radość, przyjemność.

      4

      Aluzja do książki i opartego na niej filmu Żony ze Stepford.