Константин Чирков. Избранный духами стихий. Александра Чиркова

бэйэлээхтэрбин

      Суомах киһи буолуохтарыгар дылы

      Суоһуралаах суоскар торолут диэммин

      Суланыылаах суобаспын тобулан эрэбин.

      Хаан чаҕааттарбын

      Хара тыыннарын харыһый диэн

      Хахсааттаабыт хахсааппын хаалларар буолаайаҕын,

      Сиикэй куорсуннаах, сиидэрэс бэйэлээх

      Симэһин хааннаах ньирэйдэрим тустарыгар

      Силиктээбит силикпин сиргэ хаалларан,

      Сиидэрэстиир буолаайаҕын.

      Ороһу бэйэлээхтэрин

      Уокайдаан турар буолуохтарыгар дылы

      Уурайбат уһун уйгуну,

      Быстыбат быдан быйаҥы,

      Кэбэлльийбэт кэтит кэскили биэрэ тур.

      Оноҕойдоох уһун тылбын оломноомо,

      Кэлбэрийбэт кэтит кэскил тылбын кэһибэ.

      Сайа көрөн олороммун

      Табылыктаах чахчы дьыллыгы

      Дьалкыйыаҕа диэммин тамалыйдым.

      Оноҕой айыыттан оҥоһуулаах

      Уһун уйгур тылбын

      Оломнуо суоҕа диэн онолуйдум.

      Сэттэ киһи үйэтин тоххору

      Сириэдийдэр дьиэгэнийбэт,

      Үтүөлээтэр өҕүллүбэт,

      Кэбиэлээтэр кэбэлдьийбэт,

      Баттаатар маталдьыйбат буолуо диэн,

      Дьылҕа Хаантан тыыннааххыттан,

      Айыы хаантан сагыаллааххыттан,

      Абааһыттан аҥаардааххыттан

      Үс киһи үйэтин тухары

      Үтүөҕүттэн үлтүрүтүмэ диэн

      Үөгүлээн сүгүрүйэн эрэбин.

      Итэҕэһиҥ да туолбут курдук санааҥҥын,

      Быһаҕаһыҥ да сиппит тэгил курдук санааҥҥын,

      Кэлэҕэй кэмэлдьилээх,

      Татыайы таҥнаах,

      Былдьыры быһыылаах,

      Солоҕой суобастаах курдук

      Саныыр буолаайаҕын,

      Кыыһар төлөн,

      Кыыра бырдьай

      Эһэм оҕонньор,

      Чуо Хаараҕан.

      Заклинание огня

      С серным камнем связанный,

      Из каменного угля исходящий,

      Природой великой рожденный,

      Всеми духами взлелеянный,

      Искрами с головы и шеи

      Четырехтравого жеребца

      Жарко пылающий

      Вверх, в трехярусное

      Небо светозарное,

      Пылко взметнувшийся,

      Вниз, в логово гибельное

      Восьми родов дьявольских,

      Шумно низвергнувшийся;

      Древесной трухой не брезгающий,

      Подгнившими дровами питающийся,

      Сухостой радостно поглощающий,

      Сырые полена пожирающий —

      Священного очага дух-хозяин,

      С самого начала родов трех саха

      Ставший духом-покровителем,

      Полыхающее пламя

      Кыыра Бырдьай,

      Дед мой!

      Жаркой негой ласкавший,

      Горячими объятьями закаливший,

      Оголодавшего меня откормивший,

      Обращаюсь к тебе со словами,

      Не высказанными ближнему,

      Не поведанными и другу —

      Смиренную просьбу прими;

      Девять поколений рода

      Покровительством поднимал

      И сегодня мольбу не отвергай.

      Потомков бедных моих

      Несметными