ВАТАН МАНГУ МАКОН. Равшанов Поён

хуморинг ёз, эй Поён,

      Гўзал маскан васли доим сўроғи.

      ЕТГУМ

      Умидвор бандаман, яхшилик кутгум,

      Тонгда хуш хабарга қулоғим тутгум.

      Ва, инсоф тилайман яхши – ёмонга,

      Юрагим амрини назмимда битгум.

      Яратмоқ йўлида юртда ҳаракат,

      Фидоийлар васфин тараннум этгум.

      Юртимда офият бебаҳо неъмат,

      Аҳли байтим ила ризқимни тотгум.

      Эварам бешикда, эрта улғаяр,

      Карвоним йўлдадир, мақсадга етгум.

      Набирам таҳсилда қўнғироқ қилар,

      Эртани ўйлабон, қувонмай, нетгум.

      Шукримда барқарор мен Поён Равшан,

      Насибича яшаб, қадамим отгум.

      БИЛМАДИ

      Ўксик кўнглим асло юпанч билмади,

      Ғариб бўлди қайтиб, қувонч келмади.

      Бу юрак яримдир, вужудим ярим

      Қўлимда паймонам синди, тўлмади.

      Ҳурматдан нолимам, камим йўқ айтсам,

      Бахтимдан айрилиб, бахтим кулмади.

      Ҳамонки, тинч ётмас кўҳна ҳасадлар,

      Наҳанг рақибларим тирик, ўлмади.

      Ё Аллоҳ, нокаснинг қўлин калта қил,

      Зиён бермас деган ишонч қолмади.

      Читтакки, тепада чирқирар, тинмас.

      Йўлга банд солмоқдан сира толмади.

      Иблисга муҳтожлик айлама, Эгам,

      Майли Поён, рағбат, нишон олмади.

      Сиҳат берсанг, ушбу ажринг кифоя,

      Қарғаларга қулинг назар солмади.

      НАСИБ ЭТСА

      Насиб этса Аллоҳ, иқбол кулади,

      Ҳар банда ким турур, ўзи билади.

      Имдоди бўлмаса, юз очмас бахтинг,

      Омад чекинади, юрак тўлади.

      Шукрона дегайсан, магар, астойдил,

      Ризқинг мўл, амал юкуниб келади.

      Ҳақни танимаслар худо безорлар,

      Сув кўрмаган ажриқ мисол сўлади.

      Ҳузур бахш этади тотли бир ҳаёл,

      Эгам яхшиларга дучор қилади.

      То ҳозир йўлим ўнг, асрасин ўзи,

      Ҳоҳласа душманим забун бўлади.

      Ким бўлдим, изимдан хорижмас, Поён,

      Заҳматда синалган раҳмат олади.

      САРОБ

      Бойлик саҳросида жимирлар сароб,

      Тилло тоғлар бўлиб, ғимирлар сароб.

      Кундузлар уфқингда ўғирлаб ором,

      Тунлари тушингда шивирлар сароб.

      Омадинг келганда нафсинг қўлтиқлаб,

      Хомтаъма сарига хуморлар сароб.

      Ҳалоллик йўлидан қайтариб тамом,

      Дейди, пора мўмай, қиморлар, сароб.

      Сарсари кезарлар нечовлар сарсон,

      Пулга очофатлар – беморлар, сароб.

      Кўзларга тутилган кўринмас парда,

      Ортидан қолмай, кўз юмарлар, сароб,

      Амалу- бойлик бу саробдир, чопма,

      Қулзум бўлиб, Поён, ютарлар сароб.

            БОР

      Чўққига чиққаннинг тушиши ҳам бор,

      Масаллиқ қозонда пишиши ҳам бор.

      Фидоий, бурчини англаган инсон,

      Равнаққа ҳиссасин қўшиши ҳам бор.

      Ёғлик жой олганлар, тўймаслар эса,

      Хазинадан бисот ташиши ҳам бор.

      Ақлини пешлаган, нафсин тийганлар,

      Мансаб довонидан ошиши