Ҳаёт қайиғи (1 китоб). Тохир Хабилов

қолдирмай.

      “Муқаддима асарнинг бошида бўлгучи эди, ёзувчи адашдими ё саҳифалар аралашиб кетдими?” деб ажабланяпсизми? Адашмадим, саҳифалар ҳам аралашиб кетгани йўқ.

      Гап шундаки, бу фикрлар бундан анча йиллар муқаддам, дастлабки жиддий жарроҳлик амалиётидан кейин, ўлим уйқусидан уйғонган пайтимда хаёлимда кезган эди. Унга қадар, эрталаб ҳамшира кириб эм игнасида билак томиримга дори юборди-да, “Тайёр бўлиб туринг, уч дақиқадан кейин олиб кетамиз”, деди.

      Уч дақиқадан кейин…

      Олиб кетишади…

      Қаёққа?

      Жарроҳлик хонасига.

      Кейин-чи? Қайтмоқ борми ё…

      “Тайёр туринг”, деди.

      Нимага тайёр турай, омонатни топширишгами…

      Уч дақиқа… ҳижроннинг бошланишими…

      Хаёлимга шайх Саъдийнинг сатрлари келди:

      Ажал чалди жўнамак ноғорасин,

      Эй кўзларим, бошга айтинг, хайр энди.

      Эй қўлларим, оёқларим, қоматим,

      Киприкларим, қошга айтинг, хайр энди.

      Қудсий ҳадисни эслайман: “Эй Одам фарзанди, сенга уч нарсани ихтиёр қилдим: яъни оила аҳлингни, молу дунёингни ва амалингни. Мол-дунёинг сен ўлиб, оёғинг ердан узилиши билан ортингда қолади. Оёғинг уйдан чиқиши билан оиланг ҳам ажраб қоладилар. Кейин қабрда бўласан. Қиёмат кунида фақат яхши амалинг фойда беради. Амалинг тузук бўлса, сени ҳам тузатиб қўяр, агар ёмон бўлса, сени ҳалок қилгувчи жойга топширар”…

      “…амалинг тузук бўлса…”

      Қандай экан…

      Умид – тавбаларнинг қабул ва маъқул бўлишидан.

      Уч дақиқа… балки боқий дийдорнинг бошланишидир? Соғинганим дадажоним, аяжоним, тоғажоним ва яна дўстларим билан…

      Ношукрликдан, умидсизликдан Аллоҳнинг ўзи сақласин. Васваса қилғувчи шайтон алайҳилаънанинг ёмонлигидан Тангридан паноҳ топгумдир.

      Уч дақиқада нафл намозини ўқиб олишга улгуриш мумкин.

      Сўнгги намозми ё навбатдагисими – билгувчи Аллоҳ!

      Навбатдагиси экан…

      Тобора яқиндир

      жасорат они –

      мингта қуёши бор гўзал дақиқа –

      менга ҳам бир куни бўлур намоён

      Кўпга насиб бўлган буюк ҳақиқат.

      Мен севган дарёлар шундоқ қолурми,

      Мени ўйлатган йўл қолурми шундоқ?

      Мен суянган тоғлар шундоқ қолурми?

      Шундоқ қолурмикан юракларда доғ?

(Шавкат Раҳмондан)

      Уйғондим. Юрагим шиддатли сел каби сирқирайди. Қулоғимга одамлар товуши узоқ-узоқлардан келди. Демак, тирикман! Лекин қаердаман? Ҳамшира уч дақиқадан сўнг олиб кетмоқчи эди. Жойнамозни солдим… Ният қилиб, қўл боғладим. Бошқаси ёдимда йўқ. Узоқдаги товушларни эшитяпман:

      – Ўзингиз нафас ололасизми?

      Мендан сўрашяптими? Энди қулоғим остида жаранглади. Товуш эгаси кимлигини билиш учун кўзларимни очмоқчи бўлдим, очолмадим. Яна сўралганда ожиз равишда “ҳа” дедим…

      Ҳамширалар, шифокорларнинг товушлари тобора аниқроқ эшитилиб, бу дунёда