Киһи биирдэ олорор. Софрон Данилов

олоппоһу ылан уот иннигэр олордо, уолугар атын олоппоһу халбарыччы аста. – Эн миигин кытта үһү-таамах курдук кэпсэтимэ. Төрөппүт аҕаҥ буолабын. Онто суох быһаас барыаххыттан сүтэн хааллыҥ, дьонноохпун диэн, дьон курдук, биирдэ эмэтэ илдьит да ыыппаккын. Аны туран, бачча өр сылдьан кэлэн баран, хайдах-туох олордугут диэн ыйыталаһа да соруммаккын. Тиэтэйэриҥ оччо дуу, кыһамматыҥ оннук үлүгэр дуу?

      Валерий аҕатын чиҥ-чаҥ куолаһыттан кыыһырбытын өйдөөтө. Ол да буоллар олус холурдук кэпсэттим дуу диэн буруйдана санаммытын таһыгар биллэрбэтэ, олоппоско олорбокко, көмүлүөк хардаҕастарыгар күөх төлөн үҥкүүлүүрүн одуулаһа турда. Ити туран аҕатын дьэбир харахтарын уота тирэммититтэн көхсө кэдэйэн барарга дылы буолла. Уол онтукатыттан, баччааҥҥа диэри кыра оҕо курдук аҕатыгар сүрүн баттатарыттан, бэйэтэ да кыйахана быһыытыйда.

      – Мин күүлэйдии, көрүлүү сылдьар үһүбүн дуо? Сорох баҕас сарсыҥҥы күн тыыннаах буоларын дуу, суоҕун дуу билбэт даҕаны. Эһиги буоллаҕына сылаас дьиэҕитигэр бүгэн олорон арааһы дойҕохтуугут.

      Оҕонньор уола буруйданан илэ-сала түспэтэҕин, хардары өһүргэнэн саҥарбытын иһигэр сөбүлүү санаата: “Чэ сити, үүт-үкчү мин… Сынньылба сыраан буолбатах, хатан тимир киһи. Өҕүллэҥниэн кэриэтэ тостуо…” Кини кыыһырбыта арыый уҕараан, куолаһын сымнатан, эйэ дэмнээхтик эттэ:

      – Ким да эйигин көрүлүү сылдьаҕын диэбэт. Билигин күнэ-дьыла оннук. Киһи хонон турдаҕына турдум диир кэмэ. Сурахтыын сүтэн хааларыҥ куттала үлүгэрэ бэрт ээ. Ол иһин этэбин.

      – Төһө да сүттэрбин, эһиги хайдах олороргутун барытын истэ-билэ сылдьабын. Ол иһин да бу быһа тиийэн кэллэҕим дии.

      – Чэ сөп. Ити хааллын. Тыыннаах көрүстүбүт – үчүгэй. Ол эрээри өйү-төйү булунан, итиини-буһууну тумнан сылдьыахха баара.

      – Ол аата хайдах?

      Оҕонньор уолун саҥатыгар дьиэк киллэрбэт дьэбир дорҕоону, ону ааһан өссө улаханнык өһүргэниэх чинчини иһиттэ. Син биир тылын ылыннарбатын билэн, кини бу кэпсэтиини уһатар-кэҥэтэр туһата суоҕун өйдөөтө.

      – Хайдаҕын бэйэҥ быһаар. Улахаҥҥын, – оҕонньор иҥиэттэн кэбистэ, уолун өрө көрдө. – Тиэтэйэр буоллаххына ньимийэн турума. Тугу да истибэккэ, бүтэй хааһахха хааттарбыт курдукпут. Илин тугуй-ханныгый? Олор. Кэпсээ. Бэппэлээйэп кыньараал сэриитэ кэлэн иһэр дииллэр. Кырдьык дуо?

      – Кырдьык, – Валерий олоппоһу ылан, көхсүнэн оһоххо олордо. – Бу күһүн Пепеляев этэрээтэ Охотскайга, Аяҥҥа кэлбитэ. Сэттэ сүүсчэкэ киһилээх. Бары, муҥха соботун курдук, ыллар саһааннаах талыы нуучча дьоно. Үксүлэрэ офицердар. Генерал үөһэ генерал, полковник үөһэ полковник. Сэрии бөҕөнү ааспыт, итиини-буһууну билбит дьон. Пепеляев манан кэлэн Дьокуускайы ылар, онтон Сибиири сэриилээн, Россияҕа ааһар былааннаах. Сэбиэскэйи утары санаалаах барыта онно мунньуһунна. Артемьев этэрээтэ эмиэ холбосто. Пепеляев, былыр үйэҕэ манна кэлиэх киһи, тоҥустар табаларын аанньа биэрбэккэлэр, Ньылхаҥҥа тутуллан хаалла. Билигин дьэ саҥардыы бу диэки салаллан иһэр.

      – Оо, айыым таҥарам… – Аргыылап оҕонньор ытыһынан сирэйин саба туттан бүк түстэ, үөһэ тыынна. – Аата, кэлиэ баар эбит…

      Ааныс хаҥас диэкиттэн кэлэн остуолу оһох чугаһыгар сыҕарыччы аста, ол-бу астаах миискэлэри, тэриэлкэлэри аҕалан