Hekayələr. К. Г. Паустовский

kassanın yanında dayanmışdı, dodaqları əsirdi, danışa bilmirdi, hiss edirdi ki, elə ağzını açıb ilk sözü deyən kimi hönkür-hönkür ağlayacaq.

      Ortayaşlı, eynəkli kassir qadın başını pəncərədən çıxardı.

      – Nə olub sizə, vətəndaş? – o, narazı halda soruşdu.

      – Heç nə, – Nastya cavab verdi. – Anam…

      Nastya çevrilib iti addımlarla çıxışa doğru yönəldi.

      – Hara belə? – kassir onun arxasınca səsləndi. – Gərək elə o dəqiqə deyəydiniz. Bircə dəqiqə səbir edin.

      Elə həmin axşam Nastya yola düşdü. Bütün yol boyunca ona elə gəlirdi ki, qatar güclə gedir. Halbuki qatar yatmış meşənin içindən sürətlə şütüyür, ağacları tüstüyə qərq edir və uzun, xəbərdaredici çığırtısı hər tərəfə yayılırdı.

      …Tixon poçt idarəsinə gəldi, poçt işçisi Vasili ilə nə isə pıçıldaşdı, ondan telefon blankı alıb oyan-buyanına baxdı, köynəyinin qolu ilə bığlarını silə-silə blankı öz əyri-üyrü hərfləri ilə xeyli vaxt sərf edərək doldurdu. Sonra blankı ehtiyatla qatladı, papağının altına qoydu və Katerina Petrovnanın evinə sarı yola düzəldi.

      Katerina Petrovna artıq onuncu gün idi ki, yerindən qalxmırdı. Heç yeri ağrımırdı, ancaq huşunu itirməsinə vadar edən zəiflik onun sinəsi, başı, ayaqlarını basır və nəfəs almasını çətinləşdirirdi.

      Manyuşa artıq altıncı gün idi ki, Katerina Petrovnanın yanından əl çəkmirdi. Gecələr paltarlarını çıxarmadan köhnə divanın üstündə yatırdı. Arabir Manyuşkaya elə gəlirdi ki, Katerina Petrovna daha nəfəs almır. Belə olanda o, qorxudan zarımağa və qarının sağ olduğunu yoxlamaq üçün çağırmağa başlayırdı.

      Katerina Petrovna yorğanın altındakı əlini tərpədirdi və Manyuşa sakitləşirdi.

      Otağın hər küncünə ta səhərdən bəri noyabr alaqaranlığı çökürdü, amma içəri isti olurdu. Manyuşka sobanı yandırırdı. Şən alov dilləri taxta divarları işıqlandırdıqca Katerina Petrovna ehtiyatla ah çəkirdi – alov otağı lap çoxdan, Nastyanın vaxtında olduğu kimi rahat, sevimli edirdi. Katerina Petrovna gözlərini yumurdu və onlardan bircə damla yaş çıxır, aşağı yuvarlanır, saralmış gicgahla sürüşür və ağarmış saçların arasında yox olurdu.

      1

      Lombardiya – İtaliyanın şimalında administrativ region; mərkəzi Milan şəhəridir.

      2

      Lyö – təxminən 4,5 km-ə bərabər uzunluq ölçü vahidi; arxaik sözdür. Müasir fransız leksikonunda işlənmir (red.).

      3

      Maksimilian Aleksandroviç Voloşin (1877-1932) – rus şairi, mənzərəçi rəssamı, tərcüməçisi, ədəbi tənqidçisi

      4

      Visla – Polşada ən böyük çay; bol sululuğuna görə Avropada Nevadan sonra ikinci çaydır. Visla çayının uzunluğu 1047 km-dir.

      5

      Mezonin (ital. mezzanino – yarımmərtəbə, mərtəbəarası. Kökü yunan sözüdür; mezos – orta deməkdir) – 1) çardaq mərtəbəsi, qüllə otaq. Evin yuxarısında, bəzən də orta hissədə alçaqtavanlı, kiçik tikilidir, adətən, qarşısında balkon olur. Çox vaxt kvadrat, üçkünc formada tikilir. Bəzən otaq kimi deyil, binaya dekorativ görünüş vermək üçün düzəldilir; 2) teatrda yuxarı oturacaqlardakı ilk sıra.

      6

      Aleksandr Blok (1880-1921) – görkəmli rus şairi; haqqında danışılan “Uzaq yol asan olur” kitabının adı isə 1908-ci ildə yazılmış “Rusiya” adlı şeirindəki misradan götürülüb.

      7

      Beqoniya çiçəyi – dekorativ dibçək gülü; çiçək Haitinin qubernatoru Mişel Beqonun (1638–1710) şərəfinə adlandırılıb. Belə ki, M.Beqon Haitiyə qubernator təyin olunduqdan sonra adanın turizm infrastrukturunu, eyni zamanda yerli əhalinin əkinçiliyə marağını artırmaq üçün burada bitən bütün bitki aləmini təsnifatlandıraraq kataloq yaradıb. Beqoniya çiçəyi isə botaniklərə məlum olmayan yeni bitki olduğu üçün onu kəşf edən qubernatorun şərəfinə adlandırılıb.

      8

      “Avropa carçısı” jurnalı – Rusiyada 1802-1918-ci illər arasında əvvəlcə rüblük, sonra isə aylıq çıxan ədəbi, siyasi jurnal

      9

      İvan Nikolayeviç Kramskoy (1837-1887) – rus rəssamı, tənqidçisi; əsasən, tarixi mövzularda rəsmlər və portretlər çəkib.

      10

      Solveyq – Norveç dramaturqu, şairi, publisisti Henrik Yohan İbsenin (1828-1906) “Per Günt” poemasının qadın qəhrəmanı

      11

      Moyka – hazırkı Sankt-Peterburqda çay; Neva çayının bir qoludur. Uzunluğu 4,6 km, eni 40 m-dir. Moykanın hər iki sahili boyunca şəhərin ən qədim binaları yerləşir.