Eerste gedigte. Antjie Krog

section>

      

      Antjie Krog

      EERSTE GEDIGTE

      Human & Rousseau

      Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van Eerste gedigte mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.

      VIR PA

DOGTER VAN JEFTA

      DOGTER VAN JEFTA

      Here by Abel-Kerámim

      Here by Mispa in Gilead

      Here God van Jefta

      hier is my liggaam!

      Hier is my vlies – veilig soos ’n retina

      en heel soos ’n groen granaatjie.

      Hier is my maag – ’n koue kaggel

      wat gelate sal waak oor die maandelikse vloei.

      Hier is my borste – twee bloeiende druppels

      wat nooit met liefde gesuurdeeg sal word nie.

      Hier is my hande liewe Here

      sterk en gewillig soos my hart.

      Van nou af is ek ’n bruid

      bevrug deur Gees,

      van nou af is ek vroedvrou vir ’n volk,

      van nou af verwag ek

      U.

      MA

      Ma, ek skryf vir jou ’n gedig

      sonder fênsie leestekens

      sonder woorde wat rym

      sonder bywoorde

      net sommer

      ’n kaalvoet gedig –

      want jy maak my groot

      in jou krom klein handjies

      jy beitel my met jou swart oë

      en spits woorde

      jy draai jou leiklipkop

      jy lag en breek my tente op

      maar jy offer my elke aand

      vir jou Here God.

      jou moesie-oor is my enigste telefoon

      jou huis my enigste bybel

      jou naam my breekwater teen die lewe

      ek is so jammer mamma

      dat ek nie is

      wat ek graag vir jou wil wees nie.

      BLARE

      Roer jou voete deur die droë blare

      roer hulle

      roer hulle

      want ruik jy die winter?

      hoor jy die ouderdom

      sien jy die rou roep van alles wat sterf?

      O roer tog jou voete deur die blare

      roer hulle

      roer hulle.

      FUGHETTA VIR DRIE STEMME

      KRUISIGING

      Jy het my kruis op die smal van jou

      skouers gesleep; al teen die skuinste op,

      terwyl jou sagte voete struikel oor

      die swart kole van die kop.

      Jou hare was spoegdeurweek

      jou vleis deur my gerib, geëet,

      terwyl ek wonder wanneer jou liefde vir my sou breek.

      Ek het jou op die kruis neergeruk

      en met ’n haan wat aanhoudend

      in my ore kraai, die swaar spykers

      deur die stengels van jou hande gedruk

      en die slae waansinnig oor die stad laat weerklink.

      Ek het asyn oor jou gesig gegooi

      toe jou tong soos ’n swael tussen jou tande blink.

      Trane het in jou ooghoeke opgestoot

      maar ons het gesing en oor jou klere geloot.

      Ek het ’n spies in jou sy gesteek

      en angstig gewens dat jy moet breek

      maar jou wimpers, nat en dig soos vlas,

      het eers later toe dit om ons donker was

      gesidder en gehyg: my God, my god het my verlaat.

      BUITE NINEVÉ

      Êrens vlakby Ninevé staan ’n boompie:

      ’n klein boompie met aparte wit dorings

      met ’n klein Europa

      in sy Afrika.

      Dié wat in jou koelte sit, sing nie vir jou nie,

      dié wat jou sade pluk, gee jou nie water nie

      en dié in Ninevé juig oor die wurm teen jou stam.

      Hulle juig oor die sekel-oë,

      hulle juig oor die pote wat aanhou loop

      aanhou, aanhou loop.

      Ék sal vir jou liedjies maak, my boompie

      ek sal vir jou bid,

      want waar ek snags ook al slaap

      ek bly jóu doring

      ek bly wit.

      GESALFDE

      Eendag sal ek oor die vlaktes na julle toe ry

      alleen, op ’n afrikanerkalf

      en julle sal onder mekaar sê: Kyk sy’s dan gesalf

      want die een wat nou in die rooigras bly

      is nat van suiwer doringboomgom.

      Julle sal sien hoe rats my

      arms julle weerligtonge vang,

      hoe my hande hulle ryg en

      soos krale om my heupe hang.

      Julle sal die skulp van my

      woorde teen julle ore druk

      en ek sal sien hoe die

      soetheid julle oë verruk.

      Dan sal julle onder mekaar sê:

      kom ons bou drie strooise daar

      een vir haar kalf, en een vir haar

      en een vir die Blits wat die hamerkop dra.

JY RAAK MY NIE MEER

      OMDAT

      My maer hande steek vir jou ’n kers aan

      omdat jy my maat geword het

      toe ek na ’n kwartaal

      nog somber alleen tussen die ander sit,

      omdat jy my pouses uit die

      biblioteek kom haal

      om