Heiligdom (Door Bloed Gebonden Boek 9). Amy Blankenship

gedachte dat hij was gedood en weer tot leven werd gebracht door Kriss en Dean was niets minder dan schrijnend. Het gaf hem de koude rillingen wetende dat hij ergens op een begraafplaats moest worden begraven ... voorbij ... klaar. Kortom, het maakte hem bang. Tot overmaat van ramp leek geen van beide gevallenen te weten wat de gevolgen van hun acties zouden zijn voor toekomstige gebeurtenissen.

      Hij was teruggegaan naar het hoofdkantoor van PIT om zijn plunjezak te halen en had Ren gelukkig alleen in zijn kantoor gevonden. Hij had van de gelegenheid gebruik gemaakt om Ren opnieuw te vragen of er iets was waarvan hij op de hoogte moest zijn. Helaas wist de alwetende Ren niets meer dan Kriss en Dean en werkte hij een beetje op de zenuwen van Chad.

      In dit tempo zou hij de komende weken waarschijnlijk op eieren lopen om te zorgen dat er niets anders gebeurde ... maar in zijn werk was dat nooit een garantie. Chad had het eindelijk net vergeten en besloten dat hij nu net zo menselijk was als hij ooit was geweest en naar de hel met het onbekende. De beslissing had eigenlijk een last van zijn schouders afgenomen.

      “Hallo Chad,” riep Evey's zachte stem naar hem toe.

      Chad keek uit het passagiersraam en glimlachte: “Hé Evey.” Hij stapte uit de auto en liep naar de bestuurdersdeur. Toen haar raam naar beneden rolde, leunde hij ertegenaan alsof hij eigenlijk tegen een persoon sprak, hoewel zijn blik op het verlichte dashboard was gericht. “Hoe gaat het?”

      “Als je er zo mooi uitziet, is het moeilijk om je niet goed te voelen,” antwoordde Evey en maakte de glimlach van Chad breder.

      “Ik kan niet met die logica discussiëren,” zei Chad met zijn hand op haar dak.

      “Trevor liet de sleutel van de voordeur achter in mijn dashboard,” ze opende de passagiersdeur. “Het is allemaal van jou.”

      Chad deed een stap achteruit toen de deur op een kier kwam en schoof op de voorstoel om het dashboardkastje te openen. “Hoe gaat het met Trevor?”

      Evey zuchtte: “Ik ben bang dat Trevor hier niet is ... hij zei iets over wat stoom afblazen door een slechterik te schoppen.”

      Chad fronste, dat klonk als Trevor, maar waarom nam hij Evey niet?

      “Waarom ben je niet bij hem?” Vroeg hij zijn nieuwsgierigheid onder woorden brengen.

      “Hij zei dat hij een tijdje alleen moest zijn,” antwoordde Evey. “Hij is overstuur omdat hij bang is dat het conflict tussen hem en Devon Envy zal verontrusten en ervoor zal zorgen dat ze de baby verliest.”

      Chad schudde zijn hoofd. “Ik denk niet dat het zover zal komen. Beiden zijn koppig, maar ze zullen Envy nooit opzettelijk pijn doen.”

      “Hij houdt van haar,” zei Evey bijna triest.

      Chad knikte: “Ja, ik weet het.”

      “Dus in plaats van aan Devon te denken, gaat hij zijn pijn op iets anders richten?” Evey wilde opheldering van het mysterie van de menselijke natuur. Hoe meer ze leerde, hoe nieuwsgieriger ze werd.

      “Waarom volgde je hem niet?” Vroeg Chad om haar vraag te vermijden. Hij had het gevoel dat hij wist bij welk team Evey hoorde als het om de twee mannen ging.

      “Mijn scanners kunnen hem alleen volgen als hij in menselijke vorm is. Trevor weet dat en wilde bij me vandaan sluipen. Voordat hij vertrok, veranderde hij in een uil en vloog weg,” legde Evey uit.

      Chad haalde de sleutel van het appartement uit het handschoenenkastje en ging terug naar zijn auto om zijn plunjezak te halen. Hij leunde achterover tegen zijn auto en staarde naar Evey, hij vond die auto steeds leuker, telkens wanneer hij met haar in contact kwam. “Ik denk dat we daar dan niet veel aan kunnen doen, nietwaar?”

      Evey zuchtte: “Ik denk het niet.”

      Chad bleef even staan en nam het ietwat stoffige uiterlijk van Evey's lichaam in zich op en glimlachte. “Wilt u een lekker bad en een wax?”

      Evey begon te neuriën en Chad knikte: “Een Sexton-bad komt eraan ... zodra ik me heb omgekleed.”

      “Chad,” riep Evey toen hij de deur naderde.

      Chad keek over zijn schouder: “Ja?”

      “Trek geen shirt aan,” snoof Evey.

      “Ah, jij wilt de Sexton Sexy Special, of niet?” Chad leek erover na te denken en knipoogde toen naar de prachtige auto, “ik denk dat dat geregeld kan worden.”

      Evey bleef spinnen.

       *****

      Envy liep het penthouse-appartement van Kriss binnen en zakte meteen in het vertrouwde comfort van de bank. Ze heeft Devon al gemist ... Chad gemist ... en elke keer dat ze zelfs aan Trevor begon te denken, wilde ze huilen. De enige reden dat ze niet huilde was vanwege de baby ... het had een kalmerende werking op haar. Meng het allemaal samen en eerlijk, ze begon een beetje gevoelloos te worden.

      Dean wierp Kriss een vreemde blik toe, maar Kriss schudde zijn hoofd en zei in stilte Dean dat hij alles later zou uitleggen.

      “Dit is een eerste klas puinhoop,” zei Envy zachtjes en greep één van de kussens om te knuffelen.

      Kriss zuchtte: “Het is niet jouw schuld dat dit allemaal gebeurd is. Devon moet het gewoon door zijn dikke schedel krijgen dat hij de vader van je baby niet willekeurig kan aanvallen.”

      Envy liet haar kin op het kussen zakken en omhelsde het wat strakker: “Hij ... hij beloofde dat hij Trevor niet zou aanvallen.”

      “Wanneer?” Vroeg Kriss, nieuwsgierig waarom zo'n belofte zelfs was gedaan.

      “Nadat we terug waren van die vakantie met jou en Tabby ... vochten ze in de voortuin van Chad. Daarna heb ik hem laten beloven niets met Trevor te beginnen, omdat ik niet wilde dat één van beide pijn zou lijden.” Ze beet op haar onderlip en voelde druk op haar borst. Ze hadden elkaar geen pijn gedaan, maar ze was er vrij zeker van dat zij ze allebei genoeg pijn had gedaan om dat goed te maken.

      Dean fronste: “Misschien moet je je kat aan die belofte herinneren.”

      “Dean,” zei Kriss waarschuwend.

      “Wat?” Vroeg Dean zachtjes. “Als Santos van het meisje houdt, moet hij het bewijzen door zijn woord te houden.”

      Envy ademde luid uit: “Dean heeft een punt Kriss.”

      “Punt of niet, ik denk niet dat dit het juiste moment is om het te zeggen,” zei Kriss.

      “Zo niet nu, wanneer dan? Ik moet beginnen aan de kleine man te denken,” zei Envy zachtjes. “Ik denk niet dat de club een goede plek is om een kind op te voeden. Ik bedoel, het werkte voor Devon en zijn gezin ... maar ik wil mijn kleine jongen niet in een nachtclub opvoeden.”

      “Natuurlijk niet,” Kriss was het ermee eens. “Maar wat wil je doen, teruggaan naar Chad?”

      Envy sloeg haar hoofd heen en weer, “Oh hel nee. Chad heeft genoeg te verwerken. Het laatste wat hij nodig heeft, is mijn problemen aan te pakken. Trouwens ... hij woont al bij de papa van de baby. Nee, ik denk dat totdat alles tot rust komt, ik gewoon ga doen alsof ik een alleenstaande ouder ben.”

      “Een ander appartement misschien?” Bood Dean aan voordat Kriss dom genoeg was om te suggereren dat ze bij hen zou blijven ... permanent.

      Envy haalde haar schouders op: “Het is een idee, maar ik hoopte altijd dat ik een huis zou hebben als ik uiteindelijk besloot om kinderen te krijgen.”

      Kriss' uitdrukking kwam onmiddellijk omhoog: “HUIZENJACHT!”

      Zijn uitbarsting liet Envy schrikken waardoor ze haar hoofd omhoog gooide en recht naar hem keek. “Huizenjacht?”

      “Natuurlijk,” zei Kriss. “Je wilt niet in de club zijn wanneer de baby wordt geboren, toch? Een huis vinden en het vullen met meubels en babyspullen zou perfect zijn om je gedachten los te maken.”

      “Maar waar ga ik het geld halen voor een nieuw huis?” Vroeg Envy. “Ik verdien goed