Spoor. Deon Meyer

ja. Iets broei.

      W: Hoekom sê jy so?

      M: Die Committee het een keer per week bymekaargekom, maande lank. En nou’s dit skielik drie, vier keer. What does that tell you?

      W: Maar jy weet nie hoekom nie.

      M: Moet die shipment wees.

      W: Vertel my weer van die oproep. Suleiman en Macki.

      M: Last Friday. Macki het vir die Shaykh gebel. Toe staan die Shaykh op en hy loop uit en hy gaan staan in die gang, so ek kon nie alles hoor nie.

      W: Hoe het jy geweet dit is Macki?

      M: Want die Shaykh het gesê: “Hallo, Sayyid.”

      W: Sayyid Khalid bin Alawi Macki.

      M: Dis hy. Die Shaykh het so in die wegloop vir Macki gevra: “Any news on the shipment?” En toe sê hy: “September.” So asof hy dit wil confirm.

      W: Is dit al?

      M: Dis al wat ek van hulle conversation gehoor het. Toe kom die Shaykh terug en hy sê vir die ander: “Bad news.”

      W: “Bad news.” Weet jy wat dit beteken?

      M: Hoe sal ek weet? Dit kan wees omdat die shipment klein is. Of die timing verkeerd. Dit kan enigiets wees.

      W: En toe?

      M: Toe loop hulle, die Shaykh en die twee Supreme Committee members. Toe gaan hulle af na die basement toe. Dan moet jy weet, dis top secret.

      W: Sou jy sê die shipment kom in September? Is dit die afleiding wat jy gemaak het?

      M: Best guess.

      W: Is dit ’n “ja”?

      M: Dis wat ek dink.

      W: En die shipment. Het jy ’n idee wat dit is?

      M: Jy weet, as dit Macki is, is dit diamonds.

      W: Wat wil die Committee met diamonds doen, Ismail?

      M: Net die Supreme Committee weet daai.

      W: En niemand anders het daaroor gepraat nie?

      M: Of course het hulle gepraat, op die lower levels. Ma’ dis dicey intell, hy weet dit.

      W: Waar ’n rokie trek … Wat het die lower levels gesê?

      M: Hulle sê dis weapons. For local action.

      W: Hoe bedoel jy?

      M: Dit was die rumour. Hulle wil weapons inbring. Vir ’n attack, hier. Vir die eerste keer. Ma’ ek glo dit nie.

      W: ’n Muslim attack? In Suid-Afrika?

      M: Ja. Hie’. Cape Town. Die mooiste Kaap.

      3

      (2 Augustus 2009. Sondag.)

      Op die sesde verdieping van Wale Street Chambers, in die direkteurskantoor van die PIA, die Presidensiële Intelligensie-agentskap, bestudeer Janina Mentz die transkripsie met groot aandag. Toe sy klaar is, haal sy haar bril af, plaas dit op die lessenaar. Lig haar hande om haar oë te vryf.

      Sy het nie goed geslaap nie; die nuus van die vorige aand vreet aan haar, die amalgamasie-gerug. Vreemd genoeg om waar te wees. Of gedeeltelik waar.

      En wat sal dan van haar word?

      Want die persepsie bestaan dat sy ’n Mbeki-aanstelling was. Die vorige president het die PIA geskep. En al het Mentz nie kant gekies in die leierskapstryd nie, al lewer sy en haar mense uitstekende werk, die stigma sal kleef. En sy is boonop nuut, dertien maande as direkteur, nog geen bewese rekord waarmee sy ’n nuwe pos kan beding nie. En sy is wit.

      Hoeveel van die gerug is waar? Mo Shaik as hoof van die superstruktuur? Mo, broer van Schabir, die veroordeelde, korrupte Schabir, voormalige vriend van die nuwe president.

      Niks is onmoontlik nie.

      Soveel jare se diens. Soveel stryd en strewe, soveel harde werk om tot hier te kom. Net om alles te verloor?

      Nee.

      Janina Mentz laat haar hande sak, sit haar bril op.

      Sy trek weer die Ismail Mohammed-onderhoud nader. Wat sy, wat die PIA nodig het vir oorlewing, is ’n Eksklusiewe Opskudding. ’n Groot Bedreiging. ’n Sensitiewe Saak. En hier is dit, gestuur deur die gode. Haar verantwoordelikheid om te ontgin.

      Sy draai na haar rekenaar toe, gaan soek die historiese verslae in die databasis.

      * * *

      Report: South African Muslim extremism revisited

      Date: 14 February 2007

      Compiled by: Velma du Plessis and Donald MacFarland

      Qibla in a new guise

      Qibla was established in 1980 by radical Imam Achmed Cassiem to promote the establishment of an Islamic state in South Africa, using the Iranian re-volution as its model. During the 1980s, Qibla sent members to Libya for military training, and in the 1990s, operatives trained in Pakistan and fought alongside Hezbollah in South Lebanon. After 9/11, it also recruited fighters to send to Afghanistan.

      Because of the clampdown on related organisation People Against Gangsterism and Drugs (PAGAD) between 1998 and 2000, and the arrest of over one hundred Qibla supporters for violent offenses, including murder, Qibla all but disappeared.

      In its place, a new and far more secretive organisation was created. It is called The Supreme Committee.

      * * *

      (3 Augustus 2009. Maandag.)

      Milla Strachan trek die sleutel uit die slot, stoot die voordeur oop, maar gaan nie dadelik in nie. Sy staan eers, haar liggaam stil, haar donker oë vir ’n oomblik ongefokus. Anderkant die oop deur is die woonstel se vertrekke leeg. Geen gordyne nie, geen meubels, net ’n verslete volvloertapyt, ’n byna kleurlose beige.

      Steeds talm sy voor die deur, asof ’n groot gewig haar terughou, asof sy wag vir iets.

      Tot sy meteens doelgerig afbuk, die twee groot reistasse weerskante van haar optel, en instap by die deur.

      Sy gaan sit die bagasie in die slaapkamer neer, bewus van die neerdrukkende leegheid. Toe sy Saterdag hier was, het die vorige huurder se meubels dit nog gevul, opeengestapelde kartonbokse vir die haastige reis Duitsland toe, op kort kennisgewing teruggeroep na ’n hulpinstansie se hoofkantoor. “I am so grateful that someone saw the advertisement, this is such a crisis. You won’t be sorry, look at the view,” het die vrou gesê en gewys na die venster. Dit kyk uit op Davenportstraat in Vredehoek – en ’n dun skyf van die stad en die see, geraam deur die woonstelblokke oorkant.

      Milla het gesê sy wil die woonstel hê, sy sal die huurkontrak oorneem.

      “Where are you from?” het die vrou gevra.

      “Another world,” het Milla sag geantwoord.

      * * *

      Die drie van hulle sit om die ronde tafel in Mentz se kantoor, so opsigtelik uiteenlopend. Die direkteur met haar streng gesig, ondanks die groot en wye mond, lipstiffieloos. Die strak staalraambril en die hare altyd vas na agter, die uitrusting konserwatief, los, grys en wit, asof sy haar vroulikheid wil wegsteek. Die fyn, ou spore van aknee teen haar kaaklyn af, verbloem met onderlaag, haar slanke vingers ringloos, die naels ongeverf. Haar uitdrukking meestal onpeilbaar.

      Advokaat Tau Masilo, Adjunkdirekteur: Operasioneel en Strategie. Drie-en-veertig, die maag is plat, helder kruisbande, bypassende das, net ’n titsel flambojantheid. Die gesigstruktuur sterk, met gravitas, oë intens, sy hare kort en netjies. Masilo se personeel verwys na hom as “Nobody” – na aanleiding van “nobody’s perfect”. Want Tau Masilo, flegmaties en bevoeg, is in hulle oë perfek. Hy is SeSotho, maar hy praat vyf ander Suid-Afrikaanse tale moeiteloos. Mentz het hom met die hand gaan uitsoek.

      En dan, Rajkumar, Adjunkdirekteur: Inligtingstelsels,