Marcin Studzieński. Władysław Syrokomla

– dziś: cóż. [przypis edytorski]

      4

      wwodzić – wprowadzać. [przypis edytorski]

      5

      łokieć – daw. jednostka miary, równa 2 stopom i wynosząca ok. 60 cm; służyła do odmierzania np. sukna i innych materiałów; symbol kupców. [przypis edytorski]

      6

      krama – dziś: kram; sklep, stoisko. [przypis edytorski]

      7

      nie stać czegoś – nie starczyć, zabraknąć. [przypis edytorski]

      8

      sensat (daw., z łac. sensatus: rozumny) – osoba mądra, poważna i ciesząca się poważaniem. [przypis edytorski]

      9

      rozhowor (z rus.) – rozmowa. [przypis edytorski]

      10

      wara (daw.) – strzeż się. [przypis edytorski]

1

snadź (daw.) – widocznie. [przypis edytorski]

2

zdawa – dziś popr. forma: zdaje. [przypis edytorski]

3

coż – dziś: cóż. [przypis edytorski]

4

wwodzić – wprowadzać. [przypis edytorski]

5

łokieć – daw. jednostka miary, równa 2 stopom i wynosząca ok. 60 cm; służyła do odmierzania np. sukna i innych materiałów; symbol kupców. [przypis edytorski]

6

krama – dziś: kram; sklep, stoisko. [przypis edytorski]

7

nie stać czegoś – nie starczyć, zabraknąć. [przypis edytorski]

8

sensat (daw., z łac. sensatus: rozumny) – osoba mądra, poważna i ciesząca się poważaniem. [przypis edytorski]

9

rozhowor (z rus.) – rozmowa. [przypis edytorski]

10

wara (daw.) – strzeż się. [przypis edytorski]

11

k'pięknéj Marii (daw.) – ku pięknej Marii; do pięknej Marii. [przypis edytorski]

12

pargamin – pergamin; tu przen.: dokument znacznej wagi. [przypis edytorski]

13

wyplemić – wyniszczyć całe plemię. [przypis edytorski]

14

prawy nowemi – dziś: prawami nowymi. [przypis edytorski]

15

cóś – dziś: coś. [przypis edytorski]

16

knowa – dziś: knuje. [przypis edytorski]

17

pany, mieszczany – dziś: panowie, mieszczanie. [przypis edytorski]

18

k'czynom (daw.) – ku czynom, do czynów. [przypis edytorski]

19

krew' – apostrofem po spółgłoskach w, b w wygłosie (np. gołąb') długo znaczono „miejsce po zaniku” prasłowiańskiej półsamogłoski, jeru miękkiego; spółgłoski te wymawiano jako miękkie, co ujawnia się do dziś w odmianie, w której występuje -wi-, -bi- (np. krwią, gołębiem). [przypis edytorski]