Krzyżacy, tom pierwszy. Генрик Сенкевич

Читать онлайн.
Название Krzyżacy, tom pierwszy
Автор произведения Генрик Сенкевич
Жанр Повести
Серия
Издательство Повести
Год выпуска 0
isbn



Скачать книгу

pod Płowcami – rozegrana 27 września 1331 r. między wojskami Władysława Łokietka a oddziałami krzyżackimi, przerwała krzyżacką kampanię przeciw Polsce. [przypis edytorski]

446

Pax vobiscum! (łac.) – pokój z wami. [przypis edytorski]

447

ops (daw.) – rozpusta. [przypis edytorski]

448

Zawisza z Kurozwęk – (zm. 1382), regent Królestwa Polskiego, biskup krakowski, kanclerz koronny, podkanclerzy koronny. Niechętny mu kronikarz Janko z Czarnkowa pisze, że po jego śmieci w Kościele Mariackim w Krakowie było słychać diabelskie krzyki „Pojedziemy na ops!”, tj. na rozpustę. [przypis edytorski]

449

zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

450

Marcin (Marcisz) z Wrocimowic – (zm. 1442), polski rycerz niemieckiego pochodzenia, starosta łowicki. [przypis edytorski]

451

Florian z Korytnicy – średniowieczny rycerz polski, kasztelan wiślicki, uczestnik bitwy pod Grunwaldem. [przypis edytorski]

452

Domarat z Kobylan – (1380–1440), uczestnik bitwy pod Grunwaldem, od r. 1428 marszałek nadworny koronny. [przypis edytorski]

453

Paszko (Paweł) z Biskupic, zwany Złodziej – rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem. [przypis edytorski]

454

Zyndram z Maszkowic – (zm. ok. 1414) polski rycerz niemieckiego pochodzenia. [przypis edytorski]

455

gorze (ze starop. gorzeć: palić się) – biada, nieszczęście, niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]

456

Saraceni – Arabowie, muzułmanie, przen. poganie; w czasie opisywanym w powieści w Hiszpanii trwała rekonkwista, to jest odbijanie ziem zajętych przez Saracenów. [przypis edytorski]

457

gorze (ze starop. gorzeć: palić się) – biada, nieszczęście, niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]

458

wartko (daw.) – szybko. [przypis edytorski]

459

przygodzić się (daw.) – przydarzyć się. [przypis edytorski]

460

łacnie (daw.) – łatwo. [przypis edytorski]

461

abych (daw., reg.) – abym. [przypis edytorski]

462

wyrostek (daw.) – młody chłopak. [przypis edytorski]

463

źrzały (daw.) – dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]

464

pacholę (daw.) – dziecko. [przypis edytorski]

465

korol (z ros.) – król. [przypis edytorski]

466

rozsierdzić się (daw.) – rozgniewać się. [przypis edytorski]

467

bojarzyn a. bojar – rycerz, szlachcic ruski, wołoski lub litewski. [przypis edytorski]

468

nie stanie (daw.) – nie starczy. [przypis edytorski]

469

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

470

Jadwiga – (ok. 1374–1399), córka Ludwika Węgierskiego, w 1384 koronowana na króla Polski (prawo nie przewidywało wówczas koronacji królowej), w 1386 poślubiła Władysława Jagiełłę, co dało początek unii polsko-litewskiej. [przypis edytorski]

471

Konrad von Jungingen – (1355–1407) wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1393-1407, zręczny polityk, umiejętnie rozgrywający konflikty między książętami litewskimi. [przypis edytorski]

472

turbacja (daw.) – trudna sytuacja bądź zmartwienie nią. [przypis edytorski]

473

niemoc (daw.) – choroba. [przypis edytorski]

474

turbować (daw.) – martwić. [przypis edytorski]

475

zapędliwość – popędliwość. [przypis edytorski]

476

zaciąć się (daw.) – uprzeć się, zawziąć się. [przypis edytorski]

477

w szranki powołan być nie może – nie można go wyzwać na pojedynek. [przypis edytorski]

478

szczeznąć (daw.) – zginąć. [przypis edytorski]

479

dokazać (daw.) – dokonać. [przypis edytorski]

480

roków (gw.) – lat. [przypis edytorski]

481

stryk (daw.) – stryj. [przypis edytorski]

482

ostać (się) (daw.) – zostać. [przypis edytorski]

483

ostawić (daw.) – zostawić. [przypis edytorski]

484

pomiarkować (daw.) – zastanowić się. [przypis edytorski]

485

przystać na coś (daw.) – zgodzić się na coś. [przypis edytorski]

486

zaprzeć się czegoś (daw.) – zaprzeczyć czemuś. [przypis edytorski]

487

niepodobna (daw.) – niemożliwa. [przypis edytorski]

488

kapituła – rada sprawująca władzę w zakonie. [przypis edytorski]

489

odkazać – (z ros.) odpowiedzieć. [przypis edytorski]

490

krucyfiks – krzyż z przybitą postacią Chrystusa, od łac. crucifixus: ukrzyżowany. [przypis edytorski]

491

rychło (daw.) – szybko. [przypis edytorski]

492

Piotr Wysz Radoliński – (ok. 1354–1414), biskup krakowski od 1392, poznański od 1412, przeniesiony na to drugie stanowisko na skutek intryg dworskich, wykonawca testamentu królowej Jadwigi. [przypis edytorski]

493

turbacja (daw.) – trudna sytuacja bądź zmartwienie nią. [przypis edytorski]

494

wolej (daw.) – lepiej. [przypis edytorski]

495

otrąbić (daw.) – ogłosić uroczyście. [przypis edytorski]

496

bez (daw.) – przez. [przypis edytorski]

497

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

498

frasować się (daw.) – martwić się. [przypis edytorski]

499

ścierciałka – skartabella, szlachcic bez pełni praw stanowych. [przypis edytorski]

500<