Название | Szkoła żon |
---|---|
Автор произведения | Мольер (Жан-Батист Поклен) |
Жанр | Зарубежная драматургия |
Серия | |
Издательство | Зарубежная драматургия |
Год выпуска | 0 |
isbn |
2
z jednej sztuki – tu: monolityczny, jednowymiarowy, niezmienny. [przypis edytorski]
3
na wskróś – dziś popr.: na wskroś. [przypis edytorski]
4
narów – tu daw.: przyzwyczajenie, nawyk. [przypis edytorski]
5
Do Jejmości – Madame, urzędowy tytuł żony królewskiego brata. Żona księcia orleańskiego, brata Ludwika XIV a protektora trupy Moliera, Henryka angielska, liczyła wówczas lat 19. [przypis tłumacza]
6
zbawić – tu: pozbawić. [przypis edytorski]
7
Pomysł do tego dialogu, lub, jeśli kto woli, komedyjki, przyszedł mi do głowy po drugim czy trzecim przedstawieniu sztuki. – X. Dubuisson: sztuka, o której mowa, to zapewne Panegiryk Szkoły żon, ogłoszony drukiem w kilka lat później. [przypis tłumacza]
8
Krytyka – Molier ma na myśli Krytykę szkoły żon, wystawioną w kilka miesięcy później. [przypis tłumacza]
9
Arnolf – rolę Arnolfa grał Molier; Anusię (w oryg. Agnès, Agnieszka) grała panna de Brie. [przypis tłumacza]
10
podwika (daw.) – młoda kobieta, dziewczyna. [przypis edytorski]
11
obrońce – dziś popr. forma B. lm: obrońców. [przypis edytorski]
12
wzięcie – tu: dobre stosunki ze znajomymi, pozycja towarzyska. [przypis edytorski]
13
azaż (daw.) – czyż. [przypis edytorski]
14
dowcip – tu daw.: inteligencja, bystry umysł. [przypis edytorski]
15
Pantagruel, Panurg – postacie z satyrycznej powieści Rabelego p. t. Gargantua i Pantagruel. [przypis tłumacza]
16
wolę to imię, niż Arnolfa – w dawnej tradycji francuskiej, św. Arnolf uchodził za patrona zdradzonych mężów. [przypis tłumacza]
17
pan Wyspiański – jest to, zdaje się, satyra na Tomasza Corneille, miernego pisarza a brata wielkiego tragika, który przybrał do nazwiska przydomek l'Isle (z Wyspy). [przypis tłumacza]
18
radem (daw.) – cieszę się. [przypis edytorski]
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18