Bartek zwycięzca. Генрик Сенкевич

banhofie ujrzeli po raz pierwszy jeńców. Otaczało ich mnóstwo żołnierzy i ludu, który patrzył na nich z dumą, ale jeszcze bez nienawiści. Bartek przedarł się przez tłum rozpychając go łokciami, spojrzał na wagon i zdziwił się.

      Gromada piechurów francuskich w podartych płaszczach, małych, brudnych, wynędzniałych, napełniała wagon jak śledzie beczkę. Wielu z nich wyciągało ręce po szczupłe datki, jakimi obdzielał ich tłum, o ile straże nie stawiały przeszkody. Bartek, wedle tego, co słyszał od Wojtka, zgoła inne o Francuzach miał wyobrażenie. Duch z ramienia wstąpił mu na powrót w piersi. Obejrzał się, czy Wojtka nie ma. Wojtek stał obok.

      1

      kulturny – dziś popr. kulturalny; może to być rodzaj żartu językowego autora. [przypis edytorski]

      2

      ja. Gut. (niem.) – tak. Dobrze. [przypis edytorski]

      3

      nie pomału – nie mało. [przypis edytorski]

      4

      równia – równina. [przypis edytorski]