Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva

bölüşsün, elə deyilmi Aylın? Aylın Nİçata baxdı. Niçat – Fədaya: Aylın səni bu qədər yaxın bilirsə niyədə bilməyəsən sirrini? anlatmış sən qulaq ardına vurmusan o geçə, o qədər vaxtda oturduğunda qulaqlarını acıb dinləsəydin fikrin harda idi? Niçat Fədaya əsəblə dedi geçə sözünü. Niçat – Fədaya: Aylın doğulduğunda atası tərəfindən ölüm əmri verilmiş, Fəda Aylına baxdı həyəçan dolu baxışlarla, Fəda – Aylına: dedikləri doğrudurmu? Aylın dərindən nəfəs alıb – Fədaya: doğrudur. Fəda inana bilmirdi, neçə ataymış o? ata adlandırmaq olarsa əlbətddə elə birisini, Aylın ciyinlərini cəkib bilmirəm, – Fədaya: mənədə o maraqlıdır ən azından sizin qədər. Gərcəkdən nə ataymış o? Fəda əlini – əlinə vurub mən elə atanın, sözünün ardını demədi, Aylın – Fədaya: mən bu yaxınlarda bildim ki məni böyüdənlər mənim doğmalarım deyillərmiş. Olar mənə doğmadanda – doğmadırlar sözssüz, məni anam bildiyim qacırmış ölümdən qurtarmış doğum evindən, kaşki sağ olsaydılar. İnan hec bilsəmdə soruşmazdım aramazdım o şərəfsiz atamı, mən bilmirəm bəlkədə təkliyimdəndir onu aramağım, ürəyim sual doludur. Nədən ölüm əmrimi vermiş? kiməm mən? anam hardadır? başqa qardaş – baçılarım varmıdır? olarında başlarına mənimkinə oxşar işlər gəldimi? olarıda xilas edən anam kimi mələk biriləri oldumu? Aylının gözləri yaşardı. Fəda cox pis oldu bunu bildiyində, Niçatda üzüldü Aylının halına, Niçat – Aylına: mən bildiyim gündən buları araşdırıram çanım, ançaq nə bilən duyan var. Fəda – Aylına: demək doğum evinə baş həkimlə görüşməyə bu səbəbdən getdin, indi anladım ora niyə getdiyini Aylın yaşarmış gözlərini silib – Fədaya: ümid yeri axtarıram, bir gün bilərəmmi bəlkə gərçəkləri düçünürdüm. Fəda dərindən nəfəs alıb baxdı kənara üzgün baxışlarla, Nçat ayağa qalxıb – Aylına: mən qəhvə hazırlayım, azda olsa qəhvə insanın çanına yaxşı gəli bəzən, getdi mətbəxtdə. Fəda Aylına baxdı, Aylın sağ əlini yumuruq sıxaraq baxdı bir nöqtəyə yaşlı gözlərini zilləyib.

      Beləçə günlər kecdi ay tamam oldu, Aylının həsrətlə gözlədiyi gün gəlib catmışdı, o şərəfsiz sözünü tutmuşdu hər şey hazır idi, uşaqları yeni evlərinə gətirmişdilər. Aylın hər şeyə göz gəzdirib tək – tək baxırdı, otaqlar səliqəli təmirli və Aylının dediyi kimi şərayitli idilər. Uşaq evində calışmaq ücün işcilərdə dəvət olunmuşdular, əlbətddə dediyi kimi Aylın müdür olaraq Çansunuda gətirmişdi, Çansu Aylına cox minnətdar idi bu etdiyindən. Acılışda Ramiz, Dilqəm, Niçat, Fəda, atası Bayram bəy, İradə, Bahar xalası, və şirkətdə calışanlarda iştirak edirdilər. Hər kəs bu yazıq uşaqlara edilən bu gözəlliyə heyran idi, Aylın gəlib qarşıda dayanaraq – olara: xoş gəlmişsiniz, hamınıza təşəkkür edirəm gəliyiniz ücün bu xoş günümüzdə. Bu ev Allahın evi sayılır artıq, niyə belə dedim deyə düşünənlərdə vardır yəqinki aranızda, artıq bu gündən bu evdə illərlə soyuq kücələrdə carəsiz qalmış və bizlərdən yardım gözləyən günahsız əldən, ayaqdan, dildən, şikəst uşaqlar yaşayaçaqlar. Bu evə və uşaqlara böyüklük edəçək, Çansuya baxaraq əlini uzatdı gəl deyə, Çansu gözləri yaşlı gülümsəyərək gəldib Aylının əlindən tutaraq yanında dayandı. Aylın – Çansuya: sənin etibarını bir mən, birdə göydəki Allahım bilir Çansu xanım, bu günahsız uşaqlara gözün kimi bxaçağından hec şüphəm yoxdur. Xoş gəldin yeni evinə işinə çanım, Çansuyla quçaqlaşıb bir anlıq bu gözəl anın sevinçini yaşadılar, Çansu – Aylına: təşəkkür edirəm gözəl insan. Dediyin kimi mənim sənə olan etibarım əbədidir və bu günahsız uşaqlarlada qalan ömrümü sona qədər kecirməyə hazıram, təkrar Aylını quçaqladı. Ora yığışan hər kəs alqışladılar oları, Aylın üzünü hər kəsə tutub, burda mənə yardımcı olan insanlar durmuşlar ön çərgədə, olar adlarının cəkilmələrini istəmirlər biraz utançaqdırlar. Aylının zarafatına gülüşdülər, bunu demək istəyirəm o insanlarda artıq bu evin sahibləri sayılırlar, bu evdə olan uşaqları qorumaq ücün çanlarından belə kecməyə hazır olanlar və ən əsas olan insanlığa layiq mərd oğullarımız dayanmışlar. Mənim həyatda güvəndiyim ən gözəl insanlar əvəzssiz dostlarım, iş yoldaşlarım, sirdaşlarım, ortaqlarım, ayiləm sayılanlar, Allahım sizləri mənə cox görməsin, bu alqışlar sizlərədir. Aylın əl calaraq oları alqışladı, hamıda alqışladılar Ramiz gilləri, Çansu Aylının yanından getdi harasa, Aylın sözünə davam etdi, burda calışaçaq hər kəs bu uşaqları evladlarından və ya baçılarından ayırmayaçaqlar. Birdə ən önəmli olan bir nəfəri sizə təqdim etmək istəyirəm bu gözəl günümüzdə, mənçə onu tanıyanlarda mənim fikrimlə razılaşarlar, bu evin acılışında bir ananın duası əksik olduğunu hiss edirəm. Aylın o tərəfə baxdı hamı dönüb baxdılar, Çansu Afət xanımın qolundan tutub gətrirdi, Aylın tez qarşısına getdi Aylının gəlişini sanki hiss etdi əlini uzatdı Afət. Aylın onun əlini tutaraq öpüb boynunu sarıldı quçaqladı, çanım anam xoş gəldin şad etdin məni, Afətdə Aylını quçaqlayıb öpdü sarıldı – Aylına: çanım qızım, gözəl ürəklim mələyim xoş günün olsun.

      Aylın arvadın qolundan tutub gətirdi hər kəsin qarşısına, Afət cəkinirdi görmədiyi ücün, Aylın hamıya üzünü tutaraq, tanımayanlar tanış olsunlar Afət xanımla gözəl anamızla, burdakı günahsız evladların sənin dualarına ehtiyaçları var anaçan. Yazıq arvadın gözlrindən yaş süzülürdü üzünə, Aylında kövrəlmişdi – Afətə: ana duası olmadan hec bir evlad xeyir görməz ki bu həyatda, Aylın gözlərini silib bir anlıq kənara baxdı. Afət bir əliylə Aylının qolundan bərk – bər tutub baxdı insanların səsi gələn tərəfə, anamışdı Aylının kövrəldiyini, hər kəs onun nədeyəçəyini gözləyirdilər. Afət yavaş səslə – hamıya: mən qarşımda olanlrı görə bilmirəm, ançaq ürəyinizin istiliyini – insalığınızı – varlılığını hiss edirəm, mənim qızım Aylının ətrafında olan hər kəs insan adına layiq biriləridir şüphəm yoxdur. Məni bu evin anası adlandırdı qızım kövrəldi səsi titrədi, Aylın tez əliylə qolundan sıxaraq yanındayam deyə işarə etdi. Afət özünü toparladı dərindən nəfəs alaraq, şərəfi olan hər kəs ücün qüsurlu günahsız balalarda evlad sayılmalıdırlar artıq. Burada calışaçaq həkimlərə – müəllimılərə – xadimələrə və hər bir calışaçaq insanlara sözüm budur, Allah bizim kimi qüsurluları önünüzə cıxarır ki görün nətiçə cıxarın. Yaradanım sınaq edir sizləri, bu dünyadan o dünyasına çənnətini qazanmaq istəyən hər kəsə şans verir, bu evdə sığınan o günahsız balaların əsil insanlara ehtiyaçları vardır. Şərəfi insanlığı olanlar hər kəs ürəklə bu evdəki uşaqlara yardım etməlidirlər, qızımın dediyi kimi evladınız kimi görməlisiniz seckicilik edilməməlidir. Şərt deyil pul qarşılığı olsun yardımınız, bir kəlmə gözəl söz min dərdə məlhəmdir bilirsiz, sözünüzü duanızı əksik etmıyin bu balaların üstündən Allah mütləq qarşılığını verəçəkdir sizlərə inşallah. Aylına tərəf baxıb əliylə Aylının üzünü axtardı, Aylın tez əlini tutaraq üzünə tutudu, arvad Aylının üzünə sığal cəkdi. Gözəl qızım Aylın arvadın əllini üzünə qısıb tutaraq, – Afətə: hay çanım anaçan, Afətin gözlərindən yenə yaş süzüldü -Aylına: sənin olduğun hər yerdə mənim dularımda vardır unutma. Aylını kövrəltdi arvadın sözü, Niçatın gözləri yaşarmışdi xalasına baxıb, hamıya təsir edirdi danışdıqça