Τρελό Ντετέκτιβ. Αστεία ντετέκτιβ. StaVl Zosimov Premudroslovsky

ακριβώς; – πρόσθεσε ο γέρος.

      – Και κλείνεις το χαλάο, σκουλκ! – έτρεξε το Idot.

      – Ήσυχο, ήσυχο. Βλέπετε, pimpochka; – Ο Ottila έδειξε την πρώτη παγίδα στο φράχτη. – Αυτή είναι μια βιντεοκάμερα. Μπορείτε να πείτε γεια στην οικογένειά σας.

      Το παιδί δεν είπε τίποτα.

      – Τουτό, έλα και σε μια ώρα σε ρούχα εργασίας εδώ.

      Μπορείτε να φέρετε έναν πατέρα. Ελπίζω ότι θα χαρεί να ξέρει τι κάνει ο θείος του. Κληρονόμος! Μπορείτε να καταστρέψετε τη φήμη του για πάντα.

      – Δεν χρειάζεται να πείτε στον πατέρα. Θα δουλέψω.

      – Αυτό είναι καλό. Στο τέλος της ανάθεσης, θα λάβετε επίσης πύργους. Και λέτε στον πατέρα σας ότι βρήκατε δουλειά μαζί μου. Το πήρα;

      – Ναι.

      – Επίσης, πηγαίνετε στην Granny Klavka και λέτε ότι την καλώ επειγόντως.

      – Και αν δεν έρθει;

      – Πείτε ότι θα σας συλλάσω με κάθε σοβαρότητα του νόμου.. Πηγαίνετε.

      Έτσι, η ταξιαρχία συναρμολογήθηκε και αναγκάστηκε να αποκαταστήσει τον αχυρώνα, ο οποίος, σαν αγκάθι στο μάτι, ο Ottila, πριν από την καούρα, είχε περάσει από το γκρίνωμα του Isling εδώ και πέντε χρόνια. Και ο Bedbug δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να βρει χρόνο για αυτό. Σε γενικές γραμμές, ο Ottila ήταν κακοποιός ή, μάλλον, ήταν ευκολότερο γι “αυτόν να πιάσει ένα λιοντάρι παρά να χτίσει ή να καθαρίσει τα βοοειδή. Σύντομα ο Arutun ήρθε με ένα μαχαίρι φρυγανιάς, και χωρίς αυτούς που πιάστηκαν. Προφανώς Claudia προειδοποίησε ο καθένας ή αυτά ήταν εξαντλημένα. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί έφυγαν γύρω από τα υπόστεγα του χωριού αναζητώντας μια νεαρή αγελάδα που εξαφανίστηκε από την πλούσια οικογένεια Lidergos. Οι αναζητήσεις δεν διαρκούσαν πολύ και το burenka βρέθηκε στο ρήγμα μιας μεγάλης φτωχής οικογένειας Sarikulov. Αλλά για να φυτέψει ο ιδιοκτήτης της οικογένειας δεν λειτούργησε. Πήγε στην άρνηση και κατηγορήθηκε για τα ανήλικα παιδιά, λένε, πεινασμένοι, ότι έκλεψαν μια αγελάδα, και ο ιδιοκτήτης δεν γνώριζε τίποτα γι “αυτό, ο λόγος είναι ο ετήσιος έξαρση. Ο Burenka επέστρεψε και ο Sarikulov απειλήθηκε ότι αργά ή γρήγορα θα πετάξει και θα καθίσει.

      APULAZ 3

      Το επόμενο πρωί, ο Ottila ξύπνησε από την καρδιά των σχισμένων χαλιών μιας επανδρωμένης ταξιαρχίας συντηρητών αποτελούμενης από: Το ροδάκινο – το είδος του εργοδηγού, το Idot – δεν μετρήθηκε το sidekick και η γιαγιά Klava – το αστέρι της ομάδας.

      – Πού ρίξατε το διοικητικό συμβούλιο, ανόητος; – Ορθό Idot, τρυπώντας το πόδι του με ένα καρφί.

      – Και τι, μπαίνεις σε μπάλες; Κρέμεται στα πόδια σας! – Ο φρύνος παρενέβη για την γέλια.

      – Κάνεις, μέδουσες, πεθαίνεις. – Το Idot απάντησε στον γέρο, και εσύ, γέρος, θα ρίξεις το χαρτόνι με τα νύχια, θα το βάλω στον κώλο.

      – Κοιτάξτε, μην ασχοληθείτε με τα γαρύφαλλα, ειδικά για τον Zhabin! – το μπάσο χτύπησε χωρίς μια γιαγιά Κλάβα.

      – Έτσι, οι καταδίκες, ότι φωνάζουμε, αλλά δεν υπάρχει αγώνας; – ρώτησε η Οτίλα χαμογελώντας έξυπνα, που βγήκε στη βεράντα.

      – Ναι, αυτός ο ανόητος διάσπασε τα παλιά σανίδες και μου έριξε το πόδι. – Η Idot πήγε πιο μετριοπαθώς.

      – Προσεκτική ανάγκη. Εδώ και τα παιδιά μου τα πόδια.

      – Και τι, η Σάρα περπατάει ήδη; – Η γιαγιά Κλάβκα ευχαρίστησε. – και πώς πηγαίνει η εγκυμοσύνη της; δεν έχουν γεννήσει ακόμα;

      – Δυστυχώς,