Бер көйрәтик, гомер = Давай поговорим, жизнь. Зөлфәт

      Һәм киң болын иркен сулап куйсын:

      – И яңа көн, рәхмәт төшкере! –

      Хәерлегә булсын, хәерлегә:

      Гөлләремә гүзәл төш керде!..

      Дәшә Коръәндәге һәр аять

      Дөньялыкның һәрбер дене дәшә,

      Дәшә Коръәндәге һәр аять:

      Мәхәббәтсез яшәү дөрес түгел,

      Мәхәббәтсез яшәү –

      Җинаять!

      Нур уйнаклый төпсез киңлекләрдә...

      Нурлар – чиксезлекнең юлдашы...

      Тик сөюсез яшәп буламыни? –

      Юкны сөйләмәгез, валлаһи!

      Яратмаска яратылган булсам,

      Булсын бу гомерем төш кенә!..

      Яратусыз еллар килә икән,

      Мин – юк...

      Мине «үлде» дисеннәр...

      Яратмыйча яшәү – гомерсезлек.

      Бу – тумыштан үлем!

      Бу – җәза...

      Бүтән җәза уйлап табып булмас,

      Күпме эзләсәң дә дөньяда...

      Иң зур каргыш булып калыр һаман

      Сиратларның кылыч үткере:

      – Юлың фатихасыз булсын берүк!