Одиссей. Человек в истории. Святой и общество: конструирование святости в агиографии и культурной памяти. Коллектив авторов

Читать онлайн.



Скачать книгу

familia beatissime Dei genetricis Marie, atque ad venerabilem nominis eius basilicam in loco Blandinio constructam annis singulis in festivitate sancti Martini pro censu duos denarios solveret. Возможно, тем самым трибутарии стремились заручиться поддержкой нескольких святых, как со стороны того, кого избрали своим патроном и на алтарь которого ежегодно клали свой «дар», так и со стороны другого святого, в день чествования которого эти денарии возлагались.

      342

      DB. N 55. P. 148 (a.950–953): ego in Dei nomine Eremberti, cupiens quantulamcumque porcionem habere cum his qui substantiis suis ob remedemptionem animarum suorum Domino et sanctis eius tradunt, ancillamlulam iuris mei nomine Erkenburoc et filiis eius Werenburoc, Weremund, principis apostolorum Petri tradidi altario in Blandiniensi monasterio, tali sub tenore ut omni quo advixerit tempore adveniente sollemnitatis eius die denarios II ad eius exsolvat altare pro mercede anime mee, et si viro iuncta fuerit pro badimonio denarios VI, et cum debitum inrevocabile mortis solverit nummos XII custos eiusdem altaris de illius facultaticula accipiat.

      343

      VL N 219. P. 134 (a.1137): … qualiter quedam femine nomine Hallief, Liedwif, Hildewif cum essent libere tributarie se esse constituerunt ad altare beati Petri apostolorum principis in loco Blandinium dicto, cum filiabus suis Heila, et Heila Imma et cum omni posteritate ex ipsis processura, eo videlicet rationis tenore, ut essent de familia sancti Petri, et singulis annis ad predictum altare vel abbati, in censu solverent duos denarios, pro badimonio sex, post mortem XII.

      344

      Boeren. Appendice. N 72. P. 163 (a.1261, fevr.): … mulieres Adelisa, Gertrudis, Ava, Margareta, Margareta, Gertrudis et Hela de Osthacre constituerunt se ancillas et tributarias ad idem monasterium, tali conditione, quod tam ipse quam omnis earum posteritas solvent cantori predicti monasterii in festo beati Remigii duos denarios nomine annui census capitalis singulis annis, in matrimonio vero sex d., in morte vero XII d. Имеется еще целая серия грамот 2-ой пол. XIII в., в которых прямо говорится, что эти деньги должны быть переданы непосредственно кантору монастыря. Очевидно, их сбор к этому времени вошел в круг его постоянных обязанностей – Rijksarchief te Gent, Sint-Pietersabdij, Van Lokeren (далее – RAG, StP, VL) N 946 (a.1289): … cantore eiusdem ecclesie censum capitalem predicte ecclesie colligente. Об обычности в это время подобного порядка взимания кантором личного чинша с алтарных трибутариев свидетельствует и составленный в конце XIII в. «Формулярник», где кроме прочего содержится также и формула грамоты, в которой прямо предусматривается уплата личного чинша алтарным трибутарием именно кантору монастыря – Formulaire de lettres, composé dans l’abbaye de Saint-Pierre de Gand à l’usage des écoliers / éd. par Napoléon de Pauw. La vie intime en Flandre au Moyen Àge d’après des documents inédits // Bulletin de la Commission Royale d’Histoire de la Académie Royale de la Belgique. Bruxelles, 1913. T. 82. fasc. 1. Annexes (далее – Formulaire). N 5. P. 25 : … puella t(alis) n(ominis), de Gandavo oriunda, filia Ar., de t(ali) l(oco), et Margarete, sue uxoris, cum esset libera ac liberis parentibus procreata, se cum omni sua posteritate tributariam et ancillam ad monasterium Sancti Petri Gandensis constituit, tali conditione quod tam ipsa quam omnis ejus posteritas in perpetuum solvent annuatim cantori Sancti Petri Gandensis duos denarios in festo apostolorum Petri et Pauli.

      345

      VL N 195. P. 122 (a.1119/vernieuwd 1e kwart 13e eeuw): …quedam mulier de Haltert, nomine Hildeware, cum esset libera et ex parentibus liberis procreata, se cum omni posteritate ex se suisque futuris temporibus processura, ancillam tributariam constituit ad altare beate Marie Dei genetricis Virginis Marie in ecclesia beati Petri principis apostolorum in territorio Gandensi, tali conditione quod tam ipsa quam cuncta eius successio in propria persona in festo beati Martini domui de Descelberge, singulis annis in perpetuum II denarios, in matrimonii contractione VI, in morte vero XII persolvet; RAG, StP, VL N 522 (a.1128/a.1235, nov.): … quedam femina nomine Verdelendis de Zeverghem … se cum omni posteritate sua … ancillam tributariam constituit ad altare Beati Petri quod est situm in monte Blandinio in territorio Gandensi, tali conditione quod tam ipsa quam cuncta eius successio singulis annis in purificatione Beate Marie, domui de Descelberghe, in perpetuum duos denarios, in matrimonii contractione sex, et in morte duodecim persolvet. Именно такой порядок уплаты личных чиншей и предусматривает выше уже упоминавшийся «Регистр алтарных трибутариев» аббатства, составленный около 1238 года и разделивший всех принадлежавших монастырю алтарных трибутариев на пять больших групп, три из которых были приписаны каждая к определенному монастырскому двору (curia) – Габдрахманов П. Ш. Приоткрытый средневековый кодекс … С. 67 и др.

      346

      Boeren. Appendice. N 53. P. 156: (1238, juin 2): … Isti omnes cum sua posteritate … solvere debent nobis annuatim duos denarios, in matrimonio sex, et in morte duodecim. Super istos autem Bartholomeum filium Grite de Lanscoute, censorarium fecimus, ut annuatim censum eorum capitalem ab eis recipiat, et de eo nobis scilicet in nativitate beate virginis tempore statuto respondeat. Практика избрания таких цензорариев становится распространенной и обычной еще в XIII веке. Об этом свидетельствуют не только грамоты, но и описи алтарных трибутариев. Так, в вышеупомянутом составленном около 1238 года «Регистре алтарных трибутариев» аббатства св. Петра в Генте каждый из нескольких сотен описанных в нем так называемых тронков (troncus), или материнских родственных групп алтарных трибутариев, уже имеет своего собственного цензорария – Габдрахманов П. Ш. Приоткрытый средневековый кодекс …Т. 1. С. 61; 216 и др.; Т. 2. Приложения. С. 441–576, passim. О том же свидетельствует и уже упоминавшийся «Формуляр-ник» конца XIII века, в котором