Crazy Detektib. Makapukaw nga detektib. СтаВл Зосимов Премудрословски

diretso sa auricle sa korporal. Nagpanglingo-lingo siya sa tibuok niyang lawas ug paglingi. Sa likod niya nagtindog usa ka tambok sa bandila sa uniporme sa pulisya ug nag-usik sa usa ka lisud nga burger.

      – Nnnet.

      – Ngano? Om yum yum.

      – Ug kuwarta, apchi, – Nalibog si Harutun sa mga hunahuna ug, gituy-od ang iyang tudlo sa indeks, pagpangita sa mga estudyante, nagtudlo sa pultahan sa poste sa pulisya. – Ug ang salapi gikan sa akong, apchi, chef, didto, sa monkeyclip gikan sa Klop.

      – Unsa ang bug? Naa bay nickname?

      – Dili, ang iyang apelyido, apchi, siya gipriso hangtod natino ang iyang pagkatawo.

      – Ahhh! Om yum yum., Busa, mangadto kita, kuhaa ang kuwarta gikan kaniya, nga daw sa imong kaugalingon, ug ihatag kanako.

      – Ahhh. Siya adunay, apchi, usa ka kard.

      – Pasayloa ko. – Ug ang pulis nangretiro sa kinahiladman sa forecourt.

      Paglabay sa usa ka semana, gipagawas sa Bedbug gikan sa ika-78 nga istasyon sa pulisya. Kini ang ikalima nga sanga sa sunud-sunod, sugod sa mga istasyon sa mga istasyon ug bisan diin siya naglaba sa mga kasilyas. Wala’y usa nga una kaniya ang mouyon niini. Ug kinahanglan niyang hugasan ang tinuig nga hugaw.

      Gikapoy si Harutun nga naghulat kaniya sa estasyon sulod sa usa ka semana, maayo ang ting-init. Nakontak niya ang lokal nga gopot ug ang mga wala’y puy-anan. Ang iyang mga sinina nahimo nga basahan sa salog. Ang iyang namu nga nawong gikan sa “ice” – usa ka ahente sa pagpanglimpiyo alang sa mga baso sa ethanol nga nahubog sa mga walay puy-anan ug ingon usab – nahimo nga pula ingon asno sa chimpanzee. Ang iyang mga mata napuno sa mga luha, dili lamang gikan sa kasubo, apan usab gikan sa usa ka makalilisang nga hangover. Milingkod siya sa agianan sa estasyon sa metro sa Moscow. Ang iyang kalo nagbalikbalik ug mihigda sa salog. Ang usa mahimo’g makakita usa ka us aka us aka us aka us aka: usa, lima, ug napulo ka sinsilyo. Milingkod siya sa tuhod ug mihilak sa gamay. Ang mga dalagko halos dili mopaingon sa mga luha.

      – Harutun? Gitawag ni Ottila, “unsa may imong problema?”

      – Ah? Apchi, – ang korporal nga gipunting ang iyang mga mata sa hinay.

      – Bangon, ikaw ba nagalingkod dinhi? – Miabot ang bug ug gipataas ang iyang kalo.

      – Ayaw paghikap, apchi. – Misinggit si Harutun ug gipunit ang iyang kalo. Pipila ka gamay nga butang milukso sa salog sa marmol ug misugod. Ang singsing nadungog sa mga walay puy-anan nga mga tawo nga nagtindog sa tupad. Maayo ang ilang panagway ug mas bata.

      – Hoy anak, maayo, pag-ayo sa pagkasuko. – misinggit ang usa kanila

      – Ayaw pagbalewala siya aron makakuha kinig tinapay, schmuck. – nahadlok sa ikaduha.

      – Vali, Vali. – gisuportahan ang ikatulo, – samtang buhi.

      – Gisultihan mo ba ako mga batan-on? – ang lokal nga detektor nga si General Klop nagbuka sa iyang mga mata sa katingala.

      – Oh? Oo, dili gyud kini bata.

      – Dako ba kini?!

      – Oo, ug ang Negro. Heh. – Ug nagsugod sila sa pagduol sa Bedbug.

      “Usa ka karton,” Harutun nga naghunghong, nagluhod. – modagan, boss. Paabuton ko sila. Parehas, gibunalan nila ako ug gihangyo ko.

      – Dili ssy, ipasabut ko sa kanila sa Sarakabalatanayaksoyodbski nga dili ka makasamok sa tigulang. Masaligon nga pagtubag ni Ottila ug gipilo ang iyang mga bukton.

      – Oh, Zyoma, nakahukom siya nga modagan sa amon, – alang sa balwarte, labi ka makapahimsog sa kanila ug usa ka kalbo.

      – Grey, i-drag kini sa balde. – gisuportahan ang manipis ug sa mga tattoo, nagtudlo sa urn.

      – Gisulti ko dayon, kalma ang mga batan-on, gipahimangnoan ko ikaw sa katapusan nga higayon. – maluloton nga gipangutana si Klop, nga nagtan-aw sa mga mata nga himsog. Gikuha niya kini gamit ang iyang dako nga brush sa kwelyo ug, gibayaw kini, gidala kini sa iyang mga mata. Nagpahiyom siyang ehidno ug hugot nga nagbukal sa iyang gininhawa. Gibuka niya ang iyang mga mata, ingon og adunay pagkubkob ug gipadako ang iyang baba, ingon og gusto niya ibutang ang bombilya ni Ilyich sa iyang baba. Gipasagdan sa goon ang brush ug gibaluktot, gikuptan ang iyang singit sa duha nga mga kamot.

      – Ahhhhh!!!! – nalumos ang tanan sa palibot.

      Si Ottila nahaw-as sa iyang mga tiil ug, nagyukbo, nagpabuto sa ikaduha nga pagbuto sa mga bola, apan sa iyang kumo.

      Gibunalan niya ang shot gamit ang iyang mga fists sa usa ka minuto, sa kadali nga kini lisud nga mailhan ang iyang mga kamot ug, sa katapusan, naigo ang tikod sa mansanas ni Adan nga adunay usa ka tikod nga tikod. Ang redneck hinay nga nahulog sa unahan ug nahulog sa salog sa marmol gamit ang iyang agtang, nga nagdugmok sa tanan nga nahisubay sa iyang kaugalingon. Si Ottila nag-bunggay sa usa ka bahin, nawala ang pagkaguba. Ang iyang mga homie gipadpad sa hangin. Ug sa kinatibuk-an, ang paglipat gilimpyohan sa tanan nga mga matang sa freeloaders – mga hubog.

      Tumindog si Ancephalopath, nagsandig sa abaga sa chef.

      – Salamat, apchi, patron. Naghunahuna ko, apchi, mamatay ako dinhi.

      – Giunsa nimo kini makuha? Ila akong gisirhan sa usa ka semana? Ug nahulog ka na sa ingon.

      “Ug siya mismo?!” Naghunahuna si Harutun, apan wala’y gisulti. Gitan-aw na usab ni Ottila ang korporasyon ug nahubuan.

      – Oh, Yoshkin cat, unsay gibuhat nila sa imong tarong?

      – Oo, okay, apchi, – Giwakli ni Harutun ang iyang kamot ug gipalayo ang iyang wala’y mata nga nawong: usa ka naputol nga ilong, duha nga mga tudlo sa ilalom sa tuo nga mata ug tulo sa wala sa wala ug wala’y usa nga ngipon sa atubang. Ang mapintas nga kalibutan sa mga wala’y puy-anan ug maloloy-on sa usa ka tawo. Lisud kaayo alang sa mga tigulang nga mabuhi dinhi sa kalibutan sa ilawom.

      – Mdaa… apan wala ba nimo gipangutana sila bahin sa ilang ilong?

      – Dili, wala kini nahinumduman.. – Si Harutun hinayhinay nga naghinay sa likud ni Boss ug gigakus ang iyang dila sama sa naandan, – bisan pa, hunong! – ingon niya, – akong nadungog nga siya gibutang sa tumbaga sa labing duol nga salo-salo, ug kadtong – sila namatay sa usa ka antigong tindahan.

      – Kinsa, mga? – Si Ottila mihunong.

      – Maayo, gikan sa punto sa pagdawat ilang gitugyan sila sa usa ka antigong tindahan.

      – Ug hain ang usa?

      – Ug sa sentro sa usa, sa luyo sa Kazan Cathedral.

      – Mangadto ta. Ug pagkahuman, sa kalit gibaligya kini?

      Nigawas pa sila gikan sa Mos. Bana sa Nevsky Prospect. Dvizhuha. Si Ottila miadto sa tiya nga nagtindog sa bangketa ug nangutana:

      – Ug diin ang fuck. Katedral Kazan?

      – Nah?

      – Na: nahimutang.

      – Dili ka ba Ruso? bisita o bisita nga trabahante?

      – Dili. Ako usa ka presinto.

      – Nakita nako. Paglakaw subay sa Nevsky, padulong sa Palace Square ug sa wala nga kilid makita nimo ang Cathedral.

      – Salamat. Health sa imo ug sa imong mga anak … – Sa wala pa ang Bedbug nagpasalamat ug mikuyog sa Incephalopath sa sidewalk.

      Ang kaso nahuman nga malampuson. Ang monumento gibalik sa lugar niini ug gibutang sa ilawom sa alarma ug pag-monitor sa video.

      Ang Bedbug ug Incephalopath nakadawat gikan sa pagkamapasalamaton sa Marshall sa dagway sa usa ka premyo ug kaandam nga magpaabut usa ka bag-ong negosyo.

      Si Bedbug naglingkod sa iyang opisina ug, nakigsulti kay Incefalapat, uban sa iyang asawa ug mga anak, naghisgot bahin sa mga panimpalad, wala kuhaa ang mga detalye sa mga pagpaubos nga nahitabo sa panahon sa imbestigasyon. Sa tinuud, ang mga masulub-on nga mga butang nawala ug gipulihan sa mga kabantog