Crazy Detektib. Makapukaw nga detektib. СтаВл Зосимов Премудрословски

na si Sarah? – ang lola nga si Clavka nalipay. – ug sa unsang paagi moadto ang iyang pagmabdos? wala pa manganak?

      – Ikasubo, moadto lamang sa usa ka damgo. – ang tag-iya naguol ug gipakuha dayon tungod sa pulong nga “buntis”. – Unsa ang imong gisulti?

      – Pasayloa ko, palihug, apan nalipay ba kini?! – ang tigulang nga babaye mapainubuson nga nangayo pasaylo.

      – Sige, ni-resign na sad tika. Ubos siya sa pagdumala ni Dr. Smertiev, usa ka propesor nga taga-St. Petersburg. “Apan wala ako makasabut…” ug si Ottila natapos sa oras.

      – Kinsa ang nagmabdos? namula ang tigulang nga babaye.

      – Giunsa nimo nahibal-an ang pagbuntis? – bug nga gipangutana bug.

      – Mao nga ang tibuuk nga balangay nahibal-an ug nakaila gikan kung kinsa. masaligon nga miingon ang lola.

      – Ug kinsa gikan? pangutana sa Toad, nga nagisi sa board gikan sa dingding.

      – Busa dili ka makatilaw o unsa? – ang lola nahibulong.

      – Busa ayaw Tomi, isulti ang ngalan, igsoon nga babaye, ngalan, gitubag ang tigulang nga tawo.

      – Mao nga ang imong anak nga lalaki, Izzy. – Sa pagkatinuod ang tigulang nga babaye nagreport sa usa ka tingog.

      – Oops, ayaw kaulaw sa imong kaugalingon, joke! – alang sa kalbo sa Idot.

      – Ug sa kasagaran hilom ka, biktima sa usa ka aborsyon. – ang lola moabut sa ibabaw sa bata.

      – Hilom! – Nakurat ang bedbug. – ngano nga ikaw, lola Clavka, nakuha kini? Kinsa ang nagsulti kanimo niini nga erehes? – Si Ottila nahimong madulom ug mangitngit, ingon siya nga kolor itom.

      Ang keyboard naglagot ug nagsugod sa pagtan-aw nga mas grabe, kawhaan ka tuig ang edad kaysa sa kapitoan nga tuig.

      – Mao, gihunahuna ko kini, – gikupkop ang Keyboard ug giusab ang iyang mga ekspresyon sa nawong, ug nagsugod nga ingon usa ka napulog tulo ka tuig ang edad nga batang babaye nga nagtan-aw sa salamin pagkahuman nawala ang tanlag. Gipunit ang iyang panit ug ang katinuud niini gipadayag pinaagi lamang sa usa ka ngipon nga wala’y ngipon, diin usa ra ang nagtapot sa itum ingon karbon, usa ka ngipon ug tuod nga wala matapos sa mga karies nga natanggong. – Sa tanan nga lalaki, si Izya lang ang nakabisita sa kaniya… ug ikaw? – ang lola nagbasol. – apan ikaw ang iyang amahan! Nahunahuna ko kana.

      – Sa kasilyas maghunahuna ka, apan dinhi, adto, Pasha. – Miabut ang Idot, – Unsa ang imong gihatud sa pintura? Gusto ba nga makakuha sa TV? Sensitibo! Ang igsoon gilugos sa igsoon nga babaye ug natawo nga usa ka humanoid? Oo, mamatay ka sa dili madugay kaysa usa ka tawo nga nagpunting niini.

      – O tingali ikaw iyang amahan? – uban sa lola nga si Klavka malisyoso.

      – Kinsa, ang opisyal sa pulisya sa distrito, o unsa? Nagmaneho ka, tigulang babaye. – ug gihulog ni Idot ang usa ka nakit-an nga piraso sa manure sa niini.

      – Ikaw ang nagmaneho sa mga geese. Kini, sa akong hunahuna, bahin sa embryo ni Sarah, ug dili ang inahan nga bedbug. – gipatin-aw sa lola.

      – Una, dili usa ka embryo, kundi usa ka embryo. Manganak ka sa usa ka wala’y utok nga binuhat. Ug ang usa ka tawo adunay usa ka embryo. Gikinahanglan nga magtuon sa eskuylahan … – Nagpahayag ang Toad ug nagsulyap sa mga sideways sa Idot.

      – Ug ikaduha? – nahinumdom ang lola.

      – Ug ikaduha.. – ug ang Tigulang nga Tawo milingi sa Klop, apan wala bisan diin. – Ug diin ang Bedbug? pangutana niya sa Keyboard.

      – Naa ra dinhi. – ang lola nagkugos.

      – Oo, gipalagpot siya. Kinsa ang nalipay kon sila makig-estorya kanimo. Unsa man: ikaduha? Pangutana ni Idot.

      – Mao na. Ohhh?! – Adunay usa ka butang nga nakurat sa baki. – Nakakita ako usa ka lungag sa dingding.

      – Asa? – pangutana ni Idot ug miadto sa Toad lawom sa kamalig.

      Adunay lungag sa bungbong nga ingon og sa hudno. Tanan nga naa sa soot ug mga bala.

      – Oo, usa kini ka daan nga stove… O tingali nahulog ang bahandi didto? – ang tigulang nga babaye nalipay ug gikuha ang iyang orihinal nga hitsura sa iyang edad. Gibutang sa toad ang iyang kamot sa lungag.

      – O usa ka bitik gikan sa mga ilaga. Hehe. – pinot nga Idot.

      – Wala ako nahadlok nga mamatay. – Ug ang Toad mibutang sa iyang kamot sa lawom nga siko.

      Sa kalit adunay usa ka butang nga nagsugod sa rustle.

      – Ahhhh!!! ang tigulang nagtuyok ug misulay sa pag-ibit sa iyang kamot.

      – Unsa,.. usa ka lit-ag? – misaka ang lola. Mga bukobuko nga nagbutang mata. Gigunitan ang kamot. Ang singot nag-agay gikan sa agtang ni Toad ug ang iyang mga mata nga sama sa usa ka tawo nga nalumos sa katapusan nga duha ka minuto.

      Pagkataud-taud, nag-usab ang kamot nga nag-usab, labi na nga ang mga aping sa iyang Toad nag-ilog ug kalit niyang gibira ang iyang kamot. Usa ka uga nga mummy sa usa ka patay nga nagpahiyom nga iring ang gipunting sa brush

      – Ah, usa ka miyembro nako! – gipakurat ang Toad ug gipaubos, gibiay-biay ang nawong sa bangkay, sa ngil-ad nga nawong ni Claudia.

      – Woah pagpalit! – ang lola nag-twit ug, sa paglukso sa likud, nagpatong sa iyang dako kaayo nga likud sa likod sa usa ka kuko nga usa ka gatos ug kalim-an nga gidak-on sa milimud, nga nagpabilin sa pisara nga gilabay niya ang iyang kaugalingon kaniadto. Sa usa ka goiter, pagginhawa puno…

      – Ha, unsa ang akong gisulti?! kana nga asno ibutang nimo sa ihap. – gikiha si Idot.

      Ug sa maabiabihon nga mga pulong ni Idotov, ang lola nagbaskog sa daan nga tutunlan.

      – Nangadto sa bukid, aron dakpon ang mga lola. – ang tigulang nga babaye nasuko ug, gibayaw ang iyang wala nga samad nga pantalan, gigisi ang patay nga board sa lawas. Ang lansang rusty ug adunay usa ka corrugated nga nawong sama sa usa ka gabas. Ang dugo mitulo gikan sa katapusan. Gisusi siya sa keyboard gikan sa tanan nga kilid ug, gibati ang kasakit, kusog nga nagsinggit.

      – Unsa man ang imong kataw-anan, bastard? – Naghilak siya ug gilabay ang pisara nga may dugoon nga kuko sa Idot. Nagdali siya ug misugod sa pagdagan. Ang mga tisa nga gilansad sa agianan milupad sa paggukod. Usa sa mga bato miigo sa usa ka anggulo sa likod sa ulo sa usa ka kanding. Natumba siya ug nag-twit.

      – Nagmaneho ka? – Toad nahadlok.

      – Wala’y mamatay. – ang lola nga si Klavka nagpakalma ug nagdihog sa samad gamit ang laway. Pagkataudtaod mitindog si Idot ug nagyukbo sa tupad niya, nga naghawid sa duha nga mga kamot sa usa ka masakit nga lugar.

      – Gibalibaran ko nimo. – Napangdolan sa Idot ang salog sa iyang tingog.

      – Oh? Pagtan-aw kini! Siya adunay usa ka hugpong nga burlap sa iyang tiyan. – Gikuha sa toad kini nga hugpong gikan sa tiyan sa iring ug gipakita kini sa tanan.

      – Balikon, gipangutana ang masubo nga Idot.

      – Tingali adunay bruliki? – gisugyot, lola, nga nakalimtan ang kasakit, ang keyboard. – Ug ikaw, Goldfinch, paglihok. iyang gigitik si Idot. – ang imong apelyido Mukhin ug molupad ka sa usa ka dolyah gikan sa usa ka bahandi, sama sa usa ka langaw sa Paris.

      – Unsa imong gisulti? O tingali moadto ka sa impyerno, A? – Nagpadayon ang Idot. – Unsa ang usa ka yoknu sa usa ka boobs!

      – Uh, maayo! – Ang kilay gihipos – Buzu hunong ang duha. Gusto usa ka pent gikuha? Bahina sa tulo.

      – Sa! Ug kini ang pagtahod kanimo Toad. Ako uyab. Nasayup ako kanimo … – nalipay ang bayad nga Idot.

      – Ayaw pagpangayo pasaylo, dili ako babaye nga pula. Nasayup ka sa lain. Katunga sa akon ug katunga sa amon.

      – Ngano alang kini? – ang lola nasuko.

      – Gikan