SOVIET MUTANTS. Fyndin fantasía. СтаВл Зосимов Премудрословски

truflaði Pukik.

      – — Já, ég fattaði það?! – Zulka hristi augað.

      – — Hvað, “skildi”?

      – — Það “svín” er “úlfalda” og “úlfalda” er..

      – — “svín”! – bætti við skjöldu og tók út annan rót úr veggnum. – Lýsir ekki… Viltu borða? – og festi það í augað á henni.

      – — Ugh.. – hún hrækti. – Já, hvað borðar þú en borðar. Horfðu í kringum þig. Hversu fallegt er allt, darkoo..

      – — Toto og það, sem er dimmt og piparrót ekki sjáanlegt, nema fyrir þig.

      – — Og þú lítur betur út, þetta er heimaland þitt, heimaland!!

      Pukik vakti heimskulega og súr höfuðkúpu sína og snéri einbeittu augnaráðinu og sá aftur ekkert. Hann leit augljóslega undir og með hliðarsjón… og aftur eftir.

      – — Já, þú horfir ekki, heldur lítur inn, djúpt í merkinguna…

      – — Hvað?

      – — Þetta!.. Það sem við viljum inni.

      – — Ég sé ekki neitt. – og Pukik lækkaði gremju sína.

      – — Hvernig er það: Ég sé, en þú gerir það ekki? -Zulka með háls tauginn greip höfuðkúpu sína í tveimur beygjum og byrjaði að snúa: núna til hægri, síðan til vinstri, síðan upp, síðan niður … – Og sérðu nú fegurð myrkurs móðurlandsins?

      – — Hvað þá?! – Punkik. – það er allt sama sorglegt..

      – — Já, þú lítur enn betur út! – og hún, í barnslegri geðshræringu sinni, spunaði hann eins og íþróttamaður úr hamri. Hauskúpa hans þyrlast og ekki birtust stjörnur, heldur blettir í augum hans.

      – — Láttu mig í friði, ljótur. öskraði hann.

      – — Ah svo?! – og hún, sem nýtti sér yfirburði máttar síns, og það voru skerðir sem voru tvisvar sinnum minni en Kazul, rétta sjóntaug hennar og henti henni, með tregðu af hraðahraða, á vegginn. Skörðin voru ekki með taugaenda og fannst því ekki sársauki og þess vegna byrjaði Pukik, eins og billjardkúla, að hoppa af traustum flötum og ricochet: smelltu á ennið á steini sem stakk út í vegginn, síðan á loftið, síðan loftið, á gólfið, aftur á vegginn, annar veggur um gólfið, aftur um vegginn, loftið, um gólfið, aftur um vegginn, annan vegg, loftið, um gólfið, um vegginn, hinn vegginn og hljóp ósjálfrátt til Zulka.

      – — Og komdu sjálfur, annars brátt verður einhvers konar fækkun … – Shisha tók andann djúpt.

      – — Hverjar eru skammstafanir? – Zulka reyndi að vinda ofan af augað en augnboltinn skarast og var klemmdur á mótum hálsins við taug fyrri umferðar.

      – — Þú þarft að fara í námskeið. – hélt áfram annarri kazul sem hét Soplyushka. – í Galupia, í tengslum við hamfarirnar.

      – — Stofn gagnlegs geislunar er tæmdur. – fyrsta skjaldið var brotið, það var kallað – Fyrsta.

      – — Cesspools … – bætti öðru við, hann var líka kallaður sá sami.

      – — Og þess vegna, svo að allir deyi ekki góðir, verður slæmum truants eytt.

      – — Gerðu þeim mat til góðs.

      – — Já, við munum deyja hvort sem er ef við finnum ekki aðra fæðuuppsprettu. – Shisha lauk því og í einu grétu þau samhljóða. Zulka áttaði sig ekki enn á því sem sagt var, það var mikilvægara fyrir hana að losa sig hratt og hún dró sig upp, lagði eina beygjuna og augabrúnina með hjálp beinbeins dregin út og spratt í vinda, síðan í vinda og svo framvegis fimm sinnum. Auga hékk á teygjunni og eftir smá stund hljóp líkaminn að auganu og lamdi það. Augað flaug frá líkamanum og teygði tauginn að hálsinum, það spratt og tognaði á bak við augað meðfram göngunum. Augað var aflétt og dró Zulka vegna teygju, sló beina beygju við vegginn og sló úr höggvið. Chopik flaug út og augað hans hékk í opnuninni. Bræðurnir hlupu til bjargar og eins og í fyrsta sinn “drógu í tog” við maurhvelið, með erfiðleikum, frá fimmtu tilraun drógu þeir augun úr sultunni og múrinn molnaði og skapaði óþekktar inn í risastóra opið. Fyrir þorpið vissi Galupy ekki af jarðlífi eða stjórnin lét þá ekki vita af sér.

      Þeir veltu allir höfði yfir hæla og fundu fyrir náttúrulegu jarðljósi sólarinnar þar til þorpið sást ekki af meginhluta Galups.

      Skyndilega kom kvöldið aftur og sköllóttur spurningin Stasyan flaug varla inn í gatið og festist á gólfinu á maganum…

      – — Ó, hver ert þú? – spurði Zulka.

      – — Högg hann!! – Hrópaði tíunda kjaftinn og framtíðar bardagamenn tóku ekki löngum lærða árásarstöðu sem kallað var “flugvél.” Úr höggunum moldu allar flugurnar og flúðu, þær dóu, þær þriðju flugu í burtu.

      – — Æ, Ah, Ah, Ah, Ah!!!! hrópaði sköllóttur spurningin. – fyrir hvaðåååå??

      Stasyan skildi ekki suð þeirra og ákvað því að verja sig og borða. Hann var tvöfalt meira en kazuli og því með ánægju með gogg hans auga Shisha. Hún öskraði.

      – — Aahai já já, hann bítur, og ég, fífl, grípi fram fyrir hann. Sláðu hann, strákar. – og skörðin flugu aftur inn í spöruna, slógu hann og öflugur stökkstökk Zulka sló hann út úr holunni. Viðleitni hans hjálpaði við lappirnar, sem hann ýtti af stað, að vera með aftan á líkamanum utan frá holunni.. Stasyan, náði sér ekki, fann sig úti, hljóp á brott. Hann gat ekki lengur flogið upp, eins og áður. Úr höggum ókunnugra flaug allur áburður ásamt flugunum, en hann hljóp fljótt, hljóp hratt, hljóp fljótt, hljóp hratt, hljóp hratt, hljóp hratt, hljóp hratt, hljóp og villtist í malurtrunnunum, lagðist til jarðar og sofnaði…

      apulase sá þriðji

      á leiðinni

      Generalisiphilis frétti sjálfur fljótlega um atvikið í lok hellisins. Allt Galupii, formennsku hans, Semisrak. Þetta órannsakaða ráð Cherepovichs í holu Botva á æðsta þingi Stóra Galúpíu (NBVPVG) rannsakaði og lærði þessa holuþekkingu. (Nora er forsendan; Botva er safn hugar nýlendunnar).

      – — Ég bið alla um að standa upp!! – sagði fréttaritari forsetaembættis síns, Casulia Zack, – Sam, hans háleita án turnstórleika, Generalisifilis All Galupov, formennsku hans, æðsti herra, Semisrak prt… OOOOTSTOOOOY!!!!

      Allir stóðu á myrkrinu, það er að segja á hornunum.

      – — Haihai hylayek bir jules, bir gelta.

      Sea Rocks, Sea Rocks,

      Hátíð Gulemys var gömul … – með því að taka vel á móti Cherevichs of Head þeirra. Generalisyphilis tók sinn stað.

      – — Ég safnaði þér, halló, ó, séra, einn í einu, sem náði að vörum mínum, tilfinning..

      – — Af hverju ætlum við að standa á hornunum? – meðan ræðu yfirmannsins stóð, stóð hinn ungi Cherevich nágranni eða spurði í hvísla. Hann kom í ráðið í fyrsta skipti.

      – — Rólegur. Þeir segja að þeir muni dansa – við munum dansa. – Hnakkaði að unga nágrannanum og stendur á hægri hönd. – Vertu svo þolinmóður og ekki brjótast af stað til að hlusta á goðsögnina um