Буржуулж Шүдтэй мэлхий. Уран зөгнөлт инээдмийн. СтаВл Зосимов Премудрословски

Читать онлайн.
Название Буржуулж Шүдтэй мэлхий. Уран зөгнөлт инээдмийн
Автор произведения СтаВл Зосимов Премудрословски
Жанр Юмор: прочее
Серия
Издательство Юмор: прочее
Год выпуска 0
isbn 9785005079671



Скачать книгу

Керевич рүү гүйж очоод, тэр хүлээж байсангүй, инээмсэглээд түүнийг өшиглөж эхлэв.

      – — Хүлээгээрэй! – Касулиа гэж хашгирч, сахлыг гарахад нь тусалав. – Эрхэм хүндэт өөр тоглогчдыг хэн ч хоолгүй орхих болно!!

      – — Гэхдээ генерал бол манай аав, хань ижил үү?! – гэж тэмцэгчид найрал дуугаар хариулав. – Эцэг Засратичийн хэлснээр энэ бол хог хаягдлын ар тал юм.

      – — За, тайвшир!! гэж хашгирав Касулиа Зак. – Өнөөг хүртэл Эзэний тушаалыг цуцлах эрхийг хэнд ч өгөөгүй байна. Танихгүй хүмүүст би танд сануулж байна … – гээд тэр генерал руу хандлаа. – Эрхэм Зазратич, Өөрийгөө, Цамхаг агуугүйгээр өргөмжлөгдсөн, Бүх Галуповын Ерөнхий Генералисифилис, Түүний Ерөнхийлөгч, Дээд Эзэн, Семисрак өөрийн биеэр томилогдсон Черевич Чмор Ико Топ Вау Старостын бизнес аялалд Нора хотын ээлжит бус зөвлөлд биечлэн томилсон бөгөөд та, генерал Гавал хамгаалагдсан байна. нь манай нийт үйлдвэрийн нэг хэсэг юм.

      Тэр таны биечлэн хэлсэн зүйл бол зүгээр л нэг хий хоосон зүйл юм. Гэрч байхгүй. Би ч гэсэн тархины өвчгүй ээж, сувилагч, тэр ч байтугай комендант, сахилгын багш…

      – — Өө хар даа, энэ нь сүйрч байна!! – аравны нэгийг анзаарч, бор шувууг ширтээд гавлын ясыг тэнгэрт өргөөд хашгирав. – Аааааа!!! Би дахиад ярьж байна!!! Хэхэхэ!!

      – — Тэр хэн бэ? гэж гавал асуухад бор шувууг барьж Стасяныг нүүр рүү нь өшиглөв. Айдаснаас Стасян тэр даруй Галупскийг ойлгож, ярьж эхлэв.

      – — Би бол Стасян. Зүгээр л Стасян. – ба ухаан алдах.

      – — За, бөмбөр дээр хэн бэ, гэхдээ тэр цацраг идэвхит тул хоолонд орно. Гэхдээ бид үүнийг эдийн засгийн хувьд ашиглах болно. Энэ талаар тайвшруулж чадахгүй, хангалттай биш тул та нар үүний оронд орлуулахаар хайж байгаа юм. Түүнээс хойш түүн шиг бусад хүмүүс байдаг. Зүгээр үү?

      – — Тиймээ, манай дэвсгэрийн тухай. – бүгд найрал дуугаар хариулав.

      Касулиа түүнээс арай том болсон бор шувуунд авирч хоёр удаа сахлаа тавиад ухаангүй бор шувуунд суугаад баттерей шиг асаж эхлэв.

      – — Үдийн хоолонд бүү суу!! гэж тэр тушаав, бүгдээрээ зүүгээр эгнээнд суулаа. Тэр нэг нэгээрээ нулимж байв.

      – — Мөн би хоёр хувийг авсан! гэж зарлав Черевич Чмор Ико.

      – — Би та нарын эвэр эвдэрнэ шүү дээ, – Засратич ирэв. – нэмэлт, энд тэнд, талбайд… олж байгаа зүйл бол бүх зүйл чинийх…

      – — Зека гэхдээ би гол нь юу? – Черевич уйлав

      «Улс төрд, гэхдээ хоолны өрөөнд биш» гэж Касулиа хэлэв. – уучлаарай, эрхэм ээ.

      Үлдсэн хэсэг нь өглөө ойртсон тул тэдний ирэхийг хэн ч анзаарсангүй. Тэд юу ч олж чадаагүй байсан ч хамт ажиллагсад нь тунгийнхаа хэмжээг тогтоов. Зека тэдэн дээр нулимж, ерөнхийдөө тэднийг ялтай байдлаар эелдэг харьцаж байв, бүх зүйл масови, зах зээлгүй шүү дээ, уншигч минь. Кипиша ба хажуугаар нь танилцуулах нь тийм биш байв, Маза Фака Тийм Хөөх!..

      – — Арьс. гавал нь хуцаж, ястай элсэн дээр дөрвөлжин зурав. – та гэдэсээ л боддог. – Талбай надад таалагдаагүй бөгөөд тэр дунд нь тойрог зурав. – шүүгээний бүтээл.

      Черевич тэсч чадахгүй тул генерал руу гүйв. Тэр зогсоод түүнийг хүчээр цохив. Жанжин эргэлдэв.