Wani Neman Jarumai . Морган Райс

zuwa gareshi da rashin yadda, amma kafin yace komai, Thor ya daga murya yayi magana.

      “Baba, yi hakuri. Innason nayi Magana da kai!”

      “Nace maka ka share---”

      “Dan allah, Baba!”

      Mahaifinsa ya gwaye idanu yana kallonsa, yana kokwanto. Watakila ya gano ba wasa Thor yakeyi ba, saboda daga karshe, sai yace, “To?”

      “Innason nima a gwada ni. Da sauran. Ma rundunan mayaka.”

      Sai dariyan yan’uwansa ya taso kawai daga bayansa, shikuma idanuwansa sukayi jajazur mai kuna.

      Amma mahaifinsa baiyi dariya bashi; ammaimakon haka, dada zurfafa kallon raininsa yayi.

      “Kanason haka?” Sai ya tambaya.

      Thor ya girgiza kai da nufin cewa ai.

      “Shekaruna goma sha hudu ne. Na cancanta.”

      “Mafi karancin shekarun da ake bukata sha hudu ne,” Drake yace da bakance, ta samar kafadansa. “Idon suka dauke ka, zaka zama mafi karancin shekaru. Kana ganin zasu zabi kamanka amadadin mutum kaman ni, da na girme maka da shekaru biyar?”

      “Baka da hankali,” Durs yace. “Kuma tunda haka kake.”

      Thor ya juyo zuwa garesu. “Ba daku nake Magana ba,” yace.

      Ya sake juyowa ga mahaifinsa, wanda har yanzu fuskarsa take daure.

      “Baba, dan Allah,” yace. “Abani wannan zarafin kawai. Abinda nake roko kenan kawai. Nasan ni karamin yaro ne, amma zan nuna kaina, a cikin lokaci.”

      Sai mahaifinsa ya girgiza kansa.

      “Yaro kai ba mayaki bane, ba kaman yan’uwanka kake ba. Kai makiyayi ne. rayuwanka a nan yafi dacewa. Da ni. Za ka sauke hakokin da suka rataya a wuyanka ka kuma sauke su da kyawu. Baikamata mutum yadinga manyan mafarku ba. Ka rungumi kaddara, ka koyi soyayya wa kaddaran.”

      Thor ya ji zuciyarsa na tashi yayin da yake kallon rayuwansa na neman ya zube a gaban idannunsa.

      Babu, yayi tunani. Haka ba zai taba kasancewa ba.

      “Amma Baba---”

      “Yimun shuru!” mahaifin ya furta, har muryarsa tabi iska. “Ya ishe ka haka. Gasunan zuwa. Ka bada hanya, kuma ka tabbata ka maida hankalinka a yayin da suke nan.”

      Mahaifinsa ya maso ya ture Thor zuwa gefe da hanu daya, Kaman wani abu mara rai da baya son yagani. Cikaken tafin hannunsa ya mari kirjin Thor.

      Wani babban kara ya taso, mutanen gari sai kwararo wa sukeyi daga gidajensu, suna ta jeruwa akan hanyoyin garin. Guguwar kura mai tasowa ya gabaci rundunan, bayan dan lokaci kadan su ma suka iso, rabin dozin din amalankun dawakai, suna manyan kara Kaman tsawa daga sama.

      Sun shigo gari kaman sojojin gaggawa, suka tsaya kusa da gidan su Thor. Dawakainsu, sunata motsi a wuri daya, suna karan dawakai. Ya dauki lokaci mai tsawo kafin gajimaren kuran da suka tayar ya lafa, sai Thor yayi kokarin zalaman leka kayan kariya da sukasa da makamansu. Bai taba zuwa kusa da yan Silver kamar hakaba, sai haka yasa zuciyarsa nata bugawa.

      Mayakin da yake kan magabacin dokin ya sauko. Gashinan, a zahiri, dan rundunan Silver, yana rufe da kayan kariya mai kyalli, wata doguwar takwafi na rataye a kugunsa. Yayi kama da kwatankwacin dan shekaru talatin da motsi, gwarzon namiji, tsiron gasu a fuskansa, tabo a kumatunsa, da kaucecen hanci daga yaki. Ya kasance namiji mafi muhimmacin da Thor ya taba gani, fadinsa daidai na biyun shauran, the yanayin daya nuna cewa shine mai bada ummurni.

      Mayakin ya diro kan hanyan kuran, dunduniyansa suna kara a yayinda ya nufi jerin yara mazan.

      Sama da kasan kauyen matasa maza da yawa sun tsaya a mike, sunasa sammani. Shiga Silver yakasance rayuwar alfahari, rayuwar yaki, rayuwar a san mutum, rayuwar kasancewa a sama – tare kuma da fili, sarauta, da arziki. Yana nufin mafi kyawun Amarya, zababiyar fili, rayuwar kasancewa a sama. Yana nufin daukaka wa danginka, kuma shiga rundunan shine matakin farko.

      Thor ya karanci manyan amalankun dawakain, ya kuma fahimci cewa baza su dauki sabobbin dauka da yawa ba. Babban masarauta ne, kuma zasu ziyarci garuruwa da yawa. Ya hadiye yawu, yana mai gane cewa yiyuwan samun shigansa dan kadan ne ba Kaman yanda shi ya dauka da ba. Sai shi ya doke duka shauran yara maza – mafi yawansu kuwa gugaggun mafadata – tare da yan’uwansa uku. Wannan tasa jikinsa ya mutu.

      Da mayakin ya fara takawa da dadaya a cikin yanayin shuru sai numfashin Thor na neman ya dauke, ya fara daga karshen angwa, yana zagawa a hankali. Thor ya san duka shauran yara mazan, sani na musamman. Ya san wadansunsu aboye basua son a daukesu, dukda cewa iyalensu nason su rabu dasu. Suna soron; bazasu kasance mayaka masu kuzari ba.

      Thor nata fama da rashin ji da kai. Yanajin cewa shi ya cancanci a zabe shi Kaman kowane a cikinsu. Kasancewa yan’uwansa sun fishi shekaru da girman jiki da karfi baya nufin ya rasa damarsa na ya tsaya a kuma zabe shi. Yana ta jin kiyyaya wa mahaifinsa, ya kuma kusan fita daga haiyacinsa a yayinda mayakin ya kusanto.

      Mayakin ya tsaya, a karo na farko, a gaban yan’uwansa. Ya kallesu sama da kasa, yayi Kaman sun yakeshi. Ya mika hanu, ya kamo daya daga cikin zabirunsu, ya fincikoshi, Kaman yana son ya gwada karfinsa.

      Sai yayi murmushi.

      “Baka taba amfani da takwafin ka a yaki ba, ko ka taba?” ya tambayi Drake.

      Thor yaga Drake yana bari a karo na farko a rayuwansa. Drake ya hadiye yawu.

      “Babu, maigidana. Amma nayi amfani dashi sau dayawa a cikin muraja’a, kuma ina fatan na—“

      “A muraja’a!”

      Mayakin ya fashe da dariya sai ya juya zuwaga shauran mayakan, wayanda suma suka shiga, dariya a gaban Drake.

      Drake ya zama jazur da kunya. Wannan ya kasance karo na farko da Thor zai fara ganin Drake ya ji kunya. – abinda aka saba gani, shi yake kunyata wadansu.

      “To dai zan tabattar na gaya wa makiyanmu su ji tsoronka – kai mai amfani da takwfinka a muraja’a!”

      Taron mayakan sun sake fashewa da dariya.

      Sai mayakin ya juyo zuwaga shauran yan’uwan Thor.

      “Yara maza uku daga tushi daya,” injishi, yana shafan tushin gemanyan kan habansa. “Da zasu iya amfani. Dukanku agine da girma mai kyau. Duk da ba a gwadaku ba. Zaku bukaci koyaswa sosai idon har zaku samu cancanta.”

      Sai ya dan saurara.

      “Ina gani zamu iya neman gurbi.”

      Yayi nuni dakai zuwaga bayan amalanken.

      “Ku hau, kuma kuyi da sauri. Kafin na canja ra’ayi na.”

      Duka yan’uwan Thor uku sun ruga zuwa amalanken, suna murmushi. Thor ya gano mahaifinsa, shima yana murmushi.

      Amma bai ji dadi ba ayayin da yake kallon tafiyansu.

      Mayakin ya juya ya kama tafiya gida na gaba. A nan Thor ya gagara kara hakuri.

      “Yallabai!” Thor yayi kira da karfi.

      Mahaifinsa ya juyo sai ya ware masa idanu, amma Thor ya wuce matsayin ya damu.

      Mayakin ya saya, bayansa a juye zuwa gareshi, sai ya juyo a hankali.

      Thor ya dauki taku biyu zuwa gaba, zuciyarsa tana bugawa, sai ya turo kirjinsa waje gwargwadon iyawansa.

      “Baka duba lamarina ba, yallabai,” yace.

      Mayakin, da mamaki, ya kalli Thor sama da kasa kaman abin wasa.

      “Ashe ban duba ba?” ya tambaya sai ya fashe da dariya.

      Yan bayansa ma sun fashe da dariya, suma. Amma Thor bai ko damu ba. Wannan ne lokacinsa. Ko yanzu ne kokuma babu har abada.

      “Ina son na shiga rundunan!” Thor yace.

      Mayakin ya taka zuwaga Thor.

      “Yanzu kana son haka?”

      Yayi kama