Görev Yemini . Джек Марс

uçakta, boşaltmak için kafasını salladı. Bu, işinin bir parçasıydı. Ayırım yapmak zorundaydı. Evet, ailevi sorunlar yaşıyordu. Bunları nasıl düzelteceğini bilmiyordu. Ama bu problemleri Galveston’a getiremezdi. Bu şeyler dikkatini dağıtabilir, ve bu da hem kendisi hem de buna dahil olan herkes için tehlikeli olabilirdi. Bütün dikkatini elindeki meseleye yöneltmeliydi.

      Camdan dışarı baktı. Jet hızla ilerliyordu. Hemen altlarında beyaz bulutlar savruluyordu. Derin bir nefes aldı.

      “Pekala Trudy,” dedi. “Bizim için neyin var?”

      Trudy, tablet bilgisayarı kaldırdı ve herkesin görebileceği şekilde tuttu. Yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi. “Eski tabletimi geri verdiler. Teşekkürler patron.”

      Luke başını salladı ve sadece birazcık gülümsedi. “Luke yeterdi. Hadi anlat. Lütfen.”

      “Hiç bir şey bilmediğinizi varsayıyorum.”

      Luke onayladı. “Gayet makul.”

      “Tamam. Şu an Galveston, Teksas’taki Galveston Ulusal Laboratuvarına doğru gidiyoruz. Birleşik Devletlerde bilinen dört BGS-4 Laboratuvarlarından biri. En yüksek güvenlikli ve geniş güvenlik protokolleri olan mikrobiyoloji araştırma tesisleri bunlar. Bilimin tanıdığı en ölümcül ve bulaşıcı virüs ve bakterileri araştırıyorlar.”

      Swann, yayıldığı yerden elini kaldırdı. “Bilinen dört tesisten biri dedin. Bilinmeyen tesisler mi var?”

      Trudy omuz silkti. “Bazı yaşam bilimleriyle uğraşan şirketler, özellikle de halka açık olmayanların BGS-4 laboratuvarları olabiliyor ve hükümetin bundan haberi olmayabilir. Yani evet, bu mümkün.”

      Swann başını salladı.

      “Galveston’daki bu tesisin diğer BGS-4 laboratuvarlarından farkı, diğer üçünün son derece güvenlikli devlete ait binalarda olması. Galveston, akademik bir kampüste bulunan tek laboratuvar. Güvenlikle ilgili kaygılardan dolayı 2006’da kurulduğundan beri tekrar tekrar gündeme geldi.”

      “Bu konuda ne yaptılar peki?” dedi Ed Newsam.

      Trudy tekrar gülümsedi. “Ekstra dikkatli olacaklarına söz verdiler.”

      “Müthiş,” dedi Ed.

      “Hadi, en önemli kısma gelelim,” dedi Luke.

      Trudy başıyla onayladı. “Tamam. Üç gece önce bir güç kesintisi yaşandı.”

      Luke, Trudy’nin dün laboratuvar direktörünün Susan ve ekibine anlattıklarını anlatırken kayıp gitti. Gece bekçisi, kadın, Ebola tüpü. Bütün bunları duydu ama dinlediği söylenemezdi.

      Zihninde Becca ve Gunner’ın tam evden ayrılmadan önce, bahçedeki görüntüsü canlandı. Bastırmaya çalıştı ama görüntü gitmiyordu. Uzun bir saniye boyunca tek gördüğü Gunner’ın mangaldaki levreğe attığı üzgün ve keyifsiz bakışıydı.

      “Kesinlikle, sabotaja benziyor,” dedi Newsam.

      “Muhtemelen öyleydi,” dedi Trudy. “Sistem yedekleme üzerine kurulmuştu, ve sadece ana güç değil yedek güç de gitti. Biri buna sebep olmadığı sürece pek sık rastlanacak bir durum değil.”

      “O sırada içeride olan kadın hakkında ne biliyoruz?” dedi Luke. “Adı neydi? Hakkında yeni bir şeyler var mı?”

      “Onu biraz araştırdım. Aabha Rushdie, yirmi dokuz yaşında. Halen kayıp. Kayıtlarda, son derece iyi, genç bir bilim insani gibi görünüyor. Mikrobiyoloji dalında doktorası var. King’s College Londra’da okul birinciliği var. BGS-3 ve BGS-4 protokollerinde ileri eğitim almakla birlikte laboratuvarda tek başına çalışma sertifikası almış, bu ulaşabileceği bir mertebe değil.”

      “Üç yıldır Galveston’da çalışıyormuş ve önemli birkaç programda yer almış, bunlardan biri de bizim ilgilendiğimiz silah projeleri.”

      “Tamam,” dedi Swann. “Bu bir silah programı mı?”

      Trudy elini kaldırdı. “Birazdan buraya geleceğim. Aabha konusunu bitirmeme izin ver. Onunla alakalı olarak en ilgi çekici olan özellik 1990 yılında hayatını kaybetmiş olması.”

      Herkes gözlerini Trudy’ye dikmişti.

      “Aabha Rushdie Delhi’de bir trafik kazasında öldü, olay olduğu sırada dört yaşındaydı. Ailesi, olayın üstünden çok geçmeden Londra’ya taşındı. Daha sonra boşandılar ve Aabha’nın annesi Hindistan’a geri döndü. Babası yedi yıl önce kalp krizinden öldü. Ve beş sene önce Aabha bir anda hayata geri döndü, üstelik bir hayat hikayesi ve katıldığı okullar ve daha önce çalıştığı işler olmuş, ve Hindistan’da birkaç üniversite profesöründen harika tavsiye mektupları almıştı, hepsi de İngiltere’de doktora başvurusundan önce gelmişti.”

      “Tam bir hayalet,” dedi Luke.

      “Öyle görünüyor.”

      “Ama neden Hintli?”

      Trudy notlarına bir göz attı. “Hindistan’da yaklaşık bir milyar kişi yaşıyor, ama kimse tam sayıyı bilmiyor. Doğum ve ölüm belgelerini sanal ortama taşıma meselesi Batı Dünyasının çok gerisinde. Nüfus hizmetlerinde yolsuzluk oldukça yaygın, yani ölmüş birinin kimliğini almak oldukça kolay. Hindistan sahte insanlar ve kimlikler için önemli bir kaynak.”

      “Evet,” dedi Swann, “ama Hintli bir hayalet kiralaman gerek.”

      Trudy parmağını kaldırdı. “Tam olarak değil. Batılı insanlar için Delhi yani kuzeyden olan insanlarla Pakistanlılar arasında pek fark yok. Hatta Hintli ve Pakistanlılar için bile pek fark olduğu söylenemez. Yani tahmin ediyorum ki bu Aabha Rushdie aslında Pakistanlı ve yüksek ihtimalle Müslüman. Oradaki istihbarat servisinin bir ajanı olabilir, veya daha kötüsü muhafazakar Sünni veya Vahhabi mezheplerine ait olabilir. ”