Kochany . Морган Райс

wziął w końcu głęboki oddech. No dobrze.

      Poczuł, że teraz musi być twardy. Został sam. Wiedział, jak sobie z tym poradzić. Nie potrzebował nikogo.

      – Cześć – odezwał się nagle piękny, miękki, kobiecy głos.

      Sam spojrzał w górę, przez sekundę mając złudną nadzieję, że to Caitlin. To był najpiękniejszy głos, jaki kiedykolwiek słyszał.

      Dziewczyna stała w wejściu do stodoły, opierając się niedbale o ścianę. Wow. Ona była wprost oszałamiająca. Miała długie, faliste, rude włosy i jasnozielone oczy. Idealne ciało. Była chyba w jego wieku, może kilka lat starsza. Wow. Była zniewalająca.

      Sam wstał.

      Trudno było w to uwierzyć, ale po sposobie, w jaki na niego patrzyła, można było wywnioskować, że flirtowała z nim. Nigdy wcześniej żadna dziewczyna tak na niego nie patrzyła. Nie mógł uwierzyć w swoje szczęście.

      – Mam na imię Samantha – powiedziała słodko, robiąc krok do przodu i wyciągając rękę.

      Sam podszedł i uścisnął jej dłoń. Miała taką miękką skórę.

      Czy on śnił? Co taka dziewczyna w ogóle robiła na takim zadupiu? Jak się tu dostała? Nie słyszał samochodu, a nawet żadnych kroków. Niczego nie rozumiał.

      – Jestem Sam – powiedział.

      Uśmiechnęła się szeroko, odsłaniając białe zęby. Jej uśmiech był niesamowity. Kiedy spojrzała mu w oczy, Sam poczuł jak miękną mu kolana.

      – Sam i Samantha – powtórzyła – Ładnie to brzmi.

      Zaniemówił.

      – Zobaczyłam cię tu i pomyślałam, że musi ci być zimno – powiedziała – Chcesz wejść?

      Sam był w szoku, nie miał pojęcia o co jej chodzi.

      – Wejść gdzie?

      – No do domu, oczywiście – odpowiedziała, uśmiechając się szerzej, jakby to była najbardziej oczywista rzecz na świecie – Wiesz, taki ze ścianami i oknami…

      Sam starał się zrozumieć, o czym ona mówi. Zaprasza go do domu? Do tego, który był na sprzedaż? Dlaczego w ogóle go dokądś zaprasza?

      – Właśnie go kupiłam – wyjaśniła, jakby w odpowiedzi na jego myśli – Nie miałam jeszcze okazji zdjąć znaku „na sprzedaż” sprzed wejścia – dodała.

      Sam był w szoku.

      – Kupiłaś ten dom?

      Przytaknęła.

      – Musze gdzieś mieszkać. Chodzę do Oakville High. Chcę dokończyć ostatni rok.

      Wow. To wszystko wyjaśnia.

      Chodziła do Oakville. Była w ostatniej klasie. Więc może on też wróci do szkoły. W sumie, jeśli ona by tam była, to dlaczego nie?

      – Spoko – powiedział, jakby od niechcenia – Czemu nie? Chętnie obejrzę ten dom.

      Odwrócili się i razem ruszyli w kierunku domu. Mijając zmiętą paczkę papierosów, Sam schylił się i podniósł ją z ziemi. Skoro Caitlin tu nie ma, to kogo to obchodzi?