Η Επιστροφή. Danilo Clementoni

περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, στα εδάφη του Ιράκ.

      Â«Î‘γαπητέ συνταγματάρχη» είπε πλησιάζοντας όσο το δυνατόν περισσότερο την κάμερα, με τρόπο που τα μεγάλα σμαραγδιά της μάτια θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν το αποτέλεσμα που επιθυμούσε. «Έχετε απόλυτο δίκιο».

      Î‰Î¾ÎµÏÎµ καλά, ότι να δώσει δίκιο εξ’αρχής στον συνομιλητή της θα τον έκανε πιο θετικό.

      Â«ÎœÎ± τώρα πια είμαστε τόσο κοντά».

      Â«ÎšÎ¿Î½Ï„ά σε τι;» βρόντηξε ο συνταγματάρχης ενώ σηκωνόταν από την καρέκλα και ακουμπούσε τις γροθιές του επάνω στο γραφείο. «Πάνε εβδομάδες που μου λέτε το ίδιο παραμύθι. Δεν προτίθεμαι πια να σας εμπιστευτώ, χωρίς να δω με τα μάτια μου κάτι χειροπιαστό.»

      Â«Î‘ν μου κάνετε την χάρη να με συνοδεύσετε απόψε σε δείπνο, θα χαρώ να σας δείξω κάτι που θα σας κάνει να με πιστέψετε ξανά. Τι λέτε;»

      Î¤Î± κατάλευκα δόντια της που άστραψαν μέσα από ένα υπέροχο χαμόγελο, και το πέρασμα του χεριού της μέσα στα μακριά ξανθά της μαλλιά, έκαναν την υπόλοιπη δουλειά. Ήταν σίγουρη ότι τον είχε πείσει.

      ÎŸ συνταγματάρχης έσμιξε τα φρύδια του στη προσπάθεια του να κρατήσει το θυμωμένο του βλέμμα, αλλά ακόμα και αυτός ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να αντισταθεί σ' αυτήν την πρόταση. Η Ελίζα του άρεσε πάντα αρκετά και ένα δείπνο μαζί της του κέντριζε το ενδιαφέρον.

      Î£Ï„ην πραγματικότητα, παρά τα σαράντα οκτώ του χρόνια, ήταν ακόμα ωραίος άνδρας. Αθλητική κορμοστασιά, έντονα χαρακτηριστικά, κοντά στιλπνά μαλλιά, βλέμμα δυνατό και αποφασιστικό στα έντονα γαλάζια μάτια του, με υψηλή μόρφωση και κουλτούρα,