Название | Чон гыч лекше. Почеламут-влак |
---|---|
Автор произведения | Валерий Михайлов |
Жанр | Поэзия |
Серия | |
Издательство | Поэзия |
Год выпуска | 0 |
isbn | 9785449629432 |
Вашлиям шке ялыштем.
МК
МК, кунам уэш адак ужам?
Кунам кавашкет ончалам?
Кунам мален мый кынелам?
Кунам мӧҥгеш миен шуам?
Кунам мӧҥгеш?
Индешле кокыт кече корно
Кая шуйналт мӧҥгеш марте,
Индеш вет тылзе ынде лийын,
Пӧртем коденам, шарналтем.
Шке шочмо пöртым ужмо омо,
Шÿмем лач оҥ гыч тӧрштышаш,
Коршта, лукташ кöлан ты ойгым,
Мылам вет нигöлан ойлаш.
Да кок мут веле йылмыштем:
«Кунам мӧҥгеш? Кунам мӧҥгеш?».
Келшем?
Келшем ли, ӱдыр-влак? Ом келше?
Модам молан тендан шӱм дене?
Моднеда чонем дене те,
А мый чыла ужам-ужде.
Шона лай ӱдыр: «Кодынем!»
Вара изишкына шарна дыр,
Кузе мый тудым йöратем,
Уда шÿмем туддеч кая тыр.
Уэш лийнеже пеленем,
А мый уж весе ден шогем,
Да шонкалем шке семынем,
Уке, ок кӱл мылам ты еҥ.
Пиалым сакле…
Ик ӱдырым эре шонем:
Вуча дыр мыйымже? Уке?
Ужам вашке тора ялем,
Вет ушыштем нимо уке.
Огеш вучал гын… Мо. Йöра!
Мый весым тыгакак муам,
Наушник гоч сем-влак мурат,
Да терне шкетак мый улам.
И вот звонок, трупкам налам:
Ала-могай еҥ йыҥгырта,
Чевер йӱкшат, пеш сай колам,
Уремышке лекташ кÿшта.
Ну мом ышташ? Чием, лектам,
Мотор йӱк ӱдырын шокта,
Толеш, куржеш, мый вашлиям,
Ӧндал колтем садеш чотрак.
Мыняр жапшат эртен, мыняр,
Кужеш тый мыйым вученат?
Ме коктын коштына эр марте,
Мален колтет, пиалым сакле…
Кас поро, ӱдыр-влак!
Кас поро, ÿдыр-влак! Шогеда?
Кузе кая шке илышда?
Ну кеч иктаж-кö пелештеда?
Вет ужын омыл мый тендам.
Пашаште тыршеда? Океда?
А можыч, те шÿлалтеда?
Могай пашашке те пуренда?
Могай олаште океда?
Мылам вет латиндеше веле,
Тунемашат пураш лиеш,
Салтак эртен, эртен и теле,
Кӧ ынде мыйым вашлиеш?
Айда, каена тул воктеке,
Изиш шинчена ырыкталт,
Вара куржам йолташ-влак деке,
Каена клубыш чыланат.
Тушан ик ÿдырым мунем мый,
Ту денак таче куштынем.
Пешак шыҥен пура. Лушкемым,
А ынде мӧҥгӧ ужатем.
Молан тый ӱдыр ончыштат?
Молан тый ÿдыр ончыштат?
Шинчатлан от ÿшане?!
Мыняр жапшат эртен, ужат?
А рвезыже могае!
Монден вет отыл капкылжым:
Кугу, чатка да поро,
А таче вестÿкемын толын,
Тыгайым тудым ужын отыл.
Ӱдыр
Эрла уже вет пургыж тылзе,
Жап тыште вашкыде эрта.
Мӧҥгеш вашкем, ужнем ялемым,
Лӱйкалыме