Εκκλησιάζουσαι. Aristophanes

καιρό.

      Και ποτέ δεν θα τη δήτε τη γυναίκα, κατά πόδα

      να πηγαίνη με τη μόδα.

      Αν των Αθηνών η πόλις ήθελε ν' ακολουθή

      'ς ό,τι κάνουν η γυναίκες, δεν θα είχε και σωθή,

      κι' αν δεν είχε τέτοια νόσο

      να μας ξεφουρνίζη τάχα και μια μόδα κάθε τόσο;

      Η γυναίκες όπως πρώτα κάθονται και τηγανίζουν

      όπως πρώτα με τη στάμνα στο κεφάλι τους γυρίζουν·

      όπως πρώτα θεσμοφόροι τρέχουνε στο πανηγύρι·

      όπως πρώτα ξεροτρίβει κάθε μια το νοικοκύρη·

      όπως πρώτα τους γαμιάδες μεσ' στο σπίτι κρυφοβάνουν·

      όπως πρώτα τους μεζέδες τους καλήτερους τους φτιάνουν·

      όπως πρώτα κρασοπίνουν [και περνούν ζωή και κόττα].

      κ' επί τέλους το γαμίσι τους αρέσει όπως πρώτα!

      Εις αυτές λοιπόν, ώ άνδρες, ας αφήσουμε τον τόπο,

      δίχως πλέον να ρωτάμε για να μάθουμε τον τρόπο

      όπου θα διοικηθούμε·

      αλλά τούτα να σκεφθούμε:

      ότι σαν καλές μαννάδες, θα σκεφθούν εκείνες πρώτες

      ναύρουν τρόπο για να σώσουν τους δικούς των στρατιώτες·

      κι' άλλη ποιά, αν όχ 'η μάννα,

      θα φροντίση για να στείλη στο παιδί της κουραμάνα;

      Μόνον η γυναίκα ξέρει τον παρά να κομποδένη,

      και ποτέ στην εξουσία δεν εβγήκε απατημένη,

      γιατ' αυτή ξέρει τον τρόπο [με τα λόγια τα μεγάλα]

      ν' απατάη και τον άνδρα. Άφησε τα πειά και τάλλα.

      Αν πεισθήτε 'ς όσα είπα και μ' ακούσετε κ' εμένα,

      θα περάσετε, πολίται, τη ζωή ευτυχισμένα.

      (κατέρχεται του λίθου).

      Α’ ΓΥΝΗ

      Ώ Πραξαγόρα μου γλυκεία! τα είπες μια χαρά.

      Και όλ' αυτά πού τάμαθες, φτωχή μου;

      ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ

      Μια φορά

      μεσ' στης φευγάλας τον καιρό, όπως κ' η άλλες βγήκα,

      κ' έμεινα με τον άνδρα, μου εκεί κοντά στην Πνύκα·

      άκουα το λοιπόν εκεί παρλάτες κατά κόρον,

      κ' έτσι την έμαθα κ' εγώ την τέχνη των ρητόρων.

      Α’ ΓΥΝΗ

      Αφού λοιπόν, βρε αδελφή,

      αδίκως δεν εγίνηκες σπουδαία και σοφή,

      σ' εκλέγουμ' από σήμερα και στρατηγό μεγάλη,

      αν τα πιτύχης όλ' αυτά, που σου 'ρθαν στο κεφάλι.

      Μ' αν πληρωθή ο Κέφαλος και πεταχθή μπροστά σου

      κ' ειπή ότι μ' αυτά που λες δεν είσαι στα σωστά σου,

      τι θα του ειπής, παρακαλώ;

      ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ

      Θα 'πω πως ετρελλάθη.

      Α’ ΓΥΝΗ

      Δεν είν' η πρώτη δα φορά που ο κόσμος θα το μάθη.

      ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ

      Πως είν' υποχονδριακός.

      Α’ ΓΥΝΗ

      Καθένας πειά το βλέπει.

      ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ

      Έ, θα του ειπώ πως φέρνεται στην πόλι όπως πρέπει,

      μα φτιάνει πιάτα άσχημα.

      Α’ ΓΥΝΗ

      Και αν σε κοροϊδέψει

      κι' ο Νεοκλείδης ο τσιμπλής, τι θα του ειπής;

      ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ

      Να στέψη

      και σαν μπορή ευκόλως,

      ας διακρίνη τη μεριά πουν' του σκυλλιού ο κώλος.

      Α’ ΓΥΝΗ

      Και αν σου φτιάσουν την δουλειά;

      ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ

      Τι λόγος! να δα η ώρα!

      θα το δεχτώ· όσο γι' αυτό είμαι δασκάλα τώρα!

      Α’ ΓΥΝΗ

      Κι'