ความรัก. Morgan Rice

และผลักไหล่เคทลิน

      เขาทำผิดพลาดอย่างมหันต์

      ความโกรธของเคทลินระเบิดออกมา เกินกว่าที่เธอจะสามารถควบคุม เสี้ยววินาทีที่นิ้วของจิมโบ้สัมผัสเธอ เธอเอื้อมมือออกไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า จับข้อมือของเขาและบิดกลับ เสียงกระดูกหักดังออกมา ข้อมือของเขาหัก

      เคทลินยกข้อมือของเขาขึ้นสูงไปด้านหลัง และผลักเขา หน้าของเขาทิ่มลงกับพื้น

      ในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาที เขาลงไปกองกับพื้นอย่างน่าเวทนา เธอก้าวเข้ามา และวางเท้าของเธอลงบนหลังคอของเขา ตรึงเขาไว้กับพื้น

      จิมโบ้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

      “ช่วยด้วย ข้อมือฉัน ข้อมือฉัน! นังตัวดี! แกหักข้อมือของฉัน!”

      แซมลุกขึ้นพร้อมกับเด็กผู้ชายทั้งหมด ต่างจ้องมองมาด้วยสายตาที่ตกตะลึง ดูเหมือนเขาจะรู้สึกตกใจจริง ๆ ที่เห็นพี่สาวตัวเล็กของเขาสามารถล้มผู้ชายตัวโตได้อย่างรวดเร็ว เขาไม่รู้ว่าเธอทำได้อย่างไร

      “ขอโทษซะ” เคทลินข่มขู่จิมโบ้ เธอรู้สึกตกใจกับน้ำเสียงของเธอ เสียงจากในลำคอราวกับเสียงของสัตว์

      “ขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ!” จิมโบ้ร้องตะโกนอย่างครวญคราง

      เคทลินต้องการปล่อยเขาไปเพื่อให้ทุกอย่างจบลง แต่บางส่วนในจิตใจของเธอไม่สามารถทำได้ ความโกรธได้ครอบงำเธออย่างรวดเร็วและรุนแรง เธอเพียงแค่ไม่สามารถปล่อยไปได้ ความโกรธยังคงไหลเวียนอยู่ เธอต้องการฆ่าเด็กผู้ชายคนนี้โดยหาเหตุผลไม่ได้ เธอต้องการทำเช่นนั้นจริง ๆ

      “เคทลิน!?” แซมร้องตะโกน เธอรับรู้ได้ถึงหวาดหวั่นในน้ำเสียงของเขา “ฉันขอร้อง!”

      แต่เคทลินไม่สามารถทำได้ เธอต้องการฆ่าเด็กผู้ชายคนนี้

      ทันใดนั้น เสียงคำรามดังขึ้น เธอมองเห็นสุนัขจากหางตา