R.U.R. Rossum’un Evrensel Robotları. Karel Čapek

fakat on yıla kadar Rossum’un evrensel robotları o kadar buğdayı veya diğer şeyleri ürettiğinde biz şunu diyeceğiz: ‘Artık ürünler fiyatsız. Şimdi artık her biriniz istediğiniz kadar alın. Sefalet yok artık.’ Evet, işsiz kalacaklar. Fakat daha sonra iş diye bir şey kalmayacak. Her şeyi canlı makineler yapacak. İnsanoğlu sadece sevdiği şeylerle ilgilenecek. Kendini geliştirmek için yaşayacak.”

      HELENA: (Ayağa kalkar.) “Öyle mi olacak?”

      DOMIN: “Olacak. Başka türlüsü olamaz. Bundan evvel belki korkunç şeyler yaşanacak. Bu engellenemez ama ondan sonra insanın insana hizmet etmesi ve insanın maddeye esareti bitecek. Hiç kimse ekmeğini hayat ve nefretle ödemeyecek. Sen artık işçi değilsin, sen yazman değilsin, sen artık kömür çıkartmıyorsun ve sen artık yabancı bir makinenin başında değilsin. Lanetlediğin işinde artık ruhunu harcamayacaksın!”

      ALQUIST: “Domin, Domin! Tasviriniz cennete benziyor. Do-min, hizmette ve alçalmada büyük bir nitelik vardı! Ah Harry, eskiden çalışma ve yorgunlukta güya fazilet vardı!”

      DOMIN: “Belki öyleydi. Âdem’den başlayarak dünyayı değiştirirken kaybolacaklara bel bağlayamayız. Âdem, Âdem! Artık çehrenden akan ter içinde ekmeğini yemeyeceksin, artık açlık, susuzluk, yorgunluk ve aşağılanma nedir bilmeyeceksin. Tanrı’nın elinden beslendiğin cennete döneceksin. Hür ve egemen olacaksın, kendini geliştirme dışında başka bir görevin, işin, sorunun olmayacak. Sen yaradılışın efendisi olacaksın.”