Halk Şiirinden Seçmeler. Неизвестный автор

kalkana

      Muhannette eksik olmaz bahana

      Koç yiğidi doğuramaz her ana

      Boğulur gayrete geçer serinden

V

      İki koçak bir araya gelende

      Görelim ne işler meydan içinde

      Kesilir kelleler boşalır kanlar

      Yığın olur leşler meydan içinde

      Oklar uçup gider sahanlar gibi

      Mert de aşıp gider arslanlar gibi

      Kılıçlar oynaşır ceylanlar gibi

      Kesilir ne başlar meydan içinde

      Yiğitler çağrışır yaman gün olur

      Allah Allah derler yüksek ün olur

      Cerha cerha döğüşicek hûn olur

      Hasmın arar koçlar meydan içinde

      Köroğlu’yum medhim merde yiğide

      Koç yiğit değişmez cengi düğüne

      Sere serpe gider düşman önüne

      Ölümü karşılar meydan içinde

VI

      Yiğit olan gümbür gümbür gürlesin

      Yiğidi doğuran ana bin yaşa

      Ak gövdede kızıl kanlar şarlasın

      Yiğidi doğuran ana bin yaşa

      Davlumbazlar yeğde yeğde vuranda

      Carkacılar sağlı sollu dönende

      İğri kılıç ak gövdeyi bölende

      Yiğidi doğuran ana bin yaşa

      Gele beyler cenge harbi çalınsın

      Çamlıbel askeri ayrı bölünsün

      Gece gündüz darbı meydan kurulsun

      Yiğidi doğuran ana bin yaşa

      Asıl koç yiğitler pusuda saklı

      Belleri kılıçlı eli mızraklı

      Hep şahin bakışlı aslan sıfatlı

      Yürü kan içenler hep binler yaşa

      Köroğlu der bugün burda duralım

      Sabah olsun darbı meydan kuralım

      Akan kandan dolu şarap uralım

      Yürü deli huylum sen binler yaşa

VII

      Koşun at çatlasın kuvvet bacakta

      Keyif günü değil köşe bucakta

      Haydi savaş gerek kelle kucakta

      Mevla’nın aşkına çalın kılıncı

      Yiğit gelsin harpte gönül eğlesin

      Doru at kişnesin al at oynasın

      Kazanlarda adam kanı kaynasın

      Esir etmek yok ha basın kılıncı

      Bu yıl koç yiğitler burda kışlasın

      Yılan dili eğri hançer işlesin

      Kâfir düşman elamana başlasın

      Doldurun deryayı basın kılıncı

      Köroğlu ahdetti meydan almaya

      Kılınç gibi düşmanına salmaya

      Peyman ettim yedi derya dolmaya

      Doldurun deryayı basın kılıncı

VIII

      Yol verin dumanlı dağlar

      Aşmaya Ayvaz geliyor

      Çağlasın soğuk pınarlar

      İçmeye Ayvaz geliyor

      Bu dağlarda biten güller

      Kokuşu lâl ider diller

      Dalında cüda bülbüller

      Ötüşün Ayvaz geliyor

      Bizim yaylanın yiğidi

      Gölg’edin Ayvaz geliyor

      Yaylanın servi söğüdü

      Belinde gümüş dividi

      Bizim yaylalar oluklu

      Akan suları balıklı

      Albalalı mor belikli

      Kız gerek Ayvaz geliyor

      Bizim yaylanın uşağı

      Belinde Aydın kuşağı

      Yaylanın türlü çiçeği

      Kokuşun Ayvaz geliyor

      Köroğlu der ki tayalar

      Atlınız hayvan kovalar

      Sarptaki yalçın kayalar

      Yassılın Ayvaz geliyor

IX

      Siyah kâküllerin dökmüş

      Kızıl güllere güllere

      Ela gözlerini dikmiş

      İnce yollara yollara

      Gel Ayvaz’ım dolaşalım

      Çamlı bellere bellere

      Doldur elinden içeyim

      Mest olup serden geçeyim

      Seninle bile göçeyim

      Uzak illere illere

      Gel Ayvaz’ım dolaşalım

      Çamlı bellere bellere

      Okursun aşkın kitabın

      Komadın âşıkın ta’bın

      Akıttın çeşminin âbın

      Döndü sellere sellere

      Gel Ayvaz’ım dolaşalım

      Çamlı bellere bellere

      Âşıklara vardır meyli

      Riyazet çekmişim hayli

      Ben Mecnun olam sen Leylî

      Düşüp çöllere çöllere

      Gel Ayvaz’ım dolaşalım

      Çamlı bellere bellere

      Köroğlu der budur derdim

      Sarardı çehrei zerdim

      Şu benim nihanî derdim

      Düştü dillere dillere

      Gel Ayvaz’ım dolaşalım

      Çamlı bellere bellere

      Kul Mehmet

I

      Be yârenler yine evvel bahardır

      Bülbül intizarlık kılar durmayıp

      Kuşlar ahenk edip çığrışıp öter

      Kalbim kasavetim siler durmayıp

      Kadir Mevla’m kudretini bildirir

      Daim ağlar kullarını güldürür

      Menevşeler külahını kaldırır

      Yeşil çemenlerde yeler durmayıp

      Her ağaç da sucu olmuş içilmiş

      Yeryüzüne abıhayat saçılmış

      Gök sümbül