Türk Mânilerinden Seçmeler. Неизвестный автор

kime bakar baksın.

      Dereler şırıl şırıl

      Gözleri pırıl pırıl

      Ben yârimden geçemem

      İster küs ister darıl.

      Tabancamın bağları

      Duman aldı dağları

      Ben yârime gidiyom

      Kaba kuşluk çağları.

      Kalenin ardı pınar

      Yusam ellerim donar

      Ben yârime kavuştum

      Düşmanlar buna yanar.

      Yaş nanenin kurusu

      Akan suyun durusu

      Ben yârimden vazgeçmem

      İşte sözün doğrusu.

      Karşıda pür kesiyor

      İfil ifil esiyor

      Ben yârime ne dedim

      Durup durup küsüyor.

      Keklik kumda eşinir

      Eşinir de kaşınır

      Ben yârime ne dedim

      Kahvelerde düşünür.

      Dere boyu kayıklar

      Yeni terler bıyıklar

      Ben yârime ne dedim

      Uykusunda sayıklar.

      Sıra sıra alıçlar

      Üstünde kırlangıçlar

      Ben yârime yaptırdım

      Şıngırdaklı pabuçlar.

      Ah enginden enginden

      Şeker damlar denginden

      Ben yârimi bilirim

      Feslerinin renginden.

      İndim susuz çeşmeye

      Su bulmadım içmeye

      Ben yârimi bilirim

      Gitti güzel seçmeye.

      Bülbül sevdalı kuştur

      Sedası gayet hoştur

      Ben yârimi bilirim

      Ellerin sözü boştur.

      Mendilimi uçurdum

      Kavak yapraklarına

      Ben yârimi düşürdüm

      Sevda yataklarına.

      Su gelir özden beri

      Sürmeli gözden beri

      Ben yârimi görmedim

      Bıldırki günden beri.

      Mendilim dutlu dutlu

      Bugün hava bulutlu

      Ben yârimi görmedim

      Görenlere ne mutlu.

      Gece çıktım dışarı

      Ayın içinde yıldız

      Ben yârimi kaybettim

      Ararım gece gündüz.

      Gül kuruttum tas ile

      O da bir heves ile

      Ben yârimi kaybettim

      Bayram ettim yas ile.

      El durur el içinde

      Görmüşüm el içinde

      Ben yârimi seçmişim

      Bin bir güzel içinde.

      Dağda geyik izleri

      Bellidir boynuzları

      Ben yârimi seçmişim

      Sürmelidir gözleri.

      Su akar kamış gibi

      Durulur gümüş gibi

      Ben yârimi severim

      Beni severmiş gibi.

      Su akar kamış gibi

      Durulmuş gümüş gibi

      Ben yârimi severim

      Turfanda yemiş gibi.

      Bağımda bostanımda

      Fesimde fistanımda

      Ben yârimi severim

      Yazılsın destanımda.

      Yağmur değmiş taşlara

      Gün vurmuş ağaçlara

      Ben yârimi sorarım

      Gökte uçan kuşlara.

      Mâni bilirim elli

      Yitirsem yârim belli

      Ben yârimi tanırım

      Boz ceket sırma kollu.

      Gökte uçan kelebek

      Kanadı benek benek

      Ben yârimi tanırım

      Gülüşü gevrek gevrek.

      Su gelir kütüğünden

      İçilmez köpüğünden

      Ben yârimi tanırım

      Kınalı topuğundan.

      Evlerin önü düzdür

      Gece yanan yıldızdır

      Ben yârimi üzmedim

      Elim dilim hep tüzdür.

      Maden seni delerim

      Kalbur alıp elerim

      Ben yârimi yitirdim

      Kuzu gibi melerim.

      Adana’nın düz taşı

      O da denize karşı

      Ben yârimi yolladım

      İstanbul’a yüzbaşı.

      Denizin dalgasına

      El sundum halkasına

      Ben yârimi yolladım

      Yunan’ın kavgasına.

      Elmayı bütün dildim

      Çamura düştü sildim

      Ben yârimin kıymetin

      Gittikten sonra bildim.

      Ben bir mavi kâseyim

      Yâr yanında tazeyim

      Ben yârimin koynunda

      Altından yelpazeyim.

      Ha böyle gidiyorum

      Bir daha geleceğim

      Ben yârimin peşinde

      Hep böyle yeleceğim.

      Deniz derya aşamam

      Güzel çirkin sevemem

      Ben yârimin üstüne

      Soğuk sular içemem.

      Mısır ektim azmasın

      Gelen geçen kazmasın

      Ben yârimle görüştüm

      Allah günah yazmasın.

      Değirmenin arkında

      Âlem bunun farkında

      Ben yârimle konuştum

      Lüleburgaz parkında.

      Su