Türk Mânilerinden Seçmeler. Неизвестный автор

meler

      I.

      7’Lİ DÜZ MÂNİLER

      BAŞMÂNİ

ARMUDU TAŞLAYALIMDİBİNDE KIŞLAYALIMKÂĞIT KALEM AL YÂRİMMÂNİYE BAŞLAYALIM

      Ay doğar aydın aydın

      Beni akşam bulaydın

      A benim ala gözlüm

      Bizim için yol aydın.

      Kargalar alaylandı

      Sahanlar kalaylandı

      A benim nazlı yârim

      Evlenmek kolaylandı.

      Ayağında kundura

      Yâr gelir dura dura

      A benim nazlı yârim

      Geçerken bize uğra.

      Bağa girdim üzüme

      Yâr göründü gözüme

      A benim nazlı yârim

      Gücendin mi sözüme?

      Elif üstü mim’im var

      Mim’in üstü nun’um var

      A benim nazlı yârim

      Senden başka kimim var?

      Ağaçlar gelin oldu

      Her taraf gülle doldu

      A benim ömrüm varı

      Nedendir benzin soldu?

      Duman dağdan yukarı

      Kılavuzdur kılavuz

      A kız alırlar seni

      Anan kalır yalınız.

      Bardak bardak üstüne

      Çıkma çardak üstüne

      A kız deli mi oldun,

      Varma ortak üstüne.

      Dam üstünde ip durur

      Belini burup durur

      A kız seni alacam

      Allah da bilip durur.

      Yıldız yandı, ay yandı

      Köşk yandı, saray yandı

      A kız senin yüzünden

      Altmış pare köy yandı.

      Yeşil kamyon doluyor

      Ablam gelin oluyor

      Ablam gelin olunca

      Sıra bana geliyor.

      Uzun yollar uzasın

      Koyunlar kuzulasın

      Acele etme yârim

      Altınlar ucuzlasın.

      İllerim ayan beyan

      Yollandım köye yayan

      Acele etme yârim

      Bizim için var meydan.

      Yük üstünde üzüm var

      Üzüm sende gözüm var

      Acep anam der mi ki

      Gurbet elde kızım var?

      Yavrum da yorulur mu

      Çavuşu darılır mı

      Acep benim kollarım

      Yavruma sarılır mı?

      İncili fesli yârim

      Bülbül kafesli yârim

      Acep benim olur mu

      Padişah nesli yârim.

      Arpa ektim güz iken

      Toprağı kar buz iken

      Acep derdim var mıydı

      Yâr oğlan ben kız iken?

      Yeldir nefesi gelmez

      Kimi kimsesi gelmez

      Acep Ferhat öldü mü

      Külüngün sesi gelmez?

      Mor entarin arkanda

      İki elim yakanda

      Acep iflah olur mu

      Beni böyle yakan da?

      Denizin ortasında

      Bacaya bak bacaya

      Acep kızlar der m’ola

      Biz de varsak kocaya.

      Dişleri var kar gibi

      Dudakları nar gibi

      Acep kimin yâri var

      Gönlümdeki yâr gibi.

      Sarı kavun dilimi

      Yitirdim bülbülümü

      Acep o gün olur mu

      Bulam nazlı gülümü.

      Elim ince daldadır

      Gözüm ırak yoldadır

      Acep yârim der m’ola

      Sevdiğim ne hâldedir.

      Susam üstünde susam

      Susamın boyu kısa

      Acep yârim gelir mi

      Bu manileri duysa?

      Yamaçtaki yeşillik

      Ekin mi ki, sel mi ki

      Acep yârin sevdiği

      Benden de güzel mi ki?

      Tepside argun idim

      Gelmedim yorgun idim

      Aceplenmen a dostlar

      Ben ona vurgun idim.

      Mor dağlar mavi deniz

      Sarardı soldu beniz

      Acırdınız hâlime

      Çektiğim bileydiniz.

      Pencereden kuş uçtu

      Yandı yürek tutuştu

      Acıyın kızlar bana

      Sakalıma kır düştü.

      Bahçede darım kaldı

      Ayva da narım kaldı

      Aç bahçeci bahçeyi

      İçinde yârim kaldı.

      Taştan atladım göle

      Durmuşum gurbet ele

      Aç beyaz kollarını

      Boğazıma düğmele.

      Beni sen alamazsın

      Arasan bulamazsın

      Açıl desem açılır

      Sol desem solamazsın.

      Entarisi dar gibi

      Yanakları kar gibi

      Açılıp örtülüyor

      Bana gönlü var gibi.

      Yol üzeri gidersin

      Kötü sözü n’idersin

      Açılmadık gülleri

      Kim(e)emanet edersin.

      Şu dağın etekleri

      Otluyor inekleri

      Açılmış yumulmuyor

      Muhabbet çiçekleri.

      Bahçelerde gül titrer

      Dalında bülbül titrer

      Açma güzel gerdanın

      Göz görür gönül titrer.

      Pencerede