История проституции. Иван Блох

Augusti Meineke, Leipzig 1859. Vol. Ill, p. 26 (книга XIII, стр. 569e).

      21

      Noni Marcelli Compendiosa Doctrina emendavit et adnotavit Lucianus Muller, Leipzig 1888, Bd. II, S. 4–5: Inter menetricem et prostibulum hoc interest, menetrix honestioris loci est et quaestus; nam menetrices a manendo dictae sunt, quod copiom sui tantum modo noctu facerent; prostibula, quod ante stabulu-i starent quaestus diumi et nocturni causa. Plautus in Cistellaria manifestissime discrevit: intro ibo, nempe meretricem adstare in via solam prostibuli sanest.

      22

      Titus Maccius Plautus, Lustspiele deutsch v. Dr. W. Bunder. Stuttgart 1867, Bd. II. Der junge Carthager (Poenulus), S. 42

      23

      Corpus inscriptionum Latinarum Vol. IV; Inscriptiones parietariae Pompejanae etc. ed. Carolus Zangemeister, Берлин 1871, стр. 125 № 1948 (стенная надпись одной базилики).

      24

      Цитировано по изданию «Corpus juris civilis» A. M. Kriegel, E. Hermann u. Ed. Osenbruggen, Leipzig, 1858, Bd. I, S. 370.

      25

      Palam questum facere dicemus non tantum earn, quae in Iupanario se prostituit, verum etiam si qua, ut assolet, in taberna cauponia, qua alia pudori suo non parcit. § 1. Palam autem sic accipimus, passim, hoc est sine delectu; non si qua adulteris vel stupratqribus se commitit, sed quae vicem prostitutae sustinet. § 2. Item, quod cum uno et altero pecunia accepta commiscuit, non videtur pa– am corpore quaestum facere. § 3. Octavenus tamen rectissime ait, etiam earn, quae sine quaestu palam se prostituerit, debuisse his connumerari».

      26

      J. Jeannel, Die Prostitution in den grossen Städten im XIX Jahrhundert und die Vernichtung der venerischen Krankheiten, übers. von F. W. Muller, Erlangen, 1869, стр. 76.

      27

      Gespräche Friedrichs des Grossen mit Henri de Cat, Leipzig, 1885, стр. 11.

      28

      Dig. libr. XXIII, Tit. II, 41: Probrum intelligitur etiam in his mulieribus esse, quae turpiter viverent, vulgoque quaestum facerent, etiamsi non palam.

      29

      Ср., например, J. A. Gerstlacher, Tractatus medico-legalis de stupro in usum eorum qui jurisprudentiae et medicinae operam dant praecipue eorum qui in toro versantur, Erlangen 1772, S. 30: «Per leges et Jureconsultos ne foemina quidem mercede conducta meretrix iudicatur, modo suum non vulget corpus et quibuscunque praebeat passim petentibus, quamvis enim femina ista, mercede conducta, usuram ex suo accipiat corpore, ex usu tamen non quorumcunque auorum, sed souus conductoris est, ad essentiam autem fceminae meretricis per leges et Jureconsultos simpliciter necessarium esse videtur, ut non uni tantum, sed quibus– cunque et passim petentibus suum offerat corpus, pudicitiamque in propatulo habeat. Ista autem Jureconsultorum definitio, qua meretricem appellant foeminam, quae formam passim exhibet venalem, manca certe mihi quidem videtur; non sola enim foemina ista, quae suum vendit corpus, et venalem exhibet quaestus gratia formam sed ista etiam, quae ex Iibidine passim petentibus sui facit copiam».

      30

      Dig. XXIII, Tit. II, 43, § 6–9: § 6. Lenocinium facere non minus est, quam corpore quaestum exercere. § 7. Lenas autem eas dicimus, quae mulieres quaestuarias prostituunt. § 8. Lenam accipiemus et earn, quae alterius nomine hoc vitae genus exercet. § 9. Si qua cauponam exercens in ea corpora quaestuaria habeat, ut multae assojent sub praetextu instrumenti cauponu prostitutas mulieres habere, dicendum, hanc quoque lenae appellatione contineri.

      31

      Die attischen Nachte des Aulus Gellius, übersetzt von Fritz Weiss, Leipzig 1875, Bd. I, S. 231 (Buch IV, Kap. 3 § 3).

      32

      Р. Dufour (Paul Lacroix), Histoire de la prostitution, Bruxelles 1861, Bd. III, S. 108.

      33

      M. Rdbutaux a. a. O. S. 120–121 (Glossa ad Can. 16. distinct. 34). Cp. также Benedicius Carpzov, Practicae novae imperialis Saxonicae rerum criminalium editio nona, Lipsiae 1695 Pars II quaest. 70 no. 2, p. 159. – S. Chr. Ursinus de quaestu meretricio, Halle 1737, S. 5.

      34

      Cp. напр. замечательные выводы у Jо. Henr. Berger, Electa Jurisprudentiae criminalis, Leipzig 1721, S. 419 (Observatio CLV): Ab uno tribus vicibus, quantumvis intercedente quaestu, stuprata pro meretrice habenda non est. – Ut meretrix dicatur, minime tres actus, uque dixerti ratione agentium, requiruntur, quanquam Glossa (numerum certum ponens pro incerto) earn demum meretricem vocat, quae 23.000 homines admisit. Ex quo consequitur, respiciendum esse non tam ad freguentiam actus, qxiam ad agentium plurdlitatem. lta ab uno stuprata trinis vicibus et amplius, etiam quaestu intercedente, pro meretrice haberi nequit, atque adeo nec stuprator liberatur a dotatione et alimentatione infant's, quamvis stupatra deinceps in matrimonio, cum alio inito,pepererit infan tern.

      35

      Scortatio corruptio est propru corporis, quae non adhibetur ad generationem filiorum, sed tota ad voluptatem spectat, quod est indicium incontinentiae non autem virtutis signuum. – Zitiert nach Dufour a. a. 0. Bd. III, S. 111.

      36

      «Meretrix est quae multorum libidini patet cujus publice venalis est turpitudo» (Corpus juris canonci ed. Lipsiensis secunda. ed. Aemilius Friedberg, Leipzig 1879, Pars prior col. 1130 (Decreti secunda pars causa XXXII Quaest IV. c 11); vgl. ferner Decretum Gratiani emendatum una cum glossis Gregroru XIII. Pont. Max. Jussu editum ed. ultima, Taurini 1620, col. 1618).

      37

      Quoad meretricium, istud fornicationis genus est concubitus cum prostituta, id est cum muliere omni viro occurrenti parata, publica et communiter venali. (Moechialogie par le Рёге Debreyne. 5me edition, Paris 1874, S. 92 bis. 93). Ebenso J. B. Bouvier, Dissertatio in sextum decalogi praeceptum Cap. II. § 3 (12. Aufl., Paris 1850);. Lupellus, Tractatus de castitate, Paris 1858, Bd. II, S. 27; D. Craisson, De rebus venereis ad usum confessariorum, Paris 1870, S. 23.

      38

      Так, в епитимиях проститутками неоднократно называются просто женщины, которые потеряли девственность при внебрачных половых сношениях. В Roenitentiale Hubertense (франкского монастыря, св. Губертуса в Арденнах), например, сказано: «Be meretricibus. Si quis fomicaverit сип his feminis,qui cum alus fornicaverunt et virginitatem amiserunt vel viduis, III annis poeniteat, monachus vero VII». (Цит. no F. W. 3. Wasserschleben. Die Bussordnungen der abendlandischen Kirche, Halle 1851, S. 379). – Cp., напротив, весьма обстоятельное определение в «Corrector» Burchard V. Worms'a, (у Wasserschleben'a а. а. О. стр. 663), который обозначает, как проституцию, «сводничество своим собственным или чужим телом, продажу своего собственного или чужого тела» многим любовникам (amatores).

      39

      См.