Гомер биштәре / Котомка жизни. Роберт Әхмәтҗанов

таллы инеш.

      Гомерем елгасының

      башы шуннан, имеш.

      Күгәрчен очып туймас көн

      Күгәрчен очып туймас көн,

      һич сулап туймас һава!

      Мәйданнар буйлап килә Көн, –

      беркем чик куймас аңа.

      Көн керә тыныч өйләргә,

      нурлары әле кыйгач.

      Көндәгечә, соңламыйча

      төшлеккә килә Кояш.

      Көн белә ич үз вакытын,

      өрсеннәр, янасыннар…

      Өрсеннәр дә бу кояшны

      сүндереп карасыннар!..

      Туктатсыннар йә Җир шарын, –

      ник гел алга бара ул?..

      Йолдыз яңгырлары аша

      үзенә юл яра ул!

      Мәйданнар буйлап килә Көн,

      максатын яхшы беләм:

      күгәрчен очып туймас көн

      расланды Кояш белән!

      Туган як моңнары

      Мәңгелек вакыт буйлата

      кайтам сиңа, балачак.

      Киләчәк еллар күгендә

      синең кояш яначак!

      Суы Тәпәнле Чишмәнең,

      Мирәтнең бормалары!..

      Кайларда аваз саласыз,

      Тәрбели торналары?!

      Чишмә буе талларының

      тирәндә тамырлары.

      Шыбырдап коя күңелгә

      таң алды яңгырлары!..

      «Идел-йортка килә яңгыр…»

      Идел-йортка килә яңгыр –

      тәрәзәгә шыбыр-шыбыр

      нидер сөйли…

      Тиздән, тиздән карлыгачлар килә диме,

      көймәләрне көйлә диме –

      пыялага шыбыр-шыбыр

      нидер көйли…

      Томанлы-яңгырлы киңлек!

      Сулар шавы, кырлар тавышы

      бу яңгырда.

      Куя кебек җил аралаш ишетелеп

      тургай тавышы, муллык тавышы

      язгы җырда,

      хәбәр килә уҗымнардан…

      Идел-йортта яңгыр тора!

      Җавап

      Сорый миннән һәрбер кулны кыскан:

      – Син кайда соң, туган, тормышта?..

      Акыллыга тиеш лаек җавап –

      сораулары тоела хак булып.

      – Күрәсезме, дуслар, кыр өстендә

      асылынып тора ак болыт? – дим, –

      ак болытның кыл бер уртасында

      минем йортым күренә ак булып, –

      тургай оя корган җирдә,

      сандугачлар торган җирдә,

      Идел-елга аккан җирдә,

      моңын ярга каккан җирдә, –

      минем оям!

      Шунда сыям…

      Кыскасы:

      әрем арасыннан киләме авазым,

      диңгез буеннанмы,

      кайгым муеннанмы, билдәнме,

      сөю ташкынында йөзәмме,

      нәфрәт дәрьяларын гизәмме… –

      илем юлы – минем юлым!

      Алтын кырлардамы авазым,

      ишетелә язданмы, көздәнме,

      сагыш күбәләкме, бәхетем түгәрәкме,

      җил каршымы, әллә юлдашмы –

      илем уе – минем уем!

      Илт Йөрәкне, Сөю, дау кырына,

      Җыр каршына илт син бу башны!

      Балачак кышы

      Кая ул күңелнең беренче карлары,

      тирәкләр шыгырдаган иртә?

      Кыш карларын или читән аша,

      киртәләргә куна көмеш көрпә.

      Уза күңел кышкы эңгер аша,

      таңгы баскычларда