Tarzan cəngəlliyə qayıdır 2. Эдгар Райс Берроуз

gün özünüzə daha iki qorxunc düşmən qazandınız. Şeytan onların yanında məsum körpədir.

      Kayutuna qayıdanda Tarzan qapının altında iki qatlanmış vərəq gördü. Kağızı qaldırıb açdı:

      “Siz bizə qarşı həqarət etdiniz və buna görə üzr istəməlisiniz. Söz verməlisiniz ki, bir də özünüzə aid olmayan işlərə qarışmayacaqsınız. Əks halda… Amma güman edirəm ki, ağlınızı başınıza yığacaq, düzgün yol seçəcəksiniz. Nikolas Rokoff”.

      Tarzan istehza ilə güldü və kağızı bürmələyib atdı.

      Həmin vaxt qonşu kayutlardan birində qraf de Kud arvadını sorğu-suala tutmuşdu:

      – Nikolay gəmidədir, Olqa, siz bunu bilirdiniz?

      – Nikolay? Ola bilməz! Axı o, Almaniyada həbsdədir…

      – Bu günədək mən də belə fikirləşirdim. Amma onu vicdansız dostu Paulviçlə salonda gördüm. Mən Nikolayın təqiblərindən bezmişəm. Əvvəl-axır onu polisə təhvil verəcəyəm. Fikirləşirəm, bəlkə, kapitana deyim, xaini elə indi tutub saxlasınlar? Gəmidə bu, çox asan olardı.

      – Ah, yox, Raul, – qrafinya ərinin qarşısında diz çökdü. – Yadınıza salın, mənə söz vermişdiniz ki, onu siz tutdurmayacaqsınız. Məni qorxutmayın.

      Qraf Olqanın zərif əllərindən tutub qaldırdı. Arvadının gözlərinin içinə baxdı.

      – Yaxşı, necə istəyirsiniz. Bununla belə, başa düşmürəm: axı o sizin məhəbbətinizə, sədaqətinizə, hörmətinizə haqqını çoxdan itirib. Özünüzü hədələyir, ərinizi təqib edir, sizsə… Təki axırda peşman olmayasınız.

      – Mən ona sizdən çox nifrət edirəm, Raul, amma… qanımız birdir, qan çəkir…

      – Onda qan deyilən şey yoxdur, bir az bundan əvvəl mənim şərəfimi ləkələmək istəyirdi.

      Qraf salonda baş vermiş əhvalatı arvadına danışdı.

      – Əgər bir nəfər orada olmasaydı, istəklərinə çatmışdılar. Kartlar cibimdən çıxandan sonra kim mənə inanardı? Yaxşı ki, Tarzan adlı bu cənab sizin Nikolayı tutub darta-darta yanımıza gətirdi, hiyləsinin üstünü açdı.

      – Tarzan? – qrafinya təəccübləndi.

      – Hə. Nədir ki? Siz onu tanıyırsınız?

      – Göstəriblər.

      – Yəni bu müsyö belə məşhurdur ki, onu başqalarına da göstərirlər?

      Qrafinya söhbətin mövzusunu dəyişdi.

      II fəsil

      Nifrət bağları düyünlənir və …

      Növbəti günün axşamı Tarzan Rokoffla Paulviçi gəminin göyərtəsində gördü. Onlar bir qadını küncə qısıb arxaları Tarzana tərəf nə barədə isə danışırdılar. Qadının geyimindən çox varlı olduğu görünürdü. Yaraşıqlı bədən quruluşu var idi, amma şlyapasının duvağı sifətini gizlədirdi.

      Tarzan ehmalca onlara yaxınlaşdı. Dillərini başa düşmədi, buna baxmayaraq açıq-aşkar hiss olunurdu ki, bu iki adam qadını hədələyir, onu nəyəsə təhrik etmək istəyirlər, qadın isə gah susur, gah kişilərə yalvarırdı.

      Nəhayət, qadını yola gətirə bilməyən Rokoff onun qolunu burub qanırdı. Həmin an çiynində ağır bir əl hiss etdi. Rokoff cəld geri döndü və dünənki cüssəli gəncin soyuq baxışları ilə qarşılaşdı.

      – Ağlınızı itirmisiniz, nədir? Siz yenə mənim işimə qarışırsınız?

      – Məktubunuzu aldım, müsyö, cavabını gətirmişəm, – deyə Tarzan zərblə rəqibini itələyib gəminin məhəccərinə çırpdı.

      Rokoff revolverinə əl atdı:

      – Buna görə mənə həyatınızla cavab verməli olacaqsınız!

      Qadın qışqırdı:

      – Lazım deyil, Nikolay! Lazım deyil! Sizsə, müsyö, hələ ki sağsınız, qaçın.

      Tarzan onun sözlərinə əhəmiyyət vermədən Rokoffun üstünə yeridi. Rokoff revolverini qaldırıb çaxmağı çəkdi, amma tətiyi basmağa imkan tapmadı. Tarzan bir sıçrayışla silahı vurub onun əlindən suya saldı.

      İki düşmən üz-üzə dayandı. Rokoff özünü ələ aldı:

      – Artıq ikinci dəfədir ki, sizə aid olmayan işlərə qarışırsınız, müsyö, Rokoffun yolunu kəsirsiniz. Birinci dəfə üstündən keçdim, dedim, ağıllanarsınız. Amma daha bağışlamayacağam. Cəzasını çəkməli olacaqsınız! Rokoffun kim olduğunu mən sizə göstərərəm!

      – Kim olduğunuzu bilirəm, müsyö, siz qorxaq və alçaqsınız.

      Bunu deyib Tarzan özünü təqdim etmək üçün qadına sarı döndü. Amma onu görmədi və yoluna davam etdi.

      “Bu adamlar nə istəyirlər? Görəsən, nə hiylə qurublar?”

      Duvaqlı qadının üzünü görə bilmədiyi üçün Tarzan onu tanımadı, amma Rokoffun qanırdığı əlinin barmağındakı yekə üzüyün orijinal forması yadında qaldı. O, qarşısına çıxan bütün qadınların əllərinə baxmağı və həmin üzüklə Rokoffun təqib etdiyi adamı müəyyənləşdirməyi, ehtiyac olarsa, ona yardım göstərməyi qərara aldı.

      Tarzan göyərtədəki boş kreslolardan birində oturub fikrə getdi.

      Meymun-adam həyatında ilk insanı – anası Kalanı öldürmüş Kulonqanı gördüyü gündən dörd il keçirdi. Bu dörd ildə o, insan qəddarlığının, hikkəsinin, yalanının dəfələrlə şahidi olmuşdu! Dəniz quldurlarının başçıları Kinqi öldürməyi, sonra professor Porterin dəstəsini cəngəllikdə atıb getmələri, zəncilərin öz əsirlərinin başlarına açdıqları oyunlar, Qərbi Afrika müstəmləkələrində hərbçilərin və məmurların törətdikləri naqisliklər yadına düşdü.

      “İlahi, insanlar necə də bir-birinə oxşayırlar, – deyə düşündü. – Tələ qururlar, öldürürlər, aldadırlar… Sonradan əyləncələrinə sərf edəcəkləri pula görə ən çirkin oyunlardan çıxırlar. Bu cılız adətlər, istəklər onları öz ehtiraslarının qullarına çevirir. Hələ bir inanırlar da ki, onlar – təbiətin şahıdırlar. Ağılsız, sərsəm dünya! Cəngəllikdəki azadlığımdan əl çəkib insanların şərtiliklərlə dolu bu dünyasına baş vurmaqda, bəlkə, mən də səhv etmişəm…”

      Tarzana elə gəldi ki, kimsə onu izləyir. Sürətlə geri döndü. Arxadakı kreslolardan birində əyləşmiş gözəl, gənc qadın nəzərlərini qaçıra bilmədi, onların baxışları qarşılaşdı. Qadın qızarıb ayağa qalxdı və tələsik uzaqlaşdı, əlini küləyin dağıtdığı saçlarına çəkəndə Tarzan onun barmağındakı yekə, orijinal formalı üzüyü gördü.

      Axşam yeməyindən sonra Tarzan yenə göyərtəyə çıxıb okeana baxırdı. Ayın işığı sularda zolaq salmışdı. Rokoffla Paulviç xısınlaşa-xısınlaşa yaxınlıqdan keçdilər, amma arada pilləkən olduğu üçün onu görmədilər. Tarzanın qulağına Rokoffun sözləri dəydi: “…qışqırsa, boğarsan, o vaxta qədər ki…” O bu iki fırıldaqçının növbəti hiylə hazırladıqlarını başa düşdü və