Ушбу монографияда буюк шоир, давлат ва жамоат арбоби Алишер Навоий «Хамса»си ва «Лисон ут-тайр» достонларининг насрий баёнлари ва талқинлари хусусида фикр юритилган. Алишер Навоийнинг «Лисон ут-тайр» достони жаҳон бадиий тафаккури намуналаридан бири бўлмиш Фаридиддин Атторнинг «Мантиқ ут-тайр» достони билан қиёслаб ўрганилиб, асарларнинг ўзаро уйғун ва фарқли жиҳатлари хусусида фикр юритилган. Китоб филолог мутахассислар ва кенг китобхонлар оммасига мўлжалланган.