George Orwell’in mizahi bir dille kaleme aldığı «Boğulmamak İçin»de, modern zamanlara karşı koymaya çalışan başkahraman George Bowling’in hayata dair tespitleri nükteli bir üslupla işlenmektedir. Gitgide yaşlanan ve göbeklenen George Bowling, sanayi toplumunun keşmekeşinden sıkılıp doğup büyüdüğü köyüne döner. Fakat yıllar önce terk ettiği köyünü de insanlarını da eskisi gibi bulamaz. Üstelik yakasına yapışan sorumluluklarından da kurtulamaz. Tüm bu ikilemlerin arasında, eskiye özlem duyan ama zamana da karşı koyamayan George Bowling’i zorlu bir hayat sınavı beklemektedir. "Tuhaf bir düşünce dikkatimi çekti. BU ADAM ÖLÜ. O bir hayalet. Bu şekilde yaşayan tüm insanlar ölü. Etrafta yürürken gördüğünüz insanların çoğunun ölü olması beni şaşırttı. Biz genelde bir adamın kalbi durana kadar yaşadığını varsayarız. Bu biraz rastgele bir şey bence. Sonuçta, vücudunuzun bazı kısımları çalışmaya devam eder, örneğin saçlar yıllarca uzar. Belki bir adam beyni, yeni bir fikir edinme gücünü kaybedince gerçekten ölmüş olur. Yaşlı Porteous böyle. Harika bir şekilde bilgili, harika bir şekilde zevkli ama değişme kabiliyeti yok. Aynı şeyleri söyleyip aynı şeyleri tekrar tekrar düşünüyor. Bir sürü insan böyle. Ölü beyinler, kafaları durmuş. Aynı küçük çizgide bir ileri bir geri gidip geliyorlar ve her seferinde hayaletler gibi daha da soluklaşıyorlar. "
İngiliz edebiyatının ünlü ve başarılı yazarlarından biri olan George Orwell’in kaleme aldığı 1984, şüphesiz distopya eserlerinin en ünlüsü, geleceğe dair kâbus senaryolarının en başarılısıdır. Orwell’in Hayvan Çiftliği ve 1984 isimli eserlerinin başarısına kanıt olarak dönemin Sovyetler Birliği tarafından ve günümüzün Çin hükûmeti tarafından yasaklanmış olması gösterilebilir. Çünkü Orwell’in 1984’ünde, ciddi bir sistem eleştirisinin yanı sıra, okuyucuyu her daim sorgulamaya ve ısrarla düşünmeye sevk eden bir tarafı vardır. Elbette bu eserde sadece geçmiş sistemlerin işleyişini okumayacak, günümüzün sistemlerinden de pek çok benzerlik bulacaksınız. Modern dünya alışkanlıklarının ve koşulsuz biat etmenin en gerçekçi, en ikna edici yönüyle protesto edildiği 1984, başkahraman Winston’ın aydınlanması ve Parti tarafından sapkın düşünceler olarak adlandırılan fikirlere sahip olmasıyla gelişen olayları hikâye edinir. Geçmişi ve tarihi kendi istediği şekilde değiştirerek, yeri geldiğinde hiç yaşanmamış gibi varsayarak kontrol altına alan, bu şekilde geleceğe de istediği gibi yön veren Parti’nin baskısını, bireyselliğin yok edilişini ve devlet hegemonyasını şiddetle kendi üzerinizde de hissedecek, âdeta Büyük Birader sizi de izliyormuş hissine kapılacaksınız. Parti’nin iki amacı, tüm dünyayı fethetmek ve bağımsız düşünmeyi tamamen imkânsız kılmaktır. «Bu yüzden Parti’nin çözmek istediği iki büyük problem vardır. Bunlardan biri, insanların ne düşündüğünü rıza aramaksızın öğrenmenin yolunu bulmak, diğeri ise birkaç yüz milyon insanı önceden haber vermeden birkaç saniye içinde öldürmeyi başarmaktır.»
«Когда я сажусь писать книгу, – признавался Оруэлл, – я не говорю себе: “Хочу создать произведение искусства”. Я пишу ее – потому, что есть какая-то ложь, которую я должен разоблачить, какой-то факт, к которому надо привлечь внимание…» Именно так были написаны четыре автобиографические повести Оруэлла, составившие эту книгу. «Славно, славно мы резвились» – о детстве и учебе в школе Св. Киприана; Оруэлл говорил, что он «перенес в фантастический “Лондон 1984” звуки, запахи и цвета своего школьного детства», а «страдания учеников в английских школах – аналогия беспомощности человека перед тоталитарной властью». «Фунты лиха в Париже и Лондоне» – об изнанке жизни на задворках блистательного Парижа, где он работал посудомоем в отеле, и о мире лондонских бродяг и нищих, среди которых Оруэлл прожил три года, ночуя под мостами и в ночлежках для бездомных… «Дорога на Уиган-Пирс» – о севере Англии, одновременно поэтичном и индустриальном крае, и о тяготах жизни шахтеров, рабочего класса, «униженных и оскорбленных», – к чьим страданиям писатель-социалист не мог остаться равнодушен. Наконец, «Памяти Каталонии» – пожалуй, один из самых обжигающих и честных его текстов, – о гражданской войне в Испании, куда Оруэлл уехал воевать ополченцем.
Культовый роман-антиутопия Джорджа Оруэлла, стоящий в одном ряду с такими шедеврами мировой литературы, как «Мы», «О дивный новый мир» и «451° по Фаренгейту». Книга-пророчество, книга-предупреждение, которая никогда не утратит своей актуальности. Многое из того, о чем писал Оруэлл в середине ХХ века, покажется знакомым и в наши дни. Роман предлагается вниманию читателей в новом переводе.
Yazıçının “Keşiş qızı” romanı onun ədəbi aləmdəki mövqelərini daha da möhkəmləndirib. Bu əsərdə yazıçı insan inamının iflasını əks etdirməyə çalışıb. Roman bizi psixoloji realizmin əsl bilicisi olan tamamilə başqa bir Corc Oruellə tanış edir. Müəyyən şəraitdə Allaha etiqadın itməsi əsərin baş qəhrəmanı olan keşiş qızı Doroti Heyrin düşüncələrində bəzi ciddi təbəddülatlar yaratsa da, son nəticədə o, əqidəsinə biryolluq xəyanət eləmir və itmiş yaddaşı bərpa olunandan sonra özünün əvvəlki puritan həyat tərzinə qayıdır. Həyat Dorotini çətin sınaqlara çəkir. Evi, kilsəni tərk etməli olan inanclı qız avaralar dəstəsinə qoşulur, dilənçilik və hətta xırda oğurluq edir. Özünün keçmiş həyatını və inamını, bütün xristian ideallarını tamamilə unudan qızı həmin vaxt yalnız sırf həyat uğrunda mübarizə məşğul edir. Nəhayət, qohumu tərəfindən tapılan Dorotinin yaddaşı tədricən özünə qayıdır. Lakin indi onunçün dindar həyatı yalnız vərdiş kimi davam edir. Çünki qayıdış bir növ olsa-olsa aldadıcı mahiyyət daşıyır, balaca şəhərcikdə camaatdan pis mənada seçilməmək naminə gerçəkləşir.
Büyük Lider’in öğretilerini fikre dönüştürerek zulme ve baskıya boyun eğmeyen hayvanlar esas düşmanları “İnsan”a başkaldırarak çiftliği ele geçirir ve tüm hayvanların eşitliğini savunan Animalizm fikri doğrultusunda ilkeleri olan “Yedi Emir” ile kendilerine bir düzen kurarlar. Başta Napolyon olmak üzere başkaca domuzlar bir süre sonra yönetimde söz sahibi olmaya başlar ve “Yedi Emir” yavaş yavaş türlü kurnazlıklarla diğer hayvanların zihinlerinde oyunlar oynanarak değiştirilir; yönetim artık totaliter bir rejime dönüşmektedir… Domuzlardan mı yoksa insanlardan mı korkulacağı kestirilememektedir… George Orwell, 1945 yılında kaleme aldığı “Hayvan Çiftliği” eserini fabl tarzında yazmıştır. Bir sistem eleştirisi ve dünyaca ünlü klasikler arasında ses getiren önemli bir romandır. “Benjamin, bir an için dahi olsa kuralını bozdu ve duvarda yazılanları okudu. Tek bir emir dışında hiçbir şey yazmıyordu: TÜM HAYVANLAR EŞİTTİR AMA BAZI HAYVANLAR DİĞERLERİNDEN DAHA EŞİTTİR.”
Жорж Оруэлл (ингл. George Orwell, ҳақиқий исми-шарифи Эрик Артур Блэр) – инглиз ёзувчиси бўлиб, ғайрихаёлий «1984» романи ва «Молхона» ривоят-қиссасининг муаллифидир. Жорж Оруэлл «Молхона» асарини 1943 йил ноябридан то 1944 йил февралигача ёзган ва 1945 йил августида эълон қилган. Китобни ҳар бир инсон ўқиши ва мулоҳаза қилиши лозим: нега бу дунёмиз шундай, у аслида қандай бўлиши керак… "Молхона“ жаҳон адабиёти тарихидаги энг муваффақиятли ва баҳсли асарлардан бири ҳисобланади. Асар ғоясидан келиб чиқиб асосий намуна сифатида СССР олинганлигини фараз қилиш мумкин.
Партия всегда говорит правду. Невозможно видеть действительность иначе, как глядя на нее глазами партии. Сомнение в непогрешимости партии – преступление, безумие, болезнь. Уинстон Смит не просто сомневается. Уинстон Смит знает, что партия врет. «Тысяча девятьсот восемьдесят четвертый» – культовая антиутопия английского писателя Джорджа Оруэлла, его последний законченный роман, который и по сей день волнует умы читателей по всему миру. В настоящем издании оригинальный текст романа приводится с параллельным переводом В. П. Голышева и иллюстрирован произведениями художников-экспрессионистов первой половины двадцатого века.