Одно из величайших произведений о любви – обретенной и потерянной, о семье – несчастной и счастливой, и о страсти – равно ослепляющей и разрушающей. Все это – роман Льва Николаевича Толстого «Анна Каренина», актуальный в день первого издания и обретающий новые смыслы сейчас. По мнению Федора Михайловича Достоевского, «Анна Каренина» «есть совершенство как художественное произведение… с которым ничто подобного из европейских литератур в настоящую эпоху не может сравниться». «Уважение выдумали для того, чтобы скрывать пустое место, где должна быть любовь». Для кого эта книга Для широкого круга читателей. Для тех, кто хочет иметь на книжной полке великое произведение Л.Н. Толстого в красивом и качественном оформлении. Для поклонников классической литературы.
Savaş ve Barış; kaleme alındığı çağın, coğrafyanın sınırlarını aşan ve neredeyse tüm dünya dillerine çevrilen, evrensel niteliğe sahip bir başyapıttır. Eser; yaşamın anlamını arayan, manevi sırra erişmek isteyen her insanın mutlaka okuması gereken klasikler arasındadır. 1805-1812 yılları arasında Rus halkı, birtakım savaşlara dâhil olmaktadır. Fiziki savaş cephede sürdürülürken asıl ve belki de daha zorlayıcı olan savaş, bizzat insanların içinde verilmektedir. Bir tarafta işgal altında olan vatanı savunmaya çalışan ordu, diğer tarafta ise lüks yaşamlarından taviz vermeyen sosyete toplumu bulunmaktadır. Aslında silahlar, asıl olarak insan ile insani değerler arasında çekilmektedir. Dolayısıyla bu savaşın kazananı da kaybedeni de yine kişinin kendisi olacaktır. Savaş ve Barış; okurunu tarih sahnesinin detaylarına tanık ederken perde arkasını da göstererek gerçek bir “savaş”ın ve daima bulunması ümit edilen “barış” arayışının içerisine çekecektir. Bu arayışın yolu ise mutlaka iyilik ve sonsuz sevginin keşfinden geçecektir. “Aşk, ölümü engelliyor. Aşk, hayattır. Hayattan anladığım her şeyi, sevdiğim için anlıyorum ancak. Her şey, sevdiğim için vardır. Her şey yalnızca aşkla birbirine bağlanır. Aşk, Tanrı’dır. Ölmek; benim için, aşkın bir parçası için evrensel kaynağa dönmektir.”
Tolstoy'un eşsiz eserleri arasında yer alan «İnsan Neyle Yaşar?» manevi bir vasiyet niteliği taşımaktadır. İnsanın içinde ne olduğu, insana neyin verilmediği, insanın neyle yaşadığı sorularına cevaplar arayan herkesi Tolstoy, sevgi ve umutla güçlü bir şekilde cevaplayacak… «İnsanlar, kendileri için kaygı çekmekle yaşadıklarını sansalar da onların aslında sadece sevgiyle yaşayabildiklerini anladım.» Kitapta yer alan diğer hikâyeler: İlyas Çilekler Kıvılcımı Söndürmezsen Ateşi Zapt Edemezsin Üç Ölüm
Savaş ve Barış; kaleme alındığı çağın, coğrafyanın sınırlarını aşan ve neredeyse tüm dünya dillerine çevrilen, evrensel niteliğe sahip bir başyapıttır. Eser; yaşamın anlamını arayan, manevi sırra erişmek isteyen her insanın mutlaka okuması gereken klasikler arasındadır. 1805-1812 yılları arasında Rus halkı, birtakım savaşlara dâhil olmaktadır. Fiziki savaş cephede sürdürülürken asıl ve belki de daha zorlayıcı olan savaş, bizzat insanların içinde verilmektedir. Bir tarafta işgal altında olan vatanı savunmaya çalışan ordu, diğer tarafta ise lüks yaşamlarından taviz vermeyen sosyete toplumu bulunmaktadır. Aslında silahlar, asıl olarak insan ile insani değerler arasında çekilmektedir. Dolayısıyla bu savaşın kazananı da kaybedeni de yine kişinin kendisi olacaktır. Savaş ve Barış; okurunu tarih sahnesinin detaylarına tanık ederken perde arkasını da göstererek gerçek bir “savaş”ın ve daima bulunması ümit edilen “barış” arayışının içerisine çekecektir. Bu arayışın yolu ise mutlaka iyilik ve sonsuz sevginin keşfinden geçecektir. “Aşk, ölümü engelliyor. Aşk, hayattır. Hayattan anladığım her şeyi, sevdiğim için anlıyorum ancak. Her şey, sevdiğim için vardır. Her şey yalnızca aşkla birbirine bağlanır. Aşk, Tanrı’dır. Ölmek; benim için, aşkın bir parçası için evrensel kaynağa dönmektir.”
«Война и мир» – роман-эпопея великого русского писателя Льва Николаевича Толстого, одно из высших достижений его художественного гения. Создавался в период с 1863 по 1869 годы и потребовал от писателя громадных усилий. В 1869 году в черновиках «Эпилога» Толстой вспоминал то «мучительное и радостное упорство и волнение», с какими работал на протяжении семи лет. Это были годы «непрестанного», – по его же словам, – и исключительного труда при наилучших условиях жизни». Главная тема – историческая судьба русского народа в Отечественной войне 1812 года. В романе выведено более 550 персонажей, как вымышленных, так и исторических. Лучших своих героев Л.Н. Толстой изображает во всей их душевной сложности, в непрерывных поисках истины, в стремлении к самосовершенствованию. Важнейшее значение в романе имеют философские взгляды писателя. Публицистические главы предваряют и объясняют художественное описание событий. Главная мысль романа, по словам самого Толстого, – «мысль народная». Народ, в понимании Толстого – главная движущая сила истории, носитель лучших человеческих качеств. Главные герои проходят путь к народу (Пьер на Бородинском поле; «наш барин» – называли Безухова солдаты). Идеал Толстого воплощён в образе Платона Каратаева. Идеал женский – в образе Наташи Ростовой. Кутузов и Наполеон – нравственные полюсы романа: «Нет величия там, где нет простоты, добра и правды». «Что нужно для счастья? Тихая семейная жизнь… с возможностью делать добро людям» – писал Л.Н. Толстой. Роман «Война и мир» имел огромный успех не только в России, но и по всему миру – переведен на 40 языков. Был самым издаваемым произведением художественной литературы в СССР. Роман входит во всевозможные списки лучших книг всех времен. Послужил литературной основой к многочисленным киноэкранизациям, театральным постановкам, а также созданию оперы С.Прокофьева.
«Мужик (пашет, глядит вверх). Вот и полдни, пора отпрягать. Но, вылезь! Заморилась, сердечная. Вот завернусь оттуда, последнюю борозду проеду, да и обедать. Спасибо, догадался, с собою краюшку хлеба взял. Домой не поеду. Закушу у колодца, вздремну, а буланка травки покушает. Да с богом опять за работу. Рано отпашусь, бог даст…»
Lev Tolstoyun “Sergi ata” povesti ikiləşmiş insan şəxsiyyəti, öz həyatını yaşamayan insanın faciəsi haqqında olan bir əsərdir. Əsərin qəhrəmanı Kasatski əxlaqına və davranışına görə onu əhatə edən cəmiyyətdə, insanlar arasında nümunəvi adam sayılırdı. Kasatskinin məqsədi hamıdan tərif eşitmək, özünün yaxşı, əxlaqlı, fərqli olduğunu hamıya sübut etməkdi. Bu mənada Korotkova (Meri), Kasatskinin şöhrətpərəstliyinin cəzası idi. Kasatski bu cəzadan sonra da ayılmır, Sergi ata olmaq, paklanmaq yolunda “irəliləyir”. Əslində, Kasatskidə ad dəyişməsindən başqa heç nə baş vermir. Kasatski daxilən olduğu kimi qalır, zahirən isə Sergi ataya çevrilir. Sonda isə həqiqəti dərk edir.
Князь Сергей Касатский, блестящий гвардейский офицер и баловень судьбы, за месяц до свадьбы с красавицей фрейлиной, внезапно исчезает. Через много лет светское общество достигает слух о святом отшельнике отце Сергии, живущем в пещере и обладающем даром исцеления. Выясняется,что затворник и есть Сергей Дмитриевич Касатский, из-за несчастной любви удалившийся от людей, и принявший монашеский обет. Но судьба, в лице молодой, развратной красавицы, готовит святому старцу новое искушение.
For some weeks Father Sergius had been living with one persistent thought: whether he was right in accepting the position in which he had not so much placed himself as been placed by the Archimandrite and the Abbot. That position had begun after the recovery of the fourteen-year-old boy. From that time, with each month, week, and day that passed, Sergius felt his own inner life wasting away and being replaced by external life.