AN DER DAG. Humoristesch Wourecht. СтаВл Зосимов Премудрословски

sinn duerch d’Trape vun der Kellerporch, vu lénks gesi mer e Bam an en Drëttel vun der Dier hänkt drop, anscheinend, d’Entrée an de Keller.

      – Huelt et lass!! Ech hunn zu enger Zigeiner geruff. Hien huet hatt berühmt ewechgehäit, d’Dier ass mat engem Brëllen gefall. Den Zigeuner ass bannent der Dier eragaang.

      – Oh-Jong, mee Schäiss schwëmmt hei?! – d’Zigeuner goufen Angscht gemaach a sprutzen op d’Waasser bei eis zréck.

      – Wat ass et, soaring? – huet den Dan gefrot.

      – Kommt hei an op der Insel mir drénken. Liicht fällt vun der Ouverture an et gëtt keen. (Dat heescht Polstersëtz). – Ech hunn decidéiert an eng Fläsch Port ofgeholl. Öffnen se an engem Krees mat mengen Zänn, hunn ech en un e Frënd iwwerreecht. Ech wëll bemierken datt nëmmen Kommunisten, Polizisten, Militär an Heemlos Leit d’Recht hunn, géigesäiteg «Kamerad ze nennen», Dofir sinn déi éischt dräi ewechzegeheien, déi Homeless sinn déi eenzeg sozial Schichten vun der Bevëlkerung déi de Kommunismus erreecht hunn. A wat: Saachen si gratis; Iessen an Dreckskëschten oder Ernierung, och gratis; wunnengen a Keller an Attika, erëm fräi. Wat ass net Kommunismus?! Kuerz gesot, mäi Frënd huet d’Offer vu mir mat Freed akzeptéiert. Ech hunn eng aner Flasche vu Port opgemaach an den Dan ugebueden an déi drëtt, oppen, hunn ech de Zigeiner iwwerginn. Si sinn an Duercherneen gefall, an ech hunn en entsuergt Glas erausgeholl an et am Zentrum vum Vollek agefouert.

      – Che, hatched? Pour?! – Ech hu gefillt. Déi dräi vun hinnen hunn mech gläichzäiteg zougeholl an sinn erëm an Duercherneen gefall, an hunn mech intensiv gekuckt.

      – A wat kuckt Dir un? Gitt e Patt! Ech hu virgeschloen an e Glas gedronk. D’Stille gouf vum onverständleche Kamerad gebrach.

      – An dat ass net emol eng Insel, mee dësen Wh-How-et?

      – Ass. – Zigeiner bestätegt.

      – Jo… nee, gutt-gutt-gutt-Mëttes-gutt-Mëttes,..

      – Majo, gutt?

      – P-Hallefinsel, Moron. – mat engem Spott vum Dan korrigéiert.

      – Jo. Zigeuner Gypsy, wat maacht Dir? – Kamerad huet seng Opmierksamkeet ofgeleent.

      – Kuz Jabere, Vishma.

      – An op Russesch? Ech hu gefrot.

      – Op Russesch iwwersetze net.

      – Kuckt, huet d’Minute Stille verstreet an huet de Fanger vun der enger Hand verlängert, de Kamerad, an déi aner hält, huet eng Faust mat Kleeder zougemaach, de Zigeiner huet zu där Zäit eng Welle fir sech selwer geréckelt, wat alles schwëmmt fir sech ze beweegen. Kreeser erschénge sech op d’Waasser aus der Kolonn op der Ledge vum Kellerraum, a komplett Dämmerung beliicht, duerno e schaarf bale Kapp an e geschwollenen Ausschnouer vun enger Fra. An all dat ass net sou séier.

      – Oh gutt, an der Hell?! – Iwwerrascht ouni stammt Kamerad.

      – Géi ewech!! – huet den Dan opgestan mat enger Blase vu Wäin.

      – Oh-Äddi, eng Läich!! – De Zigeuner spréngt eraus a fällt seng Fläsch, dee fir den Ulka, spillt aus. – Oh-Kampf, Mumbler!! – hien war nach méi erschreckt an huet eng Bubble opgehuewen.

      – Jo, eng Läich. – Ech hu roueg ënnerstëtzt.

      Mir hunn de Sprit op enger anerer Plaz weidergefouert.

      Eng Woch ass vergaang. Op engem Néckel no bei der Alexander Nevsky Lavra Metrostatioun ass de Cop bubo gefuer, ass wäit vun eis gestoppt an zwee Wärter sinn derbäi komm an hu sech bei eis beweegt, gutt, ganz lues. Mir drénken an der Kolonn vum Moskau Hotel. Mir haten e Choix: entweder Alkohol drénken, dat mat hellegt Waasser aus der Lavra verdënntem war, awer an d’Hänn vun der Gerechtegkeet ze falen; oder briechen a verschidde Richtungen, awer plump net a bréngen hir Konditioun net normal. Ech an e puer Kameraden sinn e bësse méi wäit op Géigendeel Säiten geplënnert, an hunn d’Vue vun der Masse verdeelt a verstreet.

      Si hunn de Big Seryoga mat engem schwaarzen Auge geholl, deem seng ënnescht Eyelids ausgesi wéi eng Labia. A seng drénken Begleeder. De Grond war wéi et méi spéit eraus koum: d’Entfernung vum Läich aus dem Keller, wou mir virdru geplot haten ze plompelen. D’Läich, et stellt sech no eisem Depart zréck, andeems hien eng wëchentlech Hallefkrees gemaach huet, un d’Aarbecht vun der Heizungsmaach mat engem Duerchmiesser vun zweehonnerte Millimeter jidderengem gesteiert, e steife Paart Bänn an an Burlap gewéckelt, a Fiberglas…

      E jonke net-lokale Student, deen um Virowend vun engem Séissel vun engem Studenteschlofkummer gerannt ass, klëmmt an d’Tiefen vum Keller op enger Tafel déi vun engem geworf gouf a seng Féiss naass gemaach huet an e Päif sprang, an d’Welle agitéiert. De Typ, net gewinnt um Buedem mat däischterem Liicht, huet hie gedronk Säitewand op der Heizungsanlag a geschnuercht. Niewebäi e schwiewend Läich, geroden a schwammen an d’Dicht. Touch vum Kand säi Schwanz, Nues. D’Läich gefruer. Moies huet en décke Liichtstrahl net verhënnert datt den Typ géif raschten. Hie war mat verluerene Deeg vun der Insomnia opgefaang.