Закопува Забна жаба. Фантазија комедија. СтаВл Зосимов Премудрословски

добро, во пекол со нив. Нивните проблеми се нивни проблеми, а моите се мои. Секоја колиба има свои гатања. Па, летај!!!

      И мувите се на humираа во дует, така што песната испадна: «И тој рече дека летаа, и тој го плесна крилото. И како покрај степата на Чернобил, се крена над земјата».

      – - «Земја», идиоти! – Плачот го исправи Стасијан.

      И врапчето скокна, ројот се собра, и тие се залетаа над Голупи. И наскоро тие се сетиле, т.е. до човечката временска брзина. И веднаш паника:

      – - Ај еј! тие викаа по оној што го даде леталото. «Чекај, вети, паскудин».

      – - youе те убијам, син на куче и чакал. – викна Черевич.

      – - Тоа беше вие што го исплашивте, а тој фрли!! – череп експлодираше на Черевич.

      – - Не е моја вина!! Свештеникот викаше и крцкаше, кукавички испреплетено.

      – - Ај, ах, ах боли!!! – беше тргнат од високиот Стасијан до височините. Тој виде како се оддалечува колективот на врвовите, каде никој не застана за Кмор Ико, затоа што сè се случуваше пред очите на сите и сите знаеја дека ова е крај. Гладниот крај…

      Најпрво ќе умре Казулија Зека, а потоа и сите други. И Големата Галупија ќе исчезне од лицето на земјата. И сите мислеа дека заради гнасниот јазик на акните на кабинетот «ОВ». Но, всушност ова е случај на г-дин. И се поставува прашањето: зошто владетелите секаде – бирократи кои спречуваат напредок, но дали цивилизацијата живее и напредува? Можеби треба да биде така? Можеби така. Но, ние се размножуваме и се бориме за нашите животи, и тоа е добро. Само што сега има се повеќе простор и храна со секоја декада, а нашата бирократија прераснува во корупција и уште повеќе го спречува напредокот. Напредок во истражување на вселената и занимањето. Ние ќе бидеме осудени на осуда само ако оружјето е повторно поважно од животот. И само преку жртвите сфаќаме дека не живееме правилно. И она што членовите на Ботва мислеа пред смртта не можеше да се случи. Затоа, колонијата умре, но не баш. На крајот на краиштата, Надежда беше последната што умре, и таа сè уште беше таму, иако без успех…

      ВТОР РАБУКА

      аплаза прво

      Сјај (Блаки)

      Одлична земја на Русија!!! Масите народи и раси го најдоа своето засолниште и живот во него. И секој има доволно простор. Огромните пространства на руската земја едноставно привлекуваат странци. И ние сме среќни со нив, но ние ги прогонуваме нашите и сакаме да ги сметаме за странци. Како што велат: нечиј – лук со кромид, а друг – леб и сол. И кога нашите луѓе стануваат странци, веднаш се сеќаваме дека тие се наши и се горди на своите достигнувања. Но, ова е апсурдно. Бидејќи ова се веќе достигнувања на странци. Вие ги продадовте семето и мислите дека плодовите ви припаѓаат?! Не Ја промашив групата – но фали за срања. И Мајка Русија чека на просечноста – професорите и службениците ќе исчезнат и мислат дека Русите ќе го заземат своето место, не со хартија, туку со крв и дух, и овој пат доаѓа. И тие патриоти во егзил чекаат извици со чанти да го изнервираат народот и… Тие ќе го поддржат. А, Претседателите