Οθέλλος. Уильям Шекспир

με φωναίς τρομάρας,

           καθώς οπόταν έξαφνα εις της νυκτός τα βάθη

           φανή φωτιά εις γειτονιαίς πυκνοκατοικημέναις.

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Αι, κυρ Βραβάντιε, αι! αι! Βραβάντιε! Αυθέντα!

ΙΑΓΟΣ

           Αι, ξύπνα, κυρ Βραβάντιε! Έχε καλά τον νουν σου

           'ς το σπίτι, 'ς ταις σακκούλαις σου, 'ς την κόρην σου. Σε

                                                           [κλέπτουν!

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ (ανοίγων το παράθυρον)

           Τι είν' αυτός ο τρομερός ο θόρυβος; τι τρέχει;

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Κανένας δεν σου έλειψε;

ΙΑΓΟΣ

           Είναι κλεισταίς αι θύραις;

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Τι μ' ερωτάτε; διατί;

ΙΑΓΟΣ

           Σε έκλεψαν, αυθέντα! 'πάγει η καρδιά σου!

           Την 'μισήν ψυχήν σου σού την 'πήραν,

           και τώρα, τώρα που λαλώ, ο μαύρος γερο-τράγος

           την άσπρην προβατίναν σου την χαίρεται! Ενδύσου,

           με σήμαντρα την γειτονιάν που ρουχαλίζει 'ξύπνα!

           Κινήσου, 'ξύπνα, πριν παππούν ο διάβολος σε κάμη!

           Κινήσου, λέγω.

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Άνθρωπε, πού έχεις τα μυαλά σου;

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Ω άρχον ευγενέστατε, γνωρίζεις την φωνήν μου;

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Όχι· ποιος είσαι;

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Είμ' εγώ, ο Ροδερίκος είμαι,

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Και τι ζητείς; 'ς την θύραν μου, μη τριγυρνάς σου είπα!

           Σου είπα πως η κόρη μου δεν είναι δι' εσένα·

           και σου το είπα παστρικά! Δαιμονισμένος είσαι,

           κι' από το φαγοπότι σου καπνούς γεμάτος ήλθες

           με την αναισχυντίαν σου να με ανησυχήσης;

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Αυθέντα μου, αυθέντα μου!

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Αλλ' όμως βεβαιώσου

           πως τόσος είναι ο θυμός κ' η δύναμίς μου τόση,

           που θα πληρώσης ακριβά αυτό σου…

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Άκουσέ με.

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Τι κράζεις ότι μ' έκλεψαν; αυτ' είν' η Βενετία,

           δεν είν' αχούρι έρημον το σπίτι μου…

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Αυθέντα,

           ήλθα εδώ με καθαράν καρδιάν, διά καλόν σου.

ΙΑΓΟΣ

           Είσαι και συ απ' εκείνους, οι οποίοι δεν δουλεύουν ούτε τον

           Θεόν, αν ήναι ο διάβολος όπου τους το λέγει. Ερχόμεθα

           να σου κάμωμεν δούλευσιν, και συ μας παίρνεις διά

           νυκτοκλέπτας. Καλά! Την κόρην σου την χαίρεται έν άλογον

           αράπικον. Θα έχης εγγονάκια να σου χρεμετίζουν, και

           θα συμπεθερεύσης με φοράδαις.

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Τι βλάσφημος παληάνθρωπος εσύ 'σαι;

ΙΑΓΟΣ

           Είμαι ένας οπού έρχεται να σου ειπή, ότι η κόρη σου και ο

           Μαύρος σου κάμνουν τώρα γάμους και χαραίς. 3

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Είσ' ένας αδιάντροπος!

ΙΑΓΟΣ

           Είσ' ένας… σενατόρος!

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Θα

3

Ως προς την συγκάλυψιν ή μετρίασιν των βωμολοχιών του Αγγλικού κειμένου, παραπέμπω τον αναγνώστην εις την σημείωσιν (4) της προλαβούσης τραγωδίας.