Μάκβεθ. Уильям Шекспир

τα όντα τ' άγρια, τα καταζαρωμένα;

          Δεν 'μοιάζουν κάτοικοι της γης αν και πατούν το χώμα!

          Τι είσθε; Ζήτε; Άνθρωπος 'μπορεί να σας λαλήση;

          Αποκριθήτε! Φαίνεσθε ωσάν να μ' εννοήτε,

          διότι αναιβάζετε η κάθε μια συγχρόνως

          το ξεραμένο δάκτυλο 'ς τα μαραμένα χείλη.

          Αν έλειπαν τα γένεια σας θα έλεγα ότ' είσθε

          γυναίκες!

ΜΑΚΒΕΘ

              Ομιλήσετε αν δύνασθε! Τι είσθε;

Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ

          Χαίρε, ω Μάκβεθ, χαίρε συ, Μάκβεθ, του Γλάμη Θάνη!

Β’ ΜΑΓΙΣΣΑ

          Χαίρε, ω Μάκβεθ, χαίρε συ, του Καουδώρ ο Θάνης!

Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ

          Χαίρε, ω Μάκβεθ, Βασιλεύς μετέπειτα θα γείνης!

ΒΑΓΚΟΣ

          Ω φίλε, τι ξιππάζεσαι, ωσάν να σε φοβίζουν

          ακούσματα ευχάριστα; – Εσείς, σας εξορκίζω,

          αποκριθήτε! – Πλάσματα της φαντασίας είσθε,

          ή όντα είσθ' αληθινά κ' αι τρεις, καθώς σας βλέπω;

          'ς τον σύντροφόν μου είπετε τον τωρινόν του τίτλον,

          και του επρομαντεύσετε με τους χαιρετισμούς σας

          και μέλλουσαν ευγένειαν κ' ελπίδα βασιλείας,

          ώστ' έμεινε εις έκστασιν. Δεν μου 'μιλείτ' εμένα;

          Ανίσως και προβλέπετε ο Χρόνος τι θα σπείρη,

          εάν να 'πήτε δύνασθε ποιος σπόρος θα φυτρώση

          και ποίος όχι, 'πήτε μου κ' εμέ, που δεν γυρεύω

          την χάριν ή την έχθραν σας, αλλ' ούτε την φοβούμαι!

Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ

          Χαίρε και συ!

Β’ ΜΑΓΙΣΣΑ

              Χαίρε και συ!

Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ

                  Χαίρε και συ, ω Βάγκε!

Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ

          Του Μάκβεθ ταπεινότερε και μεγαλείτερέ του!

Β’ ΜΑΓΙΣΣΑ

          Όχι εξ ίσου ευτυχή, αλλ' ευτυχέστερέ του!

Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ

          Συ θα γεννήσης βασιλείς κι' αν βασιλεύς δεν γείνης.

          Λοιπόν κ' οι δύο χαίρετε, ο Μάκβεθ και ο Βάγκος!

ΜΑΚΒΕΘ

          Σταθήτε, γλώσσαι σκοτειναί, και άλλα να μου' πήτε,

          Του Γλάμη Θάνην μ' έκαμεν ο θάνατος του Σίνελ8

          αυτό το ξεύρω· αλλά πώς του Καουδώρ ο τίτλος;

          Ο Θάνης ζη του Καουδώρ κ' είναι πολύς και μέγας!

          Το δε να γείνω βασιλεύς, απίθανον εξ ίσου

          όσον να γείνω Καουδώρ. Να μου ειπήτε πόθεν

          σας έρχετ' η ανήκουστος αυτή πληροφορία;

          και διατί 'ς αυτόν εδώ τον έρημον τον λόγγον

          μ' αυτούς σας τους προφητικούς χαιρετισμούς κ' αι τρεις σας

          τον δρόμον μας εκόψετε; Σας εξορκίζω, 'πήτε!

      (Αι Μάγισσαι εξαλείφονται)

ΒΑΓΚΟΣ

          Βγάζει κ' η γη, 'σαν το νερό κ' εκείνη, φουσκαλίδες!

          Φούσκαις της γης ήσαν κι' αυταί. Τι έγειναν; πού είναι;

ΜΑΚΒΕΘ

          Εις τον αέρα. 'Σκόρπισε το άυλο κορμί των

          καθώς αχνός 'ς τον άνεμον. Ας έμεναν ακόμη!

ΒΑΓΚΟΣ

          Τα όντ' αυτά τα είδαμεν αληθινά εμπρός μας,

          ή μη εφάγαμεν κ' οι δυο απ' το φυτόν της τρέλλας

          κ' έφυγε ο νους μας;

ΜΑΚΒΕΘ

                  Βασιλείς

8

Σίννελ, ο πατήρ του Μάκβεθ.