Қорасан қарақшының қолмергені. Баянғали Әлімжанов

Читать онлайн.
Название Қорасан қарақшының қолмергені
Автор произведения Баянғали Әлімжанов
Жанр Поэзия
Серия
Издательство Поэзия
Год выпуска 2014
isbn 978-601-231-778-7



Скачать книгу

шулы аймақтағы,

      Құрметтеп,

      Құйды маған жартылықты.

      Бір күні

      Көрші ауылға тойға бардық,

      Ақыры

      Не боларын ойламадық,

      Шарапқа

      Қызып алған өрім жастар,

      Би билеп,

      Тайдай тулап тайраңдадық.

      Той қызық

      Ауылдағы, палаткада,

      Қалтарыс,

      Қора-қопсы – шарапхана,

      Бұрышта

      Жастар шыны шылдырлатса,

      Күрсініп

      Шалдар өтер қарап қана!

      Беу, жастық,

      Бір-ақ аттар бел – белесті,

      Гулетіп

      Той көрігін кеу-кеулесті,

      Бір жігіт

      Дойман қара билеп жүріп,

      Бізбенен

      Қайра-қайра ерегесті,

      Қаңғырып

      Басқа ауылдан кепсіңдер деп,

      Әдетпен

      Қағынады елдегі ескі,

      Ұқпайды

      Ұят-аят, қой дегенді,

      Ақыры

      Бастап кеттік төбелесті.

      Арақтан

      Жайылған у айналды отқа,

      Аяғы

      Тойдың болды ойран-ботқа,

      Ағайын

      Айналайын, қой дегенмен,

      Өңкей мас

      Қыстыра ма ойбайды артқа,

      Қиқулап

      Қайрайды кеп қайманалар,

      Айғаймен май құйғандай

      Майдан – отқа,

      Аянбай

      Қойғыласып бір-бірімен,

      Қанатын

      Ой мен қырға жайған топта,

      Таяқты

      Талмай сілтеп мен де жүрдім,

      Қаймықпай

      Қарсы шауып дойман доққа,

      Қайраты,

      Мейманасы тасқанымен,

      Қапысын

      Табар оның хайлам жоқ па,

      Маймылдай

      Маймаң етіп, тайқып кеттім,

      Қабандай

      Айыр – азу салған уақта,

      Қайқайтып

      Қақ маңдайдан пергенімде,

      Тайшадай

      Домалады тайған боққа,

      Айыры

      Қолындағы қайырылып,

      Байқамай

      Майлы қарнын сайған уақта,

      Ауызы

      Айға қарап қала берді,

      Дегендей

      Айықтырар айран жоқ па,

      Жайындай

      Қайраңдаған абайламай,

      Тағдырым

      Осылайша байланды оққа!

      Тарадық

      Біраздан соң жын басылып,

      Қырғынды

      Қала берді түн жасырып…

      Үйімде жатыр едім,

      Келді жетіп,

      Қос бірдей қызыл жаға,

      Күнге асылып!

      Сұп-суық погондары

      Көзді қарып,

      Бас қаңғып,

      Ес қалмаған сөзді ұғарлық,

      Бір ожау

      Су ішкен соң түсінгенім,

      Кетіпсің,

      Дейді дәуді, өзің жарып,

      Зырқ етіп

      Зәр түбіне зәрем кетті,

      Тордағы

      Бозторғайдай біз бір ғаріп,

      Айдауыл алдына сап

      Әкеткенде,

      Анам мен

      Қалды әйелім мұзға оранып.

      Тергеуші

      Қатал екен табандатқан,

      Тағады

      Маған айып батпан, батпан,

      Бір болған

      Ауылдасты жиып алып,

      Қорқытып,

      Қысып әбден,

      Амал