Эн миэхэ соҕотоххун. Галина Нельбисова

санаата кэллэ.

      – Тоҕо утуйбакка дьэргэйдиҥ, сорох киһи сылайан сөп буола сытар, – Артур уһуктубаттыы утуйа сытарын биллэрэн, муннун кытта хаһыҥыратта.

      – Доо, Тоня Матюшата дьахтарга иирэн барбыт, онтон кыыһыран кыайан утуйбакка сытабын. Саатар сыллаан ыл дуу, хайаа. Ама да үлэлээбитиҥ иһин утуйарыҥ эрэ айдаана буоллаҕай, – Таисия кыыһырбыта буолан улаҕа хайыста.

      Күүтэн көрдө, Артура эргиллэн да көрбөтө. Уларыйбыт. Урут утуйа сытан, кэргэнигэр ип-итии этинэн сыста түһүө эрэ кэрэх, испиискэҕэ даҕайтарбыт курдук, эттиин-сиинниин тилигирии түһэрэ. Оҕонньор холкутаабыт. Кырасаабыссабын кириэппэскэ хаайдым, үлэлээбэт оҥордум, муҥур хоруол мин диэбит.

      Сарсыарда чэйдии олорон Артур Таисия бөлүүн тугу кэпсии сатаабытын санатан кэллэ:

      – Түһээбэтэх буоллахпына, бөлүүн Матвей Иванович туһунан тугу кэпсии сатаатыҥ?

      – Истэ сыппыт эрээри, утуйбута буолбут эбиккин дии. Тоня Матвейа эдэр тренер дьахтарга иирбит. Малын-салын хомунан дьиэтиттэн тахсан барбыт. Тоня ыҥырбытыгар бара сырыттым.

      – Чэ, солоҥ бэрт дуо, атын ыал олоҕор орооһо сатаама. Утуйбакка ону толкуйдаан киһини тэйитэ кэйэ сыппыт эбиккин дии, – Артур Иннокентьевич ойон туран, олоппоско ыйыы бырахпыт бинсээгин кэтэн баран, куукунаттан таҕыста.

      – Сыллаан ылыа, саатар аҕыйах үчүгэй тылы этиэ дии санаабытым. Тэһитэ кэйбэтэҕим, санныгыттан сылаастык сыллаабытым. Дьүөгэм оннугар бэйэбин туруорунан көрөн эрэйи көрө сыппытым, – Таисия киһитэ хайдах эрэ тугу эрэ толкуйдуу сылдьар, ыраатан хаалбыт курдугуттан иһигэр хомойо саныы олордо.

      – Чэ, барыым, киэһэ кэпсэтиэхпит, – Артур дьулурҕаччы тахсар аан диэки барда.

      – Саатар, сыллаан ылыаххын оттон. Бу эн хайдах буоллуҥ?! Бар-бар, барытын бэйэм көрдөһө олордохпунуй, – Таисия иһитин-хомуоһун тыастаахтык тыаһатан барбытыттан бэйэтэ да сонньуйбута. Таптала суох тутахсыйбыт дьахтар иһитин-хомуоһун ураты тыаһыттан соһуйбут Артур Иннокентьевич атаҕын таҥаһын кэтэ туран төннөн кэллэ, Таисиятын иэдэһиттэн «чоп» гына сыллаан ылла.

* * *

      – Анисья Терентьевна, хотуммут эмиэ кыыһыран эрэрэ. Били оскуола үбүлүөйүн кинигэтин туох ааттаах бытааннык аахтыгыт диэбитэ. Ол кинигэ эйиэхэ баар дии, – Елена Семеновна үлэтигэр киирээт Асяҕа санатардыы эппитэ.

      – Миэхэ баар-баар. Любовь Даниловна хаһан даҕаны наһаа элбэх ноҕуруусканы биэрэн баран ирдиибин диэн санаабат. Биһиги эмиэ араас дьиэтээҕи түбүктээх, эҥин эгэлгэ күннээҕи кыһалҕалаах дьоммут буоллаҕа. Робот курдук үлэлэтэр эрэ санаалаах. Наһаа сылайдым, Елена. Кыахтааҕым буоллар, аа-дьуо сылдьар атын үлэни булуммут да киһи дии саныыбын, – Ася дьиэтигэр илдьэ барбыт кумааҕыларын хостоон остуолугар тэлгэттэ. Суотабайын таһааран көстүүлээх сиргэ уурда. Эмиэ «Позвони мне, позвони…» диэн ырыа тылларын санаан, сонньуйан ылла.

      Ася Никодимович төлөпүөннээбэтиттэн эрэй бөҕөтүн көрдө. Өсөһө баарыгар, туох иһин бэйэтэ эрийбэт. Арааһа, киһитэ букатыннаахтык быраһаайдаста. Тамара