Монда без дә бар әле! / Мы тоже здесь живём!. Роберт Миннуллин

төшкә әверелә, –

      Алып китә Ләйлә белән

      Мәҗнүннәр дәверенә.

      Мәхәббәт ул бар да кебек,

      Ул үзе юк та кебек.

      Кайчагында аптырыйсың:

      Барсы да юкка кебек.

      Мәхәббәт ул эреп бетә,

      Яңа яуган кар кебек.

      Күз алдында юкка чыга

      Томан кебек, пар кебек…

      Ул бит бер тукталыш кына

      Бөек Сөю юлында.

      Чын мәхәббәт килми калмый!

      Тик ул Ходай кулында.

      Сөю, сөю…

      Сөю бит ул –

      Төш белән өн арасы.

      Сөю, сөю…

      Сөю бит ул –

      Көн белән төн арасы,

      Алдыбызда – көн яктысы,

      Алда – төннең карасы.

      Шул Сөю юлыннан безгә

      Барасы да барасы.

      Сөю, әлбәттә, киләчәк…

      Яшь кыз булып көләчәк.

      Һәм япь-яшь егетләрнең ул

      Кочагына керәчәк.

      Яшь егет булып киләчәк,

      Мәхәббәткә күмәчәк!

      Киләчәк Сөю, киләчәк,

      Әгәр бик нык теләсәк!

      4

      Алсу алмалар сибелгән

      Сез барасы юлларга.

      Сезнең Сөю юлларыгыз

      Сузылсын күп елларга!

      Сезнең сөю юлларыгыз

      Мәхәббәткә күмелгән.

      Алма булып сезнең сөю

      Хисләрегез түгелгән.

      Юлыгыздагы алманы

      Җыеп алыгыз инде,

      Яратудан башыгызны

      Җуеп калыгыз инде…

      Мәхәббәт алмаларыгыз

      Төшмәсен кулыгыздан,

      Кызарсын әле алмалар

      Сезнең җан җылыгыздан.

      Сезгә дигән мәхәббәт ул

      Алдадыр, алда әле!

      Хыял безнең күңелне дә

      Ничә кат алдалады.

      Сөю уты күңелләрне

      Яндырып алгалады.

      Сөю уты булып янды

      Мәхәббәт алмалары…

      Кәрзин тулы сөюегез,

      Кәрзин тулы алмагыз.

      Алма төсле кызлар бит сез! –

      Мәхәббәтсез калмагыз!

      Яздырмасын сезне Ходай

      Алдагы юлыгыздан.

      Тайпылмагыз мәхәббәтле,

      Алмалы юлыгыздан!

      5

      Озын-озак юллар уздым

      Мин мәхәббәт артыннан!

      Мең кат утка кердем дә мин,

      Мең кат чыктым ялкыннан.

      Упкыннарга да очтым мин,

      Галәмгә дә аштым мин.

      Кочагымны давылларга,

      Күкрәүләргә ачтым мин.

      Юлым авыр булган саен,

      Хисләр кабына тора,

      Сөю хисе – сөю кошы

      Канат кагына тора.

      Сезнең күңелегезгә ул

      Җыр булып куна тора.

      Җыр булып куна тора ул,

      Моң булып тула тора!

      Ул моңнарым кире кайта

      Сезнең сөюләр булып.

      Яшимен мин менә шулай

      Бер гашыйк-юләр булып!

      Нишлисең, чынлап яратсаң,

      Сөю җүләрләндерә,

      Сөю чибәрләндерә дә,

      Сөю егәрләндерә…

      Гомернең юлы бер генә,

      Ул – Сөю юлы икән,

      Сөю юлы җырлы икән,

      Моң белән тулы икән!

      Сөюдән мең